.png)
Nga Gazeta Si - Këtë të martë, (9 shkurt) “Titaniku”, kryevepra e James Cameron, do të rikthehet sërish në kinema, po në 3D, me rastin e 25-vjetorit të tij. Ata që e panë në atë kohë do të kthehen me vrap për ta parë, por ky ripublikim i filmit do të jetë gjithashtu mundësia e përsosur për ata që nuk e kanë parë kurrë siç duhet parë: në një ekran gjigant. Sepse Titaniku është një nga shprehjet maksimale të kinemasë. Është një histori dashurie, sigurisht, dhe një nga më romantiket dhe më të fuqishmet ndonjëherë – “Romeo dhe Zhulieta në Titanikun”, siç e tha Cameron. Por është gjithashtu një film fatkeqësie, një thriller dhe një alegori për një kompani dhe shkatërrimin e saj. E gjithë kjo është e balancuar në mënyrë të përkryer në filmin që transformoi Leonardo DiCaprion dhe Kate Winslet në superyje, çimentoi imazhin e Cameron si regjisor i filmave më të mëdhenj të filmave në botë dhe në fund fitoi njëmbëdhjetë çmime Oscar, duke barazuar rekordin e mbajtur nga Ben-Hur. Në pritje për të parë sërish Titanikun në ekranin e madh, ja sekretet e realizimit të filmit.
DiCaprio dhe Winslet nuk ishin zgjedhjet e para të Cameron
Ndërsa rolet e Jack dhe Rose tani janë sinonim i interpretuesve të tyre, Leonardo DiCaprio dhe Kate Winslet nuk ishin zgjedhjet e para të Cameron. Zgjedhja e parë për rolin e Jack ishte River Phoenix, por ai vdiq në vitin 1993, dy vjet para se të fillonte puna për Titanikun. Cameron më pas konsideroi Matthew McConaughey, Chris O'Donnell, Billy Crudup dhe Stephen Dorff, të konsideruar tashmë shumë të vjetër, dhe Jared Leto, i cili megjithatë refuzoi. Tom Cruise ishte i interesuar, por duke kërkuar shumë. Vetë DiCaprio refuzoi të hynte në audicion, por Cameron më në fund e bindi. Regjisori tha se Leo refuzoi të lexonte një skenë romantike me Kate Winslet: “Ai e lexoi një herë, pastaj filloi të sillej si budalla dhe nuk munda ta bëja të përqendrohej përsëri. Por për një të mijtën e sekondës, një rreze drite zbriti nga qielli dhe ndriçoi pyllin”. Gwyneth Paltrow, Winona Ryder, Claire Danes, Gabrielle Anwar dhe Reese Witherspoon u konsideruan për rolin e Rose. Kate Winslet e fitoi atë falë këmbënguljes së saj, pasi e kishte thirrur vazhdimisht regjisorin për ta bindur se Rose ishte ajo dhe askush tjetër.
Efektet vizuale
Si gjithmonë, Cameron e përdori filmin për të shtyrë më tej shiritin e efekteve vizuale, duke kombinuar CGI-në më të fundit të krijuar nga Digital Domain dhe Pacific Data Images me modele shumë të sakta të bazuara pjesërisht në projektet origjinale të Titanikut të ofruara nga Harland dhe Wolff, ndërtuesit e anijes. Fox fitoi një sipërfaqe prej 40 hektarësh në bregdetin e Playas de Rosarito, Meksikë, ku ai kishte ndërtuar një të ashtuquajtur tank horizont, pra një rezervuar të ndërtuar brenda oqeanit, me mbi 64 milionë litra. Ai tank u përdor për të xhiruar skenat me modelin 1:1 të Titanikut. Për më tepër, Cameron kishte ndërtuar dy modele në shkallë: një model në shkallë 14 metra të të gjithë anijes dhe një sternë 20 metra, e aftë për t'u thyer vazhdimisht në dysh. Kjo e fundit ishte e vetmja miniaturë e përdorshme në ujë, ndërsa ajo e anijes u qëllua në breg, dhe më pas u rrethua nga oqeani i rikrijuar në mënyrë dixhitale. Për më tepër, në skenat e shkrepura me këtë model, shtesat u krijuan në CGI duke përdorur kapjen e lëvizjes. Njerëzit që bien në ujë kur anija anohet janë sigurisht edhe shtesa dixhitale.
Një burrë i Rilindjes
Është një moment kyç në jetën e James Cameron kur, pasi u regjistrua në kolegj për të studiuar fizikë, ai vendosi të ndërrojë lëndë dhe përfundimisht ta braktisë kolegjin. Falë kësaj dere rrëshqitëse morëm drejtorin e Aliens, Terminator dhe Titanic, por pasioni për shkencën nuk e ka lënë kurrë Cameron. Regjisori është një njeri i vërtetë i Rilindjes: pasioni i tij për teknologjinë është i njohur dhe shpesh është arsyeja që e shtyn atë të ndërmarrë disa projekte (siç është Avatar). Po aq i njohur është edhe pasioni i tij për zhytjen. Gjatë krijimit të Titanikut, Cameron eksploroi rrënojat e anijes, rreth 400 milje larg brigjeve të Newfoundland, për të xhiruar skenat e mbytjes që shihen në film. Ekuipazhi u zhyt dymbëdhjetë herë në 1995. Cameron e justifikoi zgjedhjen e tij tek drejtuesit e Fox si më poshtë:
“Ne duhet të xhirojmë këtë skenë hapëse ku ata po eksplorojnë Titanikun dhe gjejnë diamantin […]. Tani, ne mund ta bëjmë këtë duke përdorur modelim të hollësishëm dhe pamje të kontrollit të lëvizjes dhe CGI etj, që do t'ju kushtojnë X. Ose mund të shpenzojmë X plus 30% dhe të gjuajmë në rrënojat e vërteta”.
James Cameron dhe ulërimat
Gjatë xhirimeve të Titanikut, James Cameron fitoi edhe reputacionin e “njeriut më të frikshëm në Hollywood”. Shumë dëshmi e kujtojnë atë si një udhëheqës ushtarak që shpesh bërtiste përballë aktorëve dhe ekipit, tepër i përpiktë dhe i saktë, aq sa shpesh sakrifikonte qetësinë në shesh në altarin e vizionit të tij. Kate Winslet u betua se nuk do të punonte më me të nëse nuk paguhej shumë mirë. Përfundimisht, megjithatë, të dy u bashkuan përsëri në Avatar: Running Water, dhe Winslet gjithashtu lavdëroi Cameron, duke e përshkruar atë si një njeri të ndryshuar. Nga ana e tij, Cameron ka pranuar se është një tip kërkues dhe nuk ka kërkuar asnjëherë falje: “Bërja e një filmi është luftë. Një betejë e madhe mes biznesit dhe estetikës”.
Një ditë për t’u mbajtur mend
Më 9 gusht 1996, gjatë xhirimeve të prologut dhe epilogut të filmit në anijen Akademik Mstislav Keldysh, e njëjta që shërbeu si bazë për eksplorimin e rrënojave të Titanikut, një anëtar i paidentifikuar i ekuipazhit prezantoi PCP halucinogen në supë, duke dërguar mbi pesëdhjetë njerëz në spital, duke përfshirë aktorin Bill Paxton. Cameron arriti të vjellë para se droga të hynte në fuqi të plotë. Aktori Lewis Abernathy kujton: “Kishte njerëz që rrotulloheshin, krejtësisht jashtë mendjes”. Fajtori nuk u gjet kurrë.
Mosmarrëveshjet me 20th Century Fox
Fox pranoi të financonte filmin për të mbajtur marrëdhënie të mira me Cameron, por dyshimet filluan menjëherë. Xhirimet duhej të zgjasnin 138 ditë, por zgjatën 160. Kostot arritën një rekord prej 200 milionë dollarësh, mbi 1 milionë dollarë në minutë. Në atë kohë, ishte buxheti më i lartë i dëgjuar ndonjëherë për një film. Studio u përpoq ta detyronte Cameron të shkurtonte një orë film për të rritur numrin e shfaqjeve ditore. Cameron refuzoi duke thënë: “Fox hodhi poshtë ofertën e Cameron, i cili donte të hiqte dorë nga fitimi i saj, sepse besonte se nuk do të kishte fitime. Në fund, zgjidhja ishte gjetja e një partneri për të financuar të gjithë: Fox ia propozoi Paramount Pictures, e cila ra dakord të ndante kostot dhe të bashkëpunonte në shpërndarje”.
A Night to Remember
Burimi kryesor i frymëzimit të Cameron ishte filmi “A Night to Remember”, i drejtuar nga Roy Ward Baker dhe i lëshuar në vitin 1958. Prej tij, regjisori kopjoi qëllimisht disa dialogë dhe skenën në të cilën muzikantët vazhdojnë të luajnë gjatë mbytjes së anijes.
Portreti i Rose
Ishte vetë Cameron ai që bëri portretin e Kate Winslet. Skena mes Jack dhe Rose ishte gjithashtu xhirimi i parë nga Leonardo DiCaprio dhe Kate Winslet. Në fund regjisori është shprehur i kënaqur me rezultatin, i cili tregon gjithë “nervozizmin, energjinë dhe hezitimin” e dy aktorëve.
Historia e prerë
Pavarësisht nga theksi i vënë në vërtetësinë historike të filmit, Cameron zgjodhi të presë një skenë të veçantë. Në realitet, në fakt, anija SS Californian, e cila po lundronte shumë afër, nuk arriti të shpëtonte Titanikun sepse ekuipazhi kishte fikur radion gjatë natës. Cameron shpjegoi se ai shkrepi një skenë në Kalifornian, por e preu atë për të “ripërqendruar vëmendjen” në Titanikun.
J. Dawson i vërtetë
Jack Dawson, personazhi i luajtur nga Leonardo DiCaprio, nuk ka ekzistuar kurrë. Megjithatë, producenti Jon Landau shpjegon se, pas xhirimit të filmit, ata zbuluan varrin e një J. Dawson në varrezat Fairview në Halifax, Nova Scotia, ku janë varrosur 121 viktima të tragjedisë.
“My Heart Will Go On”
James Horner, autori i kolonës zanore të filmit, shkroi fshehurazi “My Heart Will Go On”, së bashku me Will Jennings, sepse ai e dinte se Cameron nuk donte asnjë këngë në film. Céline Dion pranoi ta regjistronte. Pasi e dëgjoi disa herë, regjisori e miratoi, i bindur se një këngë hit mund t’i zbuste drejtuesit e Fox. Si kolona zanore ashtu edhe kënga u vlerësuan me Oscar.
Dera
Ende nuk jeni të bindur se Jack duhej të vdiste në finalen zemërthyese? Jeni nga ata që mendojnë se dera mund t’i kishte mbajtur të dy? James Cameron i kërkoi SHKENCËS një përgjigje përfundimtare për këtë çështje! Si përmbledhje: Jo, Jack nuk mund t'ia kishte dalë kurrë mbanë.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
