.png)
Forumi Ekonomik Botëror ka bërë të ditur atë që, sipas tij, është aftësia më e nevojshme në tregun gjithnjë e më “ambivalent, cinik dhe të pafuqishëm” të punës në kohët e sotme – të dëgjuarit aktiv.
Në një artikull të botuar së fundmi, WEF shkruan: “Nëse ka një gjë thelbësore që kemi mësuar nga ‘Dorëheqja e Madhe’ apo nga tendenca më e fundit “e ‘Largimit të qetë nga puna’, ajo është se ne, si drejtues, kemi dështuar që të dëgjojmë siç duhet punonjësit tanë.”
Organizata rekomandon që drejtuesit duhet “të dëgjojnë bujarisht”, të jenë plotësisht të pranishëm, të mos ndërpresin punonjësit e tyre dhe të heqin dorë nga çdo paragjykim, për t’u siguruar që punonjësit të jenë të angazhuar e të përkushtuar, duke sjellë kështu ndërveprime kuptimplote.
Liderët empatikë duhet të dëgjojnë në mënyrë aktive ekipin e tyre, të marrin reagimet e tyre dhe të përpunojnë kritikat konstruktive, në mënyrë që të arrijnë të ndërmarrin veprimet e duhura. Kjo mund të përfshijë ofrimin e një sërë zgjedhjesh për punonjësit lidhur me mënyrën se si mund të kryhet puna.
Liderët përparimtarë, që i paraprijnë gjërave duke dëgjuar nevojat e punonjësve të tyre, mund të ofrojnë siguri psikologjike, të shprehin mirënjohje dhe vlerësim për punonjësit, si dhe të sigurojnë një ekuilibër të punës dhe jetës.
Bazuar në disa anketime dhe studime, drejtuesit duhet t’u sigurojnë punonjësve fleksibilitetin dhe autonominë për të vendosur se ku dhe kur ata mund ta bëjnë më mirë punën e tyre. Për më tepër, bizneset duhet t’i paguajnë njerëzit e tyre aq sa ata meritojnë. Nga kjo përkujdesje, punonjësit do të ndihen më të angazhuar dhe më të lumtur.
Problemet fillojnë kur drejtuesit nuk dëgjojnë se çfarë thotë ekipi i tyre
Bisedat e hapura me drejtuesin mund të sjellin iniciativa të reja, të tilla si mundësia e stafit për të zgjedhur preferencat e tyre të punës, duke përfshirë opsionet e punës në distancë, asaj hibride ose me kohë të plotë në zyrë.
Gjithashtu, punonjësit mund të lejohen që të punojnë si nomadë digjitalë, duke banuar kudo që ata dëshirojnë. Nëse një person punon në një qytet me kosto të lartë, ai mund të lejohet që të zhvendoset në një vend tjetër me kosto më të ulët për të kursyer para, duke pasur të njëjtin nivel page.
Pa dëgjuar më parë punonjësit, një drejtues mund të supozojë se një person dëshiron të punojë nga distanca. Në vend që të ndihet i gëzuar, punonjësi mund të jetë i stresuar për shkak të faktit se duhet të mësohet vetëm me të gjithë teknologjinë e re, duke u ndjerë gjithashtu i izoluar nga bisedat në zyrë dhe duke vuajtur pasojat e punës së tepërt për t’u siguruar që kontributet e tij në distancë do të vihen re.
Kjo gjë mund të shmanget duke dërguar rregullisht anketime të vogla për stafin, për të mësuar se çfarë do t’i bëjë njerëzit të ndihen më të lumtur dhe të angazhuar në punët e tyre. Bazuar në përgjigjet e këtyre anketimeve, drejtuesit duhet të inkurajojnë transparencë të plotë ndërmjet menaxherëve dhe punonjësve.
Kur drejtuesit nuk i plotësojnë kërkesat e punës nga një person, e mbingarkojnë atë me shumë punë, e kanë të paqartë se si duhet të jetë një model suksesi në atë pozicion, tregojnë mosbesim, neglizhojnë ofrimin e vlerësimeve ose i trajtojnë punonjësit thjesht si pjesë të një makinerie të madhe që duhet të shkojë përpara, të gjitha këto mund të hedhin bazat për formimin e një punonjësi të pakënaqur.
Burimi: Forbes/ Përshtati: Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
