.png)
Gazeta “SI”- Kënga “Lulet e Majit” ka mbetur një nga himnet më të dashura të dashurisë dhe nostalgjisë në muzikën shqiptare. Për vite me radhë, është kënduar në Shkodër, Korçë dhe Gjakovë, shpesh duke lindur dilema për origjinën e saj. Në fakt, kënga ka një autor, kompozitori shkodran Pjerin Ashiku.
Në dekadat e shkuara, “Lulet e Majit” luhej në mbrëmjet e vallëzimit të gjimnazeve, në lulishtet popullore, gjatë verës kur çiftet pinin birrë, dhe natyrisht në dasmat tradicionale, ku klarineta e kabaneve ndërpritej nga tingulli i saj i ëmbël. Njerëzit ‘shkriheshin’ nën meloditë e saj, akujt e zemrës shkrinin dhe gjithçka bëhej më romantike dhe nostalgjike njëkohësisht. Kënga u bë një simbol i dashurisë dhe besnikërisë të përjetshme, një premtim i heshtur që mbijetoi brez pas brezi.
Origjina e këngës lidhet ngushtë me Shkodrën. Ajo lindi në Pjacën e qytetit, shëtitoren që përbën zemrën e qytetit dhe tempullin e qytetarëve të tij. Pjaca ishte vendi ku lindnin shikimet e para, ku shkëndijat e rinisë ndizeshin dhe ku u frymëzuan qindra këngë nga kompozitorë të ndryshëm shkodranë. Pikërisht aty, Pjerin Ashiku, i njohur si një figurë e njohur e qytetit, ndante kohën e tij mes muzikës dhe bisedave me artistë të tjerë. Në krah të tij qëndronin dy aktorë të njohur të humorit shkodran, Tano Banushi dhe Bik Pepa, ndërsa ai përjetonte botën mistike të tingujve dhe melodive.
Një vajzë e veçantë do të bëhej frymëzimi i këngës së tij. Kështu, “Lulet e Majit” nisi si një histori personale dashurie dhe shpejt u shndërrua në një serenatë që përfshiu rrugët e Korçës, Shkodrës dhe më gjerë.
Pjerin Ashiku lindi në vitin 1926 në një familje të vjetër shkodrane me tradita kulturore. Që nga fëmijëria, ai u rrit pranë muzikës; i dhuruan kitarë dhe fizarmonikë, dy instrumentet e para të tilla në Shkodër. Talentin e tij e zhvilloi me mësime violinë, por shpejt u dallua si një virtuoz i kitarës dhe fizarmonikës, instrumenta që e shoqëruan gjatë gjithë jetës së tij krijuese.
Karriera e tij muzikore u përshkrua nga bashkëpunimi me artistë të njohur të qytetit, si instrumentistë, poetë dhe aktorë. Megjithatë, për nevoja ekonomike, ai punoi edhe si punëtor në fabrikë, duke drejtuar njëkohësisht trupën e Estradës së Shkodrës. Gjatë kësaj periudhe krijoi parodi të shumta dhe kompozoi këngë që ende këndohen sot, mbështetur kryesisht në motive popullore shkodrane.
Gjatë jetës së tij, Pjerin Ashiku kompozoi mbi 140 këngë dhe shumë parodi e intermexo muzikore. Shumë prej tyre u bënë të dashura për publikun, si “Një zog i vogël”, “Ermira”, “Trotuari i qytetit tim”, “Çilma shtegun”, “Det e dashuri”, “Miri i vogël”, “Kukulla” dhe “Valbona”. Shumë herë, autorësia e këtyre këngëve mbetej e panjohur, por dashuria dhe përqafimi i publikut i bënë ato të pavdekshme.
“Lulet e Majit” u krijua në vitin 1954 dhe mbetet kryevepra e tij. Kënga i ka rezistuar kohës dhe vazhdon të interpretohet nga shumë këngëtarë, duke ruajtur bukurinë dhe magjinë origjinale që Pjerin Ashiku i kishte dhënë. Në ditët e fundit të jetës, ai la amanet që kënga të këndohej në versionin origjinal, duke siguruar kështu që çdo tingull të ruante shpirtin e saj të vërtetë.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
