.png)
Gazeta Si – Nicolò Guarrera (Pieroad) përfundoi turneun e tij botëror në këmbë disa ditë më parë. Ai u nis nga provinca e Viçencës pesë vjet më parë dhe përshkoi një total prej afërsisht 28,000 kilometrash.
Kanë kaluar njëzet e shtatë vjet që kur atleti 56-vjeçar britanik Karl Bushby filloi turneun e tij botëror, i cili është ende në vazhdim.
Ndryshe nga Guarrera, i cili ka përdorur edhe aeroplanë për të kaluar oqeanet, Bushby e ka bërë rregull të mos përdorë kurrë asnjë mjet transporti.
Ai u nis më 1 nëntor 1998, nga Punta Arenas, në jugun e largët të Kilit dhe që atëherë ka kaluar Ngushticën e Beringut dhe ka notuar në Detin Kaspik, ndonjëherë duke rrezikuar jetën e tij. Ai ka ende 3,000 kilometra për të bërë, të cilat planifikon t’i përfundojë vitin e ardhshëm.
Bushby është një ish-parashutist dhe duke folur në një program radiofonik të BBC, tha se e kishte planifikuar turneun të zgjaste 12 vjet.
Për shkak të problemeve me vizat, shpenzimeve, pandemisë dhe luftërave, atij iu desh ta ndërpriste disa herë, por çdo herë e vazhdonte nga aty ku e kishte lënë.
Midis viteve 1998 dhe 2000, Bushby udhëtoi në Kili, duke kaluar nëpër Peru, Ekuador dhe Kolumbi, duke përshkuar gati 10,000 kilometra.
Gradualisht, gazetat lokale filluan të shkruanin për udhëtimin e tij dhe njerëzit filluan t’i ofronin ushqim dhe strehim.
Megjithatë, kalimi i Amerikës Latine nuk ishte gjithmonë i lehtë. Për shembull, ai duhej të kalonte “Vrimën Darien”, një xhungël të gjerë midis Panamasë dhe Kolumbisë, e padepërtueshme në shumë vende dhe plot me kafshë të rrezikshme. Për më tepër, në Panama, ai u ndalua për rreth njëzet ditë me dyshimin se ishte emigrant i paligjshëm.
Në prill 2002, ai arriti në Shtetet e Bashkuara dhe në mars katër vjet më vonë, ai arriti në Ngushticën e Beringut, e cila ndan Alaskën dhe Lindjen e Largët Ruse.
Për ta kaluar atë, ai shfrytëzoi raftet e akullit që formohen në zonë. Në një moment, ai e gjeti veten 45 kilometra larg bregdetit, sepse shtresa e akullit mbi të cilën po qëndronte ishte zhvendosur: ai duhej të shpëtohej me helikopter.
Megjithatë, sapo mbërriti në Rusi, ai u arrestua, së bashku me një eksplorues tjetër që po udhëtonte një pjesë të rrugës me të, për hyrje në vend përmes një pike aksesi të paautorizuar dhe u lirua vetëm pas dy muajsh.
“Mendoj se ata shpëtuan falë ish-pronarit të Chelseat, Roman Abramovich”, tha babai i tij, Keith Bushby, për gazetën britanike “Mirror”: në atë kohë, Abramovich ishte guvernator i rajonit rus ku ata mbërritën.
Në vitin 2007, ai filloi udhëtimin e tij nëpër Rusi, i cili vetë ishte i gjatë dhe plot ndërprerje: si për shkak të distancave të mëdha, përmes kënetave dhe lumenjve të ngrirë, ashtu edhe për shkak se vizat i lejonin të qëndronte në vend vetëm për një kohë të kufizuar.
Ndërsa priste lejet, ai kaloi rreth dy vjet në Meksikë. Ai hasi gjithashtu vështirësi financiare, sepse disa nga sponsorët e tij e braktisën për shkak të krizës financiare të vitit 2008, por në vitin 2011 ai arriti të kthehej në Rusi.
Në vitin 2013, kur iu ndalua hyrja në vend për pesë vjet për shkak të shkeljeve të dyshuara, ai eci mbi 4,000 kilometra nga Los Anxheles në Ambasadën Ruse në Uashington, D.C., duke arritur përfundimisht ta hiqte ndalimin.
Vitin pasardhës, ai i tha “Washington Post” se priste që pjesa e dytë e udhëtimit të tij të ishte relativisht e lehtë. Megjithatë, edhe një herë, gjërat nuk shkuan mirë.
Bushby kaloi Mongolinë dhe Azinë Qendrore me idenë për të arritur në Evropë nëpërmjet Iranit ose Rusisë.
Megjithatë, në vitet e fundit, me tensionet mbi programin bërthamor iranian dhe pushtimin rus të Ukrainës, asnjëra mundësi nuk rezultoi e realizueshme.
Ai arriti në përfundimin se e vetmja mundësi për të vazhduar ishte të kalonte Detin Kaspik, liqenin më të madh në botë.
Pas përgatitjeve të gjera, në verën e vitit 2024 ai notoi nga bregu lindor i liqenit, në Kazakistan, në bregun perëndimor të Azerbajxhanit, i ndihmuar nga dy anije mbështetëse. Udhëtimi prej gati 300 kilometrash nga një pikë në tjetrën i mori 31 ditë dhe 132 orë me not.
Pas Azerbajxhanit, Bushby arriti fillimisht në Gjeorgji dhe më pas në Turqi, ku në pranverë kaloi Urën e Dëshmorëve, e cila kalon Ngushticën e Bosforit në Stamboll dhe lidh Evropën me Azinë.
Megjithatë, përpara se të vazhdonte udhëtimin e tij drejt Turqisë perëndimore, ai u kthye në Meksikë, sepse viza e tij 90-ditore po skadonte dhe iu desh të priste edhe 90 ditë të tjera për të rihyrë në vend.
Në një postim në Facebook, ai tha se në të kaluarën herë pas here i kishte injoruar kufizimet, por tani preferon të shmangë problemet.
Disa ditë më parë, ai më në fund kaloi kufirin Turqisë dhe Bullgarisë dhe në muajt në vijim do të udhëtojë nëpër Evropën Lindore, Gjermani dhe Francë përpara se të kthehet në Mbretërinë e Bashkuar, me sa duket nëpërmjet Kanalit Anglez.
Deri në kohën kur të përfundojë udhëtimin e tij, ai do të ketë kaluar katër kontinente, 25 vende, një det të ngrirë, 6 shkretëtira dhe 7 vargmale, thuhet në faqen e tij të internetit.
Bushby tha se vendet e tij të preferuara deri më tani kanë qenë Kili dhe Kolumbia, ndërsa më e vështira ka qenë ndoshta Rusia, si për shkak të klimës, ashtu edhe të kushteve politike.
Ai shtoi se i gjithë udhëtimi ka qenë jashtëzakonisht i vështirë, por se ai gjithmonë ka mbetur i vendosur në qëllimin e tij për ta përfunduar udhëtimin në këmbë, pa kompromis.
Ai shtoi se ndihet e çuditshme të mendojë të kthehet në Hull (Britani e Madhe) pas kaq shumë kohësh, dhe se nuk është i sigurt se çfarë të presë: ribashkimi me familjen e tij do të thotë gjithashtu t’i njohë ata përsëri.
Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
