Ne rrjet

Plani i Trumpit për paqe në Ukrainë, armëpushim deri në prill dhe rindërtim europian pas luftës. Por a mund të realizohet?

Përmes kanaleve diplomatike të cituara nga mediat ndërkombëtare, ka rrjedhur informacion paraprak mbi themelet e programit amerikan për luftën në vazhdim. Parashikohet gjithashtu krijimi i një zone të çmilitarizuar dhe garancia se Kievi nuk do të anëtarësohet në NATO. Megjithatë, dyshimet nuk mungojnë

Gazeta Si – Donald Trump ka një plan për t’i dhënë fund luftës në Ukrainë. Një plan që ishte i qartë në pikat e tij kyçe edhe para marrjes së detyrës në Shtëpinë e Bardhë, por që tashmë ka nisur të pasurohet me data dhe detaje ekonomiko-ushtarake.

Presidenti amerikan pritet ta shpallë në dy javët e ardhshme, por kanalet diplomatike tashmë kanë nxjerrë në pah detajet kryesore.

Pavarësisht se negociatat vendimtare për çështje serioze si një konflikt zhvillohen gjithmonë me dyer të mbyllura dhe pa njoftime paraprake, plani i Trump do të parashikonte një armëpushim nga 20 prilli.

Por jo vetëm kaq: sipas premtimeve elektorale për amerikanët e lodhur nga “dhënia e bamirësisë” për kombet e largëta, rindërtimi i Ukrainës do të jetë përgjegjësi e vendeve evropiane. Dhe ndoshta edhe mbrojtja e tij.

Plani i paqes – Drafti i programit të Trumpit ka qarkulluar ditët e fundit në qarqet politiko-diplomatike, kanalet Telegram dhe mediat ukrainase, si gazeta “Strana” (Страна).

Këto janë padyshim detaje që nuk janë konfirmuar zyrtarisht dhe që për më tepër duken larg kërkesave të qeverisë Zelenski, për të mos thënë më pak.

Në fund të gushtit 2024, presidenti ukrainas kishte paraqitur tashmë planin e tij për fitoren e Ukrainës, i cili, siç u parashikua, nuk do të realizohej kurrë.

Deri në atë pikë sa të klasifikohet si “plan i qëndrueshmërisë”. Përkthyer: rezistencë e gjithanshme, për sa kohë që aleatët vazhdojnë ta ndihmojnë.

Ardhja e Trump në Shtëpinë e Bardhë ka minuar këtë siguri: SHBA nuk dëshiron më të ndihmojë Kievin, siç ka bërë deri më tani.

Çfarë përfshin plani i Trump për Ukrainën – Ditët e fundit është folur shumë për bisedimet mes Trump dhe Putinit dhe madje edhe për vullnetin e ndërsjellë të presidentit rus dhe Zelenski për të biseduar me njëri-tjetrin. Ndërtimi diplomatik i presidentit amerikan do të bazohej pikërisht në këtë hapje reciproke.

Dhe ky aspekt tashmë duhet të demonstrohet. Drafti do të parashikonte bisedimet e para deri më 20 shkurt, afër përvjetorit të tretë të luftës, me SHBA-në që më pas ta shtyjnë Ukrainën të pranojë një armëpushim deri në Pashkë.

Një rrethanë e mbështetur nga një e dhënë: rreth datës 20 shkurt, i dërguari special amerikan, Keith Kellogg është planifikuar të vizitojë Ukrainën, i cili do të fluturojë në Evropë për të marrë pjesë në Konferencën e Sigurisë së Mynihut.

Pikat e tjera kryesore të planit të administratës Trump, që synon vëmendjen ekskluzive të ukrainasve, do të ishin si më poshtë:

1.Armëpushimi deri më 20 prill

2.Ukraina heq dorë nga anëtarësimi në NATO (të paktën për dekadën e ardhshme)

3.Ukraina njeh sovranitetin rus mbi rajonet e aneksuara në mënyrë të njëanshme, në të cilat tashmë është zhvilluar referendumi për të kaluar nën administrimin e Moskës (pika më kritike nga të gjitha, e papranueshme nga Kievi)

4.Ukraina tërheq trupat nga rajoni rus i Kurskut

5.Krijimi i një zone të çmilitarizuar të drejtuar nga trupat evropiane, pa përfshirje të drejtpërdrejtë të oficerëve dhe ushtarëve amerikanë

6.Plani i rindërtimit me vlerë rreth 486 miliardë dollarë financuar nga fondet e BE-së (vlerësimet e konfirmuara nga grupi i ekspertëve “German Marshall Fund”).

Sipas britanikes “Daily Mail”, një deklaratë mbi parametrat e rënë dakord për ngrirjen e konfliktit do të publikohej më pas deri më 9 maj. Si hap tjetër, Kievit do t’i kërkohet të mos zgjasë ligjin ushtarak dhe as të mobilizojë trupa.

A është i realizueshëm plani i Trump për Ukrainën? – Ashtu si me planin për një armëpushim në Gaza, megjithatë, dyshimet dhe pikëpyetjet janë të shumta. E thënë kështu, programi duket qartësisht i papranueshëm nga të dyja palët e përfshira.

Madje edhe për SHBA-në paraqet disa çështje kritike strategjike. Para së gjithash, Zelenski ka vendosur, me një dekret presidencial, se delegacioni ukrainas nuk do të negociojë me atë rus për sa kohë që Putini është në krye të Kremlinit.

Presidenti rus, nga ana e tij, nuk e njeh legjitimitetin e homologut të tij ukrainas, duke e akuzuar atë se ka manipuluar proceset demokratike duke penguar zgjedhjet. Megjithatë, negociatat reale janë të pavarura nga njohjet dhe takimet zyrtare.

Në prapaskenë do të vendosen gjërat që do të mbeten larg mediave dhe që më pas do të njollosen nga propaganda.

Me siguri, si rusët, ashtu edhe ukrainasit kanë interes të bisedojnë me njëri-tjetrin, sepse janë të rraskapitur pas tre vitesh armiqësi.

Ndryshe nga tetë vjet më parë, aparati amerikan është dakord me Trumpin për hapjen ndaj Moskës.

Nëse Rusia do të mposhtej ose do të poshtërohej, ajo do të binte pre e kaosit dhe e kthetrave të fuqishme të Kinës.

Skenar për t’u shmangur, duke i bërë lëshime Putinit gjatë negociatave. Megjithatë, Rusia është gjithashtu një armik i domosdoshëm për të mbajtur të bashkuar frontin e NATO-s dhe BE-së.

Një situatë komplekse, e cila përfshin edhe disa detaje të pathëna. Të tilla, si fakti që SHBA thuhet se po planifikon të vazhdojë të mbështesë Ukrainën dhe të përcaktojë një rrugë për t’u bashkuar me Bashkimin Evropian deri në vitin 2030. Një lloj “kompensimi” për dështimin për t’u bashkuar me NATO-n.

Dy të pakënaqur të mëdhenj: BE dhe Ukraina – Ajo që sigurisht del nga ky draft i parë, është se do të ketë dy pakënaqësi të mëdha: BE dhe Ukraina.

Shtetet evropiane kishin përfunduar tashmë në sulmet e Trumpit, i cili mishëron kërkesat e asaj shumice të amerikanëve të lodhur nga nxitimi për të ndihmuar dhe dërguar ushtarë jashtë shtetit.

Që mbrojnë veten dhe financohen: kjo është retorika e “MAGA”-s. Dhe që të marrin përsipër menaxhimin dhe rindërtimin material dhe ekonomik të vendit që i ndan nga Rusia në krahun juglindor.

Shumë dhimbje koke, për një Union që nuk është përshkuar kurrë më parë nga gabimet dhe ndarjet e brendshme midis një blloku qartësisht anti-rus (Polonia, vendet baltike dhe skandinave), vendeve haptazi pro-ruse (Hungaria dhe Sllovakia) dhe vendeve që nuk do ta përçmonin një shkrirje me Moskën (Gjermania dhe Franca mbi të gjitha, por edhe rrjeti i propagandës së Italisë).

Përshtati: Gazeta “Si”


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë