Gazeta Si- Lufta midis Izraelit dhe Iranit është një luftë “e çuditshme”, ku sulmet janë të paralajmëruara ose pothuajse të paparalajmëruara.
Shfaqen zëra për objektivat, fotot satelitore të disponueshme për të gjithë shfaqen në internet, përshkruhen kundërlëvizje hipotetike dhe “zbulohen” konsultimet e ngushta me Pentagonin. Ka një dozë propagande, një tjetër perde tymi për të maskuar qëllimet dhe skenarët konkretë.
Tel Avivi ka deklaruar se është gati t’i përgjigjet sulmit raketor të Teheranit, ndërsa “Pasdaran”-ët (Rojet Revolucionare), kanë paralajmëruar se do të përgjigjen përsëri.
Rrotullohen bateritë, shumë fjalë, opsione të ndryshme për IDF-në (ushtria izraelite). Sidoqoftë, supremacia nuk mbron nga surprizat dhe ngjarjet e papritura.
Sitet e naftës
Pas një bastisjeje nga Huthët e Jemenit në zonën qendrore me një transportues balistik, izraelitët shënjestruan portin e Detit të Kuq të Hodeidës dhe objektet e naftës.
Dëmi është i rëndë. Sipas shumë vëzhguesve, shteti hebre ka konsideruar të njëjtën skemë në lidhje me infrastrukturën iraniane.
Në krye të listës është terminali në ishullin Kharg, rreth njëzet kilometra larg bregut, pikënisja për një pjesë të madhe të prodhimit të naftës bruto (tre milionë fuçi në ditë). Menjëherë pas është rafineria e Abadanit, pranë kufirit me Irakun, e ndjekur nga rrjetet e logjistikës.
Veprimi në këtë sektor do ta vinte Republikën Islamike në vështirësi ekonomike (dhe sociale), me pasoja të rënda edhe për Kinën, e cila është një nga importuesit kryesorë.
Megjithatë, ka pasur presion nga Uashingtoni dhe ndoshta nga diplomaci të tjera ndaj kryeministrit Netanjahu për të “kursyer” instalimet, pasi do të kishte pasoja në çmimin e naftës.
Interesant është fakti se për ditë të tëra naftëmbajtëset e mëdha iraniane që ishin afër “stacionit” do të ishin larguar.
Sitet bërthamore
Varianti më i frikshëm është ai i siteve bërthamore. Izraelitët ia kushtojnë “ndëshkimin” programit bërthamor, goditja nuk është thjesht një hakmarrje, por bëhet një përpjekje e mëtejshme për të penguar projektet.
Ky është një objektiv afatgjatë, i ndjekur shumë përpara krizës aktuale dhe i zbatuar me sabotim, eliminim të shkencëtarëve, ndërhyrje kibernetike.
Megjithatë, ka disa pengesa. E para është teknike. Laboratorët janë të shpërndarë në të gjithë territorin dhe më të rëndësishmit (Natanz dhe Fordoë) janë zhvilluar nën tokë ose në një bunker të mbrojtur në tunele të gërmuara në male.
IDF-ja izraelite ka pajisje të dizajnuara për të shpuar mburojën – shkatërruesit e bunkerëve – dhe i përdori ato në Bejrut për të eliminuar udhëheqësit e Hezbollahut, por ato mund të mos jenë të mjaftueshme.
Një raport i hartuar nga specialistët, kujtonte se vetëm amerikanët kanë një super-bombë, “GBU 57 A/B”, e aftë të thyejë “predha” betoni dhe shkëmbi.
Alternativa, pra, mund të jetë dëmtimi i hyrjeve ose ndonjë strukture mbështetëse. Vëzhguesit ende paralajmërojnë për kundërindikacionet: nuk dihet nëse mund të ketë ndonjë efekt; Teherani mund të vendosë të përshpejtojë planet e tij drejt bombës atomike, duke i kërkuar Rusisë ndihmë në emër të një aleance tashmë të konsoliduar dhe të rifilluar së fundmi në fushën teknologjike.
Sitet ushtarake
Tel Avivi zgjedh një përgjigje simetrike mbi: bazat, qendrat kërkimore të luftës, kazermat, bateritë e raketave dhe radarëve, fabrikat për prodhimin e raketave, portet, instalimet, si ai në Chahabar që përdoret si pikënisje për dronët, anijet e “Pasdaran”-it (përfshirë Behshad, një ngarkesë e rreme e vendosur për muaj të tërë në brigjet e Jemenit në mbështetje të Houthëve dhe tani në ujërat më afër).
Nuk mund të përjashtohen ndërhyrjet kibernetike që paralizojnë aktivitetet e përditshme (ka ndodhur tashmë) ose krijojnë probleme për industrinë.
Dhe kërcënimi i vrasjeve në shënjestër të figurave përfaqësuese, mbetet real, edhe pse regjimi është i vetëdijshëm për rrezikun dhe ka miratuar masa mbrojtëse që kanë përfshirë liderin suprem, Ajatollah Ali Khamenei.
Në Teheran ata nuk e kanë harruar fundin e Ismail Haniyeh, eksponentit të lartë të Hamasit, i cili u vra gjatë një misioni në kryeqytet dhe nën mbikëqyrjen e rojeve revolucionare iraniane.
Dhe as prita ndaj babait të programit atomik, Fakrizadeh, i mbushur me plumba nga një mitraloz i kontrolluar nga distanca nga njerëzit në shërbim të Mossad-it.
Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
