Analize

Shtatë fronte të hapura / A ka Izraeli mjaftueshëm ushtarë, armë dhe buxhet për të vijuar luftën?

Deri në 71% të Forcave të Mbrojtjes të Izraelit që marrin pjesë në konfliktin e Gazës janë rezervistë. Shumë prej tyre janë transferuar në kufirin me Libanin pas luftimeve në Rrip

Nga Gazeta ‘Si’- Në luftën në Lindjen e Mesme, e cila do të shënjojë një vit më 7 tetor, deri në 71% e trupave që përbëjnë ushtrinë izraelite - ndër 20 më të fuqishmet në botë - janë rezervistë.

Kjo do të thotë se, përballë dislokimit të madh ushtarak që ka sjellë pushtimi i Gazës, ushtria e rregullt nuk mundi ta përballonte operacionin vetëm me personel me kohë të plotë dhe u detyrua të thërriste rreth 360.000 rezervistë të cilët para ofensivës në Rrip u angazhuan në detyra të tjera dhe u mobilizuan me nxitim.

Pavarësisht këtyre vështirësive, Forcat Mbrojtëse të Izraelit (IDF) po përpiqen të mbyllin radhët, pa shfaqur shenja të jashtme lodhjeje apo rënie të moralit.

Izraeli ka shtatë fronte të hapura: Gaza, Libani, Bregu Perëndimor, Irani, Iraku, Siria dhe Jemeni, sipas vlerësimit të ministrit të Mbrojtjes Yoav Gallant. Në javët e fundit, teatri kryesor i luftës është zhvendosur nga Rripi - ku IDF po lufton Hamasin dhe ku operacionet izraelite kanë vrarë më shumë se 41.000 njerëz, sipas burimeve lokale shëndetësore - në kufirin verior me Libanin, ku milicitë e Hezbollahut janë më të mirë të përgatitura dhe të armatosura se shumë ushtri të rregullta dhe dukshëm më e fortë se rezistenca palestineze në Gaza.

Mijëra ushtarë izraelitë, shumë të transferuar nga Rripi, po presin urdhrin për një pushtim tokësor të Libanit.

Nuk ka asnjë pritshmëri që një marrëveshje armëpushimi të arrihet në të ardhmen e afërt. Askush nuk e di se sa mund të vazhdojë një konflikt që pakkush e imagjinonte se do të zgjaste kaq gjatë një vit më parë. A mund t'i rezistojë IDF presionit? A ka Izraeli mjaftueshëm ushtarë, armë dhe buxhet për të luftuar për një kohë të papërcaktuar? A do ta kufizojnë presionin e tyre ndaj Hezbollahut në sulme ajrore dhe bombardime artilerie, apo do të përfundojnë duke nisur një pushtim tokësor?

Mijëra ushtarë izraelitë, shumë të transferuar nga Rripi, po presin urdhrin për një pushtim tokësor të Libanit.

Burimet ushtarake izraelite këmbëngulin se ata janë të përgatitur moralisht, materialisht dhe në aspektin e personelit. IDF nuk dëshiron të japë një përshtypje dobësie apo lodhjeje. “Nëse duhet të jemi në këtë situatë për 10 vjet, do të jemi në këtë situatë për 10 vjet”, thotë Roni Kaplan, një zëdhënës ushtarak dhe rezervist, pa ofruar detaje apo shifra përtej deklarimit se aktualisht ka qindra mijëra njerëz të angazhuar në Forcat e Armatosura.

Izraeli, shpjegon ai, ka investuar shumë në mbrojtjen dhe shërbimet e tij sekrete.

“Ne jemi gati për çdo gjë që është e nevojshme dhe për aq kohë sa është e nevojshme”, thekson ai.

Në çdo rast, ekziston një çelës për mbajtjen e ushtrisë dhe mbrojtjen e vendit: mbështetja e drejtpërdrejtë e Shteteve të Bashkuara, aleatit kryesor të Izraelit, e cila matet jo vetëm në mbështetjen politike dhe diplomatike, por në miliarda dollarë ndihmë çdo vit.

"Amerikanët po i ndihmojnë ata me para, si dhe me municione dhe materiale," thotë gjenerali në pension i ushtrisë libaneze Elias Hanna, i cili nuk beson se problemi me të cilin përballet ushtria izraelite është financiar. Megjithatë, me shtatë fronte të hapura, Izraeli "nuk ka zgjidhje tjetër veçse të luftojë", thekson ai në një bisedë telefonike. Gjenerali në pension shton se lufta kundër Hamasit ose Hezbollahut në pragun e tyre nuk është e njëjtë me luftën kundër rebelëve Houthi në Jemen, mbi 1200 milje larg.

Refuzimi i Uashingtonit këtë vit për të dërguar 1.800 bomba 1.000 kilogramë dhe 1.700 bomba 500 kilogramë nga frika se ato mund të përdoren kundër civilëve në Gaza, ishte në fakt një gjest për galeri. Pavarësisht mosmarrëveshjeve që kanë lindur gjatë konfliktit, bashkëpunimi i ngushtë mes dy partnerëve nuk është dëmtuar, edhe nën hijen e zgjedhjeve të ardhshme në SHBA në nëntor.

Ushtarët izraelitë stërviten në lartësitë e Golanit më 19 shtator.

Varësia teknologjike

"Nëse Izraeli dëshiron të arrijë qëllimet e tij, ai duhet të bëjë një luftë tokësore" në Liban, diçka që po ndan themelimin ushtarak të shtetit hebre, thotë Wasef Erekat, një analist dhe ish-ushtar palestinez, duke iu referuar "paaftësisë së ushtrisë" për të luftuar në disa fronte në të njëjtën kohë.”

Mendimi i tij është se Izraeli është tepër i varur nga armët dhe teknologjia e tij, gjë që nuk përkthehet në ushtarë efektivë në terren. Kjo është demonstruar, beson Erekat, nga fakti se IDF nuk ka qenë në gjendje t'i japë fund rezistencës palestineze në Gaza, ku Hamasi po lufton me armë shumë më "modeste" .

Ndërkohë, parlamenti izraelit aktualisht po debaton nëse do të rrisë buxhetin e shtetit me 3.4 miliardë shekelë (rreth 915 milionë dollarë), me barrën e mbajtjes së qindra mijëra rezervistëve që kanë lënë punën e tyre dhe koston e mbështetjes së dhjetëra mijëra të zhvendosurve nga qytetet e sulmuara nga Hamasi afër Gazës dhe rreth 60,000 njerëz të evakuuar nga kufiri me Libanin.

Shumica dërrmuese e rezervistëve që i janë bashkuar Forcave të Armatosura u thirrën pas masakrës së udhëhequr nga Hamasi më 7 tetor 2023, kur rreth 1200 njerëz u vranë në territorin izraelit dhe 250 u morën peng, sipas autoriteteve izraelite.

Në vetëm pak orë, Izraeli shpenzoi midis katër dhe pesë miliardë shekelë (midis 1.07 miliardë dhe 1.34 miliardë dollarë) kur në orët e para të 13 prillit Irani lëshoi ​​rreth 300 raketa dhe drone kundër territorit të tij, sipas një vlerësimi nga një oficer ushtarak i intervistuar nga gazeta Yediot Ahronot.

Megjithëse Izraeli kishte ndihmën e aleatëve si Shtetet e Bashkuara, Mbretëria e Bashkuar dhe Jordania, një pjesë e madhe e arsenalit u kap nga sistemi kundërajror Iron Dome, një aparat i sofistikuar i përbërë nga një mburojë e trefishtë në lartësi të ndryshme sipër.

“A është ushtria izraelite mjaftueshëm e fortë për të bërë pothuajse gjithçka që dëshiron në Liban dhe Gaza dhe kudo tjetër? Po,” argumenton Dan Schueftan, drejtor i Qendrës për Studime të Sigurisë Kombëtare në Universitetin e Haifës.

Ai e mbështet argumentin e tij në fuqinë e "frenimit", duke ngjallur frikë tek armiku në mënyrë që ai të përmbahet nga sulmi ndaj Izraelit, i cili pretendon se ka përdorur vetëm një pjesë "të vogël" të armatimit të tij në dispozicion.

Vendi i një sulmi raketor që supozohet se është nisur nga Hezbollahu nga Libani në Kiryat Bialik, në periferi të Haifës në Izraelin veriperëndimor.

Nën presionin e konfliktit aktual, Izraeli "do të përpiqet të mobilizojë të gjithë shoqërinë", thotë gjenerali libanez në pension, Hanna.

Në këtë drejtim, disa brenda Izraelit kanë paralajmëruar për muaj të tërë për nevojën për të rritur radhët e IDF-së në një mënyrë të paprecedentë pasi konflikti është përhapur. Për këtë, duke prekur një çështje shumë të ndjeshme, është miratuar një ligj që kërkon që hebrenjtë ultra-ortodoksë, të cilët deri më tani ishin të përjashtuar, të bashkohen me ushtrinë.

Është një masë që është vendosur në mënyrë të profilit të ulët për të mos nxitur një komunitet që përfaqëson gati 15% të popullsisë prej 10 milionë banorësh. As arabët izraelitë, të cilët përbëjnë rreth 20%, nuk janë të detyruar ta bëjnë këtë, megjithëse ajo kuti me krimba nuk është hapur ende.

Burimi: El Pais/Përshtati Gazeta Si


Copyright © Gazeta “Si”


Lajme të lidhura

Më Shumë