.png)
Gazeta Si – Gazeta e pavarur ruse “Meduza” ka publikuar një seri e-mailesh që tregojnë se si, gjatë kohës së tij në burg, disidenti rus Aleksei Navalni u keqtrajtua dhe problemet e tij shëndetësore u injoruan sistematikisht.
Navalni, i cili vdiq më 16 shkurt 2024 në një burg të sigurisë maksimale në veri të Rusisë, ishte kundërshtari kryesor i presidentit rus Vladimir Putin. Ai ishte në burg për më shumë se tre vjet, me akuza të motivuara politikisht.
E-mailet e publikuara nga “Meduza” dëshmojnë si për keqtrajtimin e pësuar nga Navalni në burg, ashtu edhe për kontekstin burokratik në të cilin ato ishin fshehur, justifikuar dhe në fund të fundit, promovuar.
E-mailet u vodhën në një farë mënyre (“Meduza” nuk e specifikon) nga kutia e postës elektronike të Ilya Kruglyshev, një avokat i cili ishte përgjegjës për përfaqësimin ligjor të kolonisë penale numër 6 (IK-6 në akronimin e saj në rusisht), ku ndodhej i arrestuar Navalni.
Si avokat burgu, Kruglyshev kishte për detyrë të ruante shumë dokumente në lidhje me Navalni-n dhe mbi të gjitha duhej të menaxhonte dhjetëra paditë e ngritura nga avokatët e tij për të protestuar kundër keqtrajtimit që pësoi.
Për t’iu përgjigjur këtyre shkaqeve, Kruglyshev kishte mbledhur dokumente dhe dëshmi për menaxhimin e të burgosurve dhe për jetën e Navalnit, disa prej të cilave tregojnë mjaft qartë keqtrajtimin dhe mënyrën se si ishin fshehur.
Asnjë nga paditë e Navalnit kundër burgut nuk pati sukses dhe as nuk kontribuoi në përmirësimin e jetës së të burgosurit.
Navalni kaloi një pjesë të mirë të më shumë se dy viteve të burgut në IK-6. Ai u arrestua në janar 2021 pas kthimit të tij në Rusi, pasi pësoi një tentativë shumë të rëndë helmimi, për të cilën kishte shkuar për mjekim në Gjermani.
Pas një gjyqi të shpejtë dhe një dënimi me dy vjet e gjysmë burg (dënimet e tjera më vonë e zgjatën dënimin në 19 vjet), ai u transferua në burgje të ndryshme, derisa mbërriti në IK-6, ku qëndroi midis qershorit 2022 dhe dhjetorit 2023.
Në fund të vitit 2023, Navalni u transferua në një koloni penale në Siberi, një ish-gulag sovjetik, ku kushtet e jetesës janë jashtëzakonisht të vështira. Ai vdiq disa muaj më vonë.
Fakti që Navalni ka pësuar keqtrajtim, nuk është asgjë e re: kur ai ishte ende gjallë, bashkëpunëtorët e tij kishin denoncuar trajtimin brutal të cilit i ishte nënshtruar dhe një neglizhencë sistematike në lidhje me kujdesin që duhet të kishte marrë për kushtet e tij mjaft të brishta shëndetësore.
Gjithashtu flitet shumë për keqtrajtimin në “Patriot”, autobiografia e Navalni-t e publikuar ditët e fundit pas vdekjes.
Megjithatë, dokumentet e publikuara nga “Meduza” tregojnë më qartë se si kanë ndodhur ato.
Për shembull, në një moment Navalni denoncoi burgun, “sepse atij iu mohua koha e lirë në mënyrë sistematike dhe punonjësit e burgut u përgjigjën me justifikime të ndryshme, duke përfshirë se ishte vetë Navalni ai që refuzoi të largohej nga qelia, ose duke përdorur formula burokratike, të tilla si mosrespektimi për rutinën e përditshme”.
E-mailet gjithashtu përshkruajnë se si të gjitha komunikimet e Navalni-t me botën e jashtme mbikëqyreshin sistematikisht dhe shpesh censuroheshin, edhe kur përmbajtja e tyre ishte krejtësisht e ligjshme.
Në një moment administrata e burgut filloi të censuronte zyrtarisht komunikimet e të burgosurve, duke nxjerrë një dekret që impononte monitorimin e të gjitha komunikimeve.
Vëzhgimi ishte aq i ngushtë, saqë burgu e bëri gjithnjë e më të vështirë për Navalnin komunikimin me avokatët e tij, deri në atë pikë sa gjatë intervistave personale, xhami që ndante avokatin dhe klientin gjatë komunikimit, u errësua.
E-mailet e avokatit të burgut tregojnë gjithashtu të gjitha pretekstet dhe justifikimet, me të cilat Navalni u vendos në izolim, në qelitë pak a shumë të vogla dhe të errëta në të cilat u mbajt për ditë të tëra, e në disa raste edhe me javë të tëra: përveç kësaj, dy vjet të kaluara në këto ambiente. Në burg, Navalni po ashtu kaloi rreth 300 ditë në izolim.
Shumë dokumente, ndër më komprometuesit, tregojnë se si gjendja shëndetësore gjithnjë e më e përkeqësuar e Navalnit ishte injoruar në mënyrë sistematike.
Me hyrjen e tij në IK-6, mjekët e burgut konstatuan probleme të ndryshme kronike tek i burgosuri: kolecistit, pankreatit, gastrit dhe osteokondrozë.
Për më tepër, Navalni kishte (gjithmonë gjatë burgimit të tij) presion shumë të lartë të gjakut, gjë që e bënte të dyshonte për gjendjen e hipertensionit dhe që, sipas të njëjtave udhëzime të sistemit rus të burgjeve, duhej të trajtohej.
Përkundrazi, mjekët e burgut nuk e morën kurrë në mjekim Navalnin, përkundrazi: sa herë që administrata urdhëronte ta fusnin në izolim, mjekët konfirmonin se Navalni ishte mjaftueshëm i shëndetshëm për t’iu nënshtruar dënimit, edhe kur me sa duket nuk ishte.
Në të paktën një rast, Navalni humbi ndjenjat në burg dhe u dërgua në spital me ambulancë, por autoritetet e burgut nuk lejuan mjekët që nuk ishin të lidhur me burgun ta ekzaminonin atë.
Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
