Keshilla

Prindërit duhet të flasin më herët me fëmijët për pubertetin

Për shumë prindër, ideja për të pasur një “bisedë” me fëmijët e tyre mund të jetë e frikshme, duke i bërë ata të ndihen të turpëruar ose të mërzitur. Por shumë prindër po ngatërrojnë bisedat klasike për seksin me një tjetër bisedë të rëndësishme që duhet të kenë.

Biseda në fjalë duhet të ndodhë më herët se sa mund të mendohet, dhe nuk ka të bëjë domosdoshmërisht me seksin. Bëhet fjalë për pubertetin.

Në një studim të ri, rreth 41% e prindërve raportuan se folën me fëmijët e tyre për pubertetin vetëm pasi u nxitën nga vetë fëmijët.

Vetëm 36% e prindërve mendojnë se është më mirë të fillojnë bisedat për pubertetin para moshës 10 vjeç, sipas sondazhit, megjithëse puberteti ka filluar më herët.

Studiuesit e sondazhit u përqendruan në faktin se përse shumë fëmijë janë të papërgatitur për ndryshimet që përjetojnë gjatë pubertetit.

“Ne mendojmë se mungesa e komunikimit mund të jetë për shkak të mënyrës se si prindërit u afrohen për të folur me to, për t’i ndihmuar në përgatitjen e tyre për pubertet”, tha Sarah Clark, bashkëdrejtuese e sondazhit dhe shkencëtare kërkimore në departamentin e pediatrisë në Universitetin e Miçiganit.

“Kur flasim për fëmijë 7, 8, 9, ndoshta edhe 10, pasi sapo kanë filluar pubertetin, ata nuk kanë domosdoshmërisht nevojë për bisedat e seksit”, tha Clark, duke vënë në dukje se të rinjtë dhe adoleshentët kanë nevojë për një bisedë rreth asaj që është ose do të ndodhë së shpejti me trupin dhe emocionet e tyre.

“Ne të gjithë priremi të jemi pak më të qetë, pak më pak të shqetësuar dhe t’i trajtojmë gjërat më mirë kur dimë se çfarë të presim,” shtoi ajo.

Sondazhi Mott, i cili u krye në shkurt 2025, anketoi 911 prindër me të paktën një fëmijë të moshës 7-12 vjeç për të kuptuar se si prindërit i qasen bisedave rreth pubertetit. Marzhi i gabimit është plus ose minus 2 deri në 5 pikë përqindjeje.

Ndërsa shumë prindër thanë se flisnin me fëmijën e tyre për pubertetin vetëm kur fëmija i tyre e arriti atë, Clark shpjegoi se kjo mund të çojë në konfuzion dhe ankth tek fëmijët, veçanërisht nëse ata mendojnë se prindërit e tyre nuk i kanë përgatitur.

Fëmijët që zhvillohen herët mund të shqetësohen duke mos kuptuar ndryshimet në vetvete dhe fëmijët me zhvillim të vonshëm mund të shohin disa ndryshime te shokët e tyre të klasës dhe të pyesin veten, “çfarë nuk shkon me mua?”

Në vend që prindërit të presin derisa të kërkohet nga fëmija, Clark sugjeroi që prindërit t’u japin fëmijëve informacion herë pas here me kalimin e kohës, për të ndihmuar fëmijët që të kuptojnë se këto ndryshime do të ndodhin dhe janë normale.

Dhe ndërsa gati gjysma e prindërve thanë se ndjeheshin “shumë të sigurt” në njohjen e shenjave të pubertetit tek fëmijët e tyre, Clark tha se prindërit mund të kenë pak vetëbesim të tepërt.

“Disa nga ato ndryshimet e para janë delikate, si rritja e qimeve në trup dhe ndryshimi i zërit dhe prindërit nuk mund t’i shohin ndryshimet hormonale ose emocionale”, thotë Clark.

A do t’i edukoni ju apo media fëmijët tuaj?

Fëmijët e sotëm janë të ekspozuar ndaj një vërshimi informacioni dhe keqinformimi nga burimet në internet dhe bashkëmoshatarët e tyre.

Pa udhëzim prindëror, fëmijët mund t’i drejtohen mediave sociale ose bashkëmoshatarëve të tyre për përgjigje në një kohë kur fëmijët mund të jenë të hutuar dhe potencialisht të vetëdijshëm.

“Të mos flasësh me ta thjesht mund t’i lërë në një pozitë paksa të cenueshme,” tha Clark.

Për shkak se fëmijët mund të mësojnë ose të dëgjojnë për të gjitha llojet e temave në mosha shumë të vogla, prindërit duhet të jenë “pak më proaktivë”, për të folur me to përpara se fëmija të thithë informacione konfuze, të pasakta ose të dëmshme, tha Clark.

Sondazhi zbuloi se vetëm 31% e prindërve thanë se kishin marrë një edukim adekuat të pubertetit nga prindërit e tyre. Kjo do të thotë që shumë prindër, pa një model se si të diskutojnë ndryshimet e ndjeshme zhvillimore, shpesh parashikojnë metodën e shmangies që kanë marrë si fëmijë.

Por prindërit e sotëm nuk kanë nevojë të kenë të gjitha përgjigjet, thonë Clark dhe ekspertë të tjerë. Prindërit duhet vetëm të fillojnë bisedën.

Filloni të flisni më shpejt dhe më shpesh

Rreth 44% e prindërve raportuan në sondazh se nuk kanë marrë asnjë informacion se si të flasin për pubertetin, por kjo nuk do të thotë se prindërit nuk mund të gjejnë ndihmë.

Prindërit duhet të zgjedhin një mjedis të qetë, një shëtitje, një udhëtim me makinë ose pasi vëllai ose motra më e vogël të shkojë në shtrat, sugjeroi psikiatrja Dr. Neha Chaudhary.

“Flisjuni fëmijëve me shembuj”, këshilloi Chaudhary, psikiatër fëmijësh dhe adoleshentësh në Spitalin e Përgjithshëm të Massachusetts dhe Shkollën Mjekësore të Harvardit.

“Është e rëndësishme që fëmija të dijë se nuk është i vetëm në këtë përvojë, se është një ndryshim universal. Ofrojini atyre hapësirën për të bërë pyetje”.

Mos prisni derisa fëmija juaj të ketë një rritje të shpejtë ose të ketë nevojë të përdorë deodorant, për shembull.

Filloni bisedën në shkollën fillore, me informacione bazë, të përshtatshme për moshën.

Ekspertët thonë se nëse prisni deri në shkollën e mesme, ka të ngjarë të jetë shumë vonë. Deri atëherë fëmija juaj ose mund të jetë i befasuar nga ndryshimet e papritura në trupin e tij ose nga mënyra se si ndihet, ose mund të jetë duke i vënë re ato ndryshime tek miqtë e tij”.


Copyright © Gazeta “Si”


Lajme të lidhura

Më Shumë