Kur në 2005 Daniel Craig u zgjodh të ishte James Bond i ri, i shtati në histori, pati shumë kritika dhe jo pak shaka. Shumë nuk e pëlqenin Craig që kishte sy blu dhe flokë të ndritshme (askush nuk ka parë ndonjëherë një “Bond biond”, shkruanin disa). Kishte edhe nga ata që flisnin për të si një “James Bland” (nga mbiemri “bland”: i butë dhe i pashpirt). Daily Mirror madje shkoi për të intervistuar dikë që quhej me të vërtetë James Bland, dhe ai djalë tha, duke iu drejtuar Craig përmes faqeve të tabloidit, “Unë do të isha një Bond më i mirë se ju”. Vijuan – kur Craig filloi xhirimet e Casino Royale, filmi i parë në të cilin Bond do të ishte – kritikat se ai dukej se ishte djegur nga rrezet e diellit të tepërta në xhirimet në Bahamas, dhe më shumë se ai nuk do të ishte në gjendje të voziste.
Casino Royale doli në 2006 dhe shkoi shumë mirë, shumë më mirë se Death Can Wait, i fundit nga katër filmat Bond në të cilët ishte Pierce Brosnan. Edhe më mirë shkuan Quantum of Solace, Skyfall dhe Spectre, të cilat si dhe Casino Royale gjithashtu kishin vlerësime të mira dhe ndihmuan në ringjalljen dhe ndryshimin e karakterit të Bond. Është ende herët për të folur për ndjekshmërinë e “No Time To Die”, filmi i njëzet e pestë në seri dhe i fundit në të cilin Bond luhet nga Craig. Dhe gjithsesi, për shkak të pandemisë do të jetë e pamundur të bësh një krahasim me ato të katër filmave të mëparshëm.
Sigurisht, megjithatë, pavarësisht kritikave fillestare (të cilat në mënyrën e tyre kanë qenë gjithmonë atje, për çdo Bond nga Sean Connery e tutje) në vitet e Craig, personazhi i Bondit ka fituar rëndësinë dhe ata që menaxhojnë të drejtat kanë fituar një shumë të madhe parash… Tani që është e sigurt se Craig nuk do të jetë më Bond, ne duhet të zgjedhim një të ri, dhe kjo zgjedhje sjell me vete një sërë implikimesh dhe mundësish për të ringjallur, përsëri dhe përsëri, karakterin e Bondit dhe gjithçka përreth tij.
“Sa herë që një aktor i ri bëhet Bond”, tha Jaap Verheul, autor i një antologjie të thelluar akademike mbi ndikimin kulturor të personazhit, “seria e filmit shfrytëzon mundësinë për të rikalibruar veten me ideologjinë e audiencës që i shërben”.
Bond ka qenë dhe ndoshta do të vazhdojë të mbetet mashkull dhe britanik, dhe ka shumë të ngjarë që ai të vazhdojë të ngasë Aston Martin, të pijë Vodka Martini “të trazuar dhe jo të trazuar”, të ushtrojë “licencën e tij për të vrarë” dhe të përpiqet të shpëtojë botë nga të ligët. Gjithçka tjetër, megjithatë, mund të ndryshojë dhe evoluojë: në emra, në mënyra, në tema dhe gjithashtu në pamje. Nga kjo pikëpamje, filmat Bond janë pra interesantë, sepse, duke mbetur gjithmonë disi të barabartë me veten, ata gjithmonë ndryshojnë.
Në rastin e Bondit, këto biseda bëhen interesante edhe nga fakti se megjithëse ekskluziviteti kontrollohet nga “MGM”, e blerë kohët e fundit nga Amazon, Eon Productions – kompania e udhëhequr nga djemtë e prodhuesit Albert Brokoli – vazhdon ta kontrollojë atë në 50 për qind dhe ai ka “kontroll krijues të paprekshëm” dhe fjalën përfundimtare për gjithçka që ka të bëjë me James Bond.
Ka shumë hipoteza se kush do të jetë Bondi i ri (është ndër ato gjëra mbi të cilat vihen dhe baste), por asnjë informacion i caktuar. Ajo që dihet është se producentja Barbara Brokoli, vajza e Albertit, ka thënë dy gjëra: e para është se Bondi i ri do të shpallet vetëm në vitin 2022, e dyta është se Bondi i ri do të jetë mashkull. Por gjithmonë duke marrë një këndvështrim të shprehur tashmë në të kaluarën: “Ne duhet të krijojmë role për gratë, jo të transformojmë një burrë në një grua”, është shprehur producentja.
Në këtë drejtim në “No Time To Die” ekziston një personazh femër, i luajtur nga Lashana Lynch, e cila si dhe Bond është një agjente dhe për këtë arsye ka të njëjtin kualifikim profesional si ai: licencën për të vrarë.
Ndër aktorët e nominuar më shpesh në fjalimet se kush mund të jetë Bondi i ardhshëm janë Tom Hardy, Luke Evans, Cillian Murphy, Robert Pattinson, Richard Madden, Henry Cavil, Regé-Jean Page (i cili u bë i njohur me serialin Netflix Bridgerton) dhe Idris Elba (për të cilin flitet prej vitesh, por kohët e fundit tha se nuk ishte i interesuar). Por në mesin e emrave të përmendur kur flitet për Bondin e ardhshëm të mundshëm ka edhe aktorë të tillë si Dev Patel dhe Tom Holland, të lindur në 1996. Disa aktorë citohen për faktin se janë britanikë, të tjerë për pamjen dhe personazhet që kanë luajtur, të tjerë akoma sepse ato mund të përfaqësojnë një kthesë interesante në llojin e karakterit dhe maskilitetit të përfaqësuar nga Bond.
Siç vuri në dukje Esquire në një artikull të gjatë që shqyrton një duzinë obligacionesh të mundshme të ardhshme, gjithashtu duhet të kihet parasysh se “tradicionalisht, roli i Bondit është një rol që i bën aktorët të bëhen të një rëndësie të madhe”.
Zgjedhja e Bondit të ardhshëm, megjithatë, do të jetë vetëm një pikënisje. Nga atje, gjithashtu në varësi të llojit të aktorit të zgjedhur, do të duhet të vendosen një seri e tërë aspektesh të tjera, të gjitha në mënyrën e tyre të varura nga lloji i zgjedhjes së bërë. Para së gjithash, kush të shkruajë dhe drejtojë filmin tjetër. Në këtë rast me një mundësi shumë më konkrete që ekziston një skenarist ose një regjisor: për shembull, emrat e Patty Jenkins, regjisore e dy filmave për Wonder Woman (por tashmë me disa filma të tjerë sfidues për të punuar në të ardhmen e afërt) ose Cate Shortland, regjisore e Black Widow.
Përtej emrave, atëherë do të ketë një zgjedhje se çfarë të tregoni dhe si ta bëni. Duke folur për BBC, Verheul dha shembullin se si “Casino Royale” duhej të merrej me terrorizmin dhe një numër çështjesh të reja gjeopolitike, dhe gjithashtu me stilin dhe suksesin e një filmi si Batman Begins ose The Bourne Identity, të cilat u bënë me shumë stil më realist se ato të Bond me Brosnan, nga ana e tij të ndikuar nga suksesi i një filmi si Die Hard. Tani, shkruante BBC, “konteksti gjeopolitik është edhe më i komplikuar se sa ishte 15 vjet më parë”, dhe ndër çështjet që Bond i ri mund të ketë të bëjë me të janë lufta kibernetike, dezinformatat dhe ndryshimet klimatike…
Është gjithashtu e mundshme që edhe me filmin tjetër ai do të përpiqet në mënyrën e tij të reflektojë dhe të bëjë që protagonisti i tij të reflektojë mbi atë që do të thotë të jesh Bond në shekullin e njëzet e një. Diçka që në një masë më të vogël tashmë kishte filluar në filmat me Brosnan: ku protagonisti u përcaktua nga M, shefi i tij i luajtur nga Judi Dench, “një dinozaur misogynist dhe seksist, një relike e Luftës së Ftohtë”. Sidoqoftë, si dhe me çfarë intensiteti do ta bëjë atë, do të varet shumë nga lloji i Bondit që do të zgjidhet.
Ne gjithashtu do të duhet të mendojmë se kush do të jetë armiku i Bondit, çfarë do të jetë dhe çfarë forme do të ketë organizata me të cilën ai do të përballet. Edhe këtu, gjithçka ndalet në hipoteza të thjeshta. Në ri-propozimin e një teme të paraqitur tashmë nga të tjerët në vitet e fundit, BBC shpreson që, përsëri për atë gjë të modernizimit të Bond, një antagonist me një lloj deformimi të fytyrës nuk do të zgjidhet, siç ka ndodhur shpesh në të kaluarën. Një zgjedhje tani joorigjinale, e cila ndër të tjera tenton të shoqërojë deformimin me diçka të keqe, shqetësuese. BBC madje kujton se në këtë rast hapa u morën prapa dhe jo përpara. Në librat e shkruar nga Ian Fleming, krijuesi i personazhit James Bond, ishte ai, Bond, ai që kishte një shenjë të dukshme në fytyrë.
Një pyetje përfundimtare dhe shumë e rëndësishme lidhet me mënyrën sesi Amazon mund të përpiqet të bindë Eon Productions të transformojë ekskluzivitetin Bond (i cili ka prodhuar 25 filma në më shumë se gjysmë shekulli) në një univers të vërtetë kinematografik. Pra, ndoshta, me një seri tregimesh paralele me atë kryesore, por të vendosura në të njëjtin univers narrativ. Për shembull – por këto janë vetëm hipoteza – me një film ose seri me agjentin e luajtur në “No Time To Die” nga Lashana Lynch.
Tashmë disa vjet më parë, për shembull, kishte argumente në lidhje me një spin-off (kur personazhi del në një film më vete) të mundshëm të filmave të James Bond të gjitha të përqendruara në personazhin e luajtur nga Halle Berry në Death Can Wait.
Sidoqoftë, u vendos që filmat e James Bond të dilnin çdo dy vjet.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
