Nga Omri Boehm* – Ishte hera e parë që Omri Boehm, 46 vjeç, ishte kthyer në Gjermani, pasi fjalimi që do të mbante në Buchenwald për të shënuar 80-vjetorin e çlirimit nga nazistët u pezullua për shkak të presionit nga ambasada izraelite.
Në një vend ende të prekur nga Holokausti , çdo kritikë ndaj qeverisë izraelite mund të jetë bazë për anulim.
“Do të jem i sinqertë, u ndjeva më i frustruar nga ç’do të doja”, tha filozofi izraelito-gjerman në një kafene në qendër të qytetit të Leipzigut, ku po merrte pjesë në Bachfest, festivalin e Bahut. Nuk ishte aq shumë anulimi në vetvete, sesa mungesa e reagimit në Gjermani ndaj fjalimit të tij, të botuar ndër media të tjera ndërkombëtare nga EL PAÍS.
Është një ditë me diell në fund të pranverës në Leipzig dhe kanë kaluar pothuajse dy muaj që nga anulimi i Boehm-it, një profesor në Shkollën e Re në Nju Jork dhe autor i Universalizmit Radikal ; Boehm është gjithashtu një mendimtar që pretendon të jetë nga shkolla e Iluminizmit, e Kantit dhe gjithashtu e Spinozës.
Tensionet në Lindjen e Mesme ishin përshkallëzuar në kohën e intervistës me sulmet izraelite ndaj objekteve bërthamore të Iranit dhe sulmet hakmarrëse iraniane ndaj Izraelit. I lindur në Izraelin verior në vitin 1979 dhe me prejardhje nga hebrenj gjermanë nga ana e babait dhe hebrenj iranianë nga ana e nënës, konflikti dukej shumë personal.
Disa ditë më vonë, SHBA-të do të ndërhynin dhe Boehm do të vërente: “Kam frikë se rajoni po shkon drejt logjikës së luftës totale, diçka që, në planin afatgjatë, do ta bëjë të pamundur edhe jetën në Izrael.”
Gjatë intervistës në Leipzig, Boehm iu rikthye disa herë të njëjtës temë: mbijetesa e Izraelit.
“ Shkatërrimi i dhunshëm aktual i Palestinës , i konceptuar si i domosdoshëm për të ruajtur shtetin hebre, do të thotë gjithashtu shkatërrimi i plotë i Izraelit”, tha ai. Pse? Izraeli do ta delegjitimonte veten me shkatërrimin e Palestinës; vështirë se mund të mbetej moralisht, fizikisht ose ligjërisht i paprekur, dhe e gjithë kjo do ta shkatërronte sundimin e ligjit izraelit. “Izraeli nuk do t’i mbijetojë shkatërrimit të Palestinës”, tha ai.
Argumentet e tij, së bashku me zgjidhjen e tij për konfliktin me një shtet të vetëm, duke përfshirë një konfederatë binacionale ( Republika e Haifës , siç quhet një nga esetë e tij), dhe akuzat e drejtuara ndaj autoriteteve izraelite për përdorimin e Holokaustit për të zbardhur të djathtën ekstreme evropiane , bënë që Boehm të detyrohej të anulonte fjalimin e tij në Buchenwald.
“Nga njëra anë është qeveria izraelite dhe ambasada izraelite këtu, të cilat përdorin kujtimin e Holokaustit për të luftuar të drejtat e njeriut dhe për të përfituar nga lufta e rëndësishme kundër antisemitizmit me qëllim legjitimimin e politikës së së djathtës ekstreme”, thotë ai. “Nga ana tjetër, kemi të majtën postkoloniale e cila, duhet thënë qartë, nuk mbajti qëndrim kundër krimeve të Hamasit më 7 tetor dhe mendoi se ishte një formë legjitime rezistence, gjë që unë e gjej të përçmueshme. Dhe tani, duke pasur parasysh abuzimin me kujtimin e Holokaustit, ajo nxiton ta shpërfillë këtë kujtim si një ideologji perëndimore.”
Dështimi i të moderuarve
Të moderuarit, ata që Boehm i quan “qendra liberale sioniste” që ai i identifikon me intelektualë si David Grossman ose Eva Illouz, kanë dështuar gjithashtu, sipas tij, sepse u është dashur shumë kohë “të flasin qartë kundër krimeve izraelite”. Ai kërkon “një qëndrim shumë më të nuancuar”. Dhe, në fakt, një qëndrim mjaft të vetmuar.

Gjyshja hebre-gjermane e Boehm-it, e cila humbi prindërit e saj në Holokaust dhe iku e vetme në Palestinë në vitin 1939 në moshën 16 vjeç, i dha Boehm-it një shije të Bildungsburgertum-it , “borgjezisë së arsimuar” të Gjermanisë. Ai i foli asaj për Thomas Mann-in, Schopenhauer-in dhe Wagner-in. Ai kreu shërbimin ushtarak, studioi në Yale dhe Heidelberg dhe në punën e tij ai rifitoi fijen e këtij iluminizmi gjerman të shkatërruar nga 12 vitet e Nacionalsocializmit të Hitlerit.
Në Universalizmin Radikal , Boehm rilexon dhe riinterpreton tre tekste (Deklaratën e Pavarësisë së Shteteve të Bashkuara të Amerikës, esenë e Kantit Çfarë është Iluminizmi? dhe rrëfimin e Dhiatës së Vjetër për sakrificën e Isakut) për të formuluar një mbrojtje të humanizmit universal kundër “të djathtës që lufton në mbrojtje të vlerave tradicionale” dhe “të majtës që lufton në mbrojtje të gjinisë dhe racës”.
Por edhe një mbrojtje kundër progresivëve liberalë të cilët kanë dështuar të mbështesin të drejtën ndërkombëtare, domethënë, të mbrojnë palestinezët nga shkatërrimi sistematik i mjeteve të jetesës që Izraeli ka mbjellë në Gaza”.
Gjenocid? “Nuk e di”, përgjigjet Boehm, i cili pretendon se termi është përdorur si armë ideologjike dhe se ai preferon t’i përmbahet përkufizimeve ligjore .
“Është bërë pothuajse e pamundur të flasësh dhe të mendosh për këtë”, thotë Boehm.
“Njëra palë të akuzon se je mohues i gjenocidit; pala tjetër, për antisemitizëm. Sipas mendimit tim, po ndodh spastrim etnik. Krime kundër njerëzimit gjithashtu. Ato janë krime të tmerrshme dhe nuk janë krime më të vogla se gjenocidi.
Por, për shumë njerëz, këto përkufizime nuk janë të mjaftueshme, sepse përdorimi i fjalës gjenocid është bërë shumë i rëndësishëm për ideologjinë që kërkon ta portretizojë Izraelin dhe sionizmin si gjenocidale. Ne duhet t’i rezistojmë kësaj logjike. Dhe nga ana tjetër, në Gjermani, sigurisht, nëse e përdor këtë term, dhe njerëzit mund të kenë arsye ta përdorin, atëherë je antisemit. Sikur hebrenjtë të mos mund të ishin gjenocidalë. Epo, ata mund të jenë”
Shënim*- Omri Boehm është filozof izraelit
Burimi: El Pais
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
.png)



