Javën e kaluar, ndërsa Sekretari i Këshillit të Sigurimit të Rusisë dhe ish-ministri i Mbrojtjes Sergei Shoigu ishte në Teheran, shpërthyen raportet se Rusia kishte transferuar sistemet e raketave balistike me rreze të shkurtër veprimi Iskander dhe sistemet e luftës elektronike Murmansk-BN në Iran.
Nëse konfirmohet, ky transferim nënvizon synimin se presidenti rus Vladimir Putin do të shkojë për të fituar luftën e tij kundër Ukrainës.
Me një rreze prej rreth 310 milje, raketa Iskander është një komponent kryesor i aftësisë raketore balistike të Rusisë. Ndërkohë, i vendosur për herë të parë në vitin 2014, Murmansk-BN është një sistem modern, i cili padyshim do të jetë një përmirësim për Iranin.
Këto transferime – së bashku me mundësinë që Irani të ketë ose së shpejti të marrë në duart e tij avionët luftarakë rusë Su-35 – nxjerrin në pah qartë çmimin e lartë të teknologjisë së avancuar që Teherani po nxjerr nga Moska në këmbim të ndihmës me Ukrainën.
Dhe ndërsa Irani lëviz në zinxhirin ushqimor për sa i përket asaj që mund të blejë nga Rusia, kërcënimi ndaj interesave dhe aleatëve të SHBA-së në Lindjen e Mesme po zgjerohet.
Sepse Rusia jo vetëm që po ndihmon në mënyrë aktive Iranin në forcimin e mbrojtjes së tij kundër sulmeve të ardhshme, por gjithashtu po i siguron Teheranit teknologji të avancuara ushtarake dhe para nga shitja e armëve, duke u mundësuar më tej mullahëve të mbjellin përçarje dhe dhunë në të gjithë rajonin dhe më gjerë.
Zgjerimi i marrëdhënieve industriale ushtarake dhe të mbrojtjes midis Iranit dhe Rusisë është një tjetër aspekt i mënyrave në të cilat vendimi i Rusisë për të nisur pushtimin e saj në shkallë të plotë të Ukrainës e rriti ritmin dhe shtrirjen e kundërshtarëve të SHBA-së që punojnë më ngushtë së bashku.
Natyrisht, Irani dhe Rusia e kishin një marrëdhënie të fortë mbrojtëse përpara shkurtit 2022. Megjithatë, kjo kryesisht konsistonte në blerjen e armëve ruse nga Teherani. Zhvillimet e reja që atëherë e kanë zhvendosur këtë paradigmë, jo vetëm duke dobësuar aftësinë e Moskës për të mbajtur teknologjinë më të lartë nga Irani, por, në disa raste, madje duke e detyruar vendin në pozicionin e pazakontë të kërkimit të teknologjisë iraniane.
Pasi kishte parë përdorimin e suksesshëm të Ukrainës të dronëve Bayraktar TB2 të Turqisë në fazat e hershme të luftës, Moska iu drejtua Iranit për të mbushur një boshllëk në atë që po bëhej shpejt një komponent qendror i luftës - luftën me dron. Dhe gjatë dy viteve të fundit, dronët janë bërë elementi kryesor i marrëdhënieve të mbrojtjes midis këtyre dy kombeve.
Irani filloi transferimin e dronëve të sulmit dhe vëzhgimit në Rusi në gusht 2022, dhe që nga ajo kohë, Moska po vendos drone iraniane kundër objektivave ukrainas në sulme të grumbulluara, duke kërkuar të kapërcejë mbrojtjen e kufizuar ajrore të Ukrainës.
Dronët iranianë mund të prodhohen me çmim të ulët dhe në masë, kështu që edhe kur kapen me sukses, ata e nxjerrin koston nëse rrëzohen nga raketa të shtrenjta që kanë kohë të gjata prodhimi. Megjithë ngarkesën e tyre relativisht të vogël, ato ende shkaktojnë dëme në shtëpitë e civilëve, infrastrukturën energjetike dhe forcat e vijës së parë. Që nga fundi i shkurtit, Rusia kishte gjuajtur rreth 4,600 dronë të projektuar nga Irani në Ukrainë.
Mundësuar nga një dizajn motori që përdor teknologjinë e blerë në mënyrë të paligjshme nga një kompani gjermane, Shahed-136, për shembull, mund të ndërtohet për 20,000 deri në 50,000 dollarë për njësi. Dhe megjithëse Irani e detyroi Rusinë të paguante një çmim të konsiderueshëm për këta dronë (193,000 dollarë), ky shpenzim është ende vetëm një pjesë e vogël e kostos që Rusia do të duhej të shpenzonte për të prodhuar raketa si Kalibr, KH-101 ose Iskander.
E etur për të ulur më tej koston e tyre për njësi dhe për të zgjeruar numrin e përgjithshëm të dronëve të disponueshëm për përdorim, Rusia tani ka blerë njohuritë iraniane dhe ka ngritur një fabrikë për prodhimin vendas edhe në rajonin e saj Tatarstan. Pra, Rusia tani monton Shaheds dhe prodhon shumë - edhe pse jo të gjithë - komponentët në vend, ndërsa inputet e nivelit më të lartë për fabrikën, si motorët, mikroelektronikat dhe optika, prodhohen ose vijnë nga Kina.
Moska thuhet se tani ka një synim për të prodhuar 6,000 dronë të tillë në vit deri në verën e ardhshme. Dhe më shqetësuese, ka disa prova që inxhinierët rusë kanë përmirësuar disa aspekte të dizajnit të tyre, duke përfshirë veshjet që i bëjnë ata më pak të dukshëm për radarët.
Rusia po përdor propagandën antiperëndimore, pagat më të larta, si dhe marrëdhëniet me njerëz të fortë në vende si Uganda për të tërhequr talentin inxhinierik nga Afrika për të forcuar prodhimin e saj.
Në kërkimin e Putinit për më shumë makina vrasëse, fijet në dukje të ndryshme janë thurur së bashku. Dhe sfidat e paraqitura nga thellimi i lidhjeve midis Moskës dhe Teheranit – njëra e lindur nga një përzierje e domosdoshmërisë, konvergjencës së interesave dhe një nevoje të dëshpëruar për atë që tjetra ka për të ofruar – do të mbeten me Perëndimin për ca kohë.
Roli i Iranit në sulmet e Hamasit të 7 tetorit ndaj Izraelit ishte pjesërisht një dhuratë për Rusinë, për të lehtësuar presionin mbi forcat e saj në Ukrainë dhe për të futur çarje në aleancën perëndimore. Siç dëshmohet nga kjo marrëdhënie e vazhdueshme simbiotike e mbrojtjes, Rusia dhe Irani i shohin luftërat kundër Izraelit dhe Ukrainës si të lidhura në mënyrë të pashlyeshme – dhe ne në Perëndim do të ishim budallenj t'i ndajmë ato. politico
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
