Njerez

Mori çmimin si njeriu më gënjeshtar i Italisë: Kam gënjyer që 2 vjeç, nganjëherë realiteti fiktiv është më i mirë se ai real (intervista)

Historia e recetave për gatimin e mishit “të viçit” apo “karpaçio” pushtoi jurinë e kampionatit italian të gënjeshtrës. Fituesi i edicionit të 47-të në Le Piastre, në provincën e Pistoia, ishte psikologu 35-vjeçar nga Verona, Giovanni Albertini, i cili rrëfeu zbulimin e dorëshkrimit të lashtë të recetave Piastrusi, shkruar nga babai i kuzhinës italiane Pellegrino Artusi. Një histori krejtësisht e shpikur, mos harroni, por që ishte padyshim më origjinali, duke fituar çmimin e gënjeshtarit të artë dhe titullin e gënjeshtarit të Italisë.

Akademia dhe kampionati

Konkursi u organizua nga Akademia e Gënjeshtrës, në bashkëpunim me Pro loco Alta Valle del Reno, ku përfshiheshin 480 pjesëmarrës nga e gjithë Italia dhe jashtë saj, të cilët thanë gënjeshtrat e tyre në fushën e kuzhinës, temë e zgjedhur për edicionin e 47-të. Konkurrentët u ndanë në gjashtë kategori: fletëpalosje radiofonike, gënjeshtra historike, seksioni grafik, seksioni letrar dhe ai verbal, atë në të cilin Albertini fitoi duke mposhtur 20 konkurrentët e tjerë.

Me kalimin e viteve, edhe disa personalitete të njohura janë lidhur me Akademinë e Gënjeshtrës dhe kampionatin e saj. Midis tyre kanë fituar titullin gënjeshtar nderi Luis Sepulveda, i cili ka fituar edhe fletëpalosjen e artë, Carlo Monni, Gene Gnocchi, shefi i kuzhinës Gualtiero Marchesi dhe Enzo Iacchetti, i cili ka fituar edhe titullin president nderi

Zoti Albertini, cili është sekreti për të thënë gënjeshtrën e përsosur?

“Kam shpikur një histori paradoksale, duke i dhënë dorë të lirë imagjinatës sime dhe duke u përpjekur të argëtoj audiencën që më dëgjonte. Me sa duket teknika ime funksionoi. Nuk e kisha menduar kurrë se do të fitoja vendin e parë. Ndonjëherë jeta reale është më shumë një gënjeshtër sesa vetë gënjeshtra. Në fakt, realiteti shpesh e kalon shumë fantazinë, ndaj sa më paradoksale të jetë gënjeshtra, aq më shumë funksionon, të paktën në kuadër të kampionatit, kështu ka shkuar”.

Mund të na tregoni për dorëshkrimin e Piastrusit më të cilin ju fituat konkursin? Për çfarë bëhet fjalë?

“Në kinemanë e dikurshme të Le Piastre, tani shtëpia e Akademia e Gënjeshtrave e udhëhequr nga rektori i mrekullueshëm Emanuele Begliomini, ata kanë nxjerrë në dritë një dorëshkrim vërtet origjinal të recetave, domethënë Piastrusi, shkruar kur Pellegrino Artusi, babai i kuzhinës italiane, i cili ishte në Le Piastre me pushime. Në fakt, midis luginave të gjelbra të Pistoias ai gjeti frymëzimin për të shkruar një libër tjetër recetash pas atij të shkencës në kuzhinë dhe artit të të ushqyerit mirë të vitit 1891”

Cilat janë recetat më të mira të Piastrusit?

“Ka kaq shumë receta që do të bënin zili dhe pasuri të shumë kuzhinierëve me yje, si karbonara, qofte të ziera, oktapodë të vegjël të kapur në lumin Reno dhe më pas të skuqura, dhe mish viçi”

Dhe cila ishte receta juaj e preferuar?

“Pjata ime e preferuar është karpaçio, feta të holla krapi nga lumi Reno”

Le të lëmë mënjanë konkurrencën, pse themi gënjeshtra në jetën e përditshme?

“Sepse nuk mund të bëjmë ndryshe. Edhe nëse nuk duam ta pranojmë, të gjithë jemi gënjeshtarë dhe gënjejmë gjatë gjithë kohës”.

Dhe pse e bëjmë?

“Arsyet mund të jenë të shumta. Njerëzit thonë gënjeshtra për të shpëtuar veten sepse nuk duan të përballen me pasojat e veprimeve të tyre ose të mbrojnë dikë. Në raste të tjera e bëjmë për argëtim. Në rrethana të tjera ende nga dhembshuria për njerëzit me të cilët lidhen. Për disa njerëz, nga ana tjetër, gënjeshtra është e natyrshme në natyrën e tyre dhe ata preferojnë ta jetojnë jetën e tyre në gënjeshtra, në një realitet fiktiv, sepse rezulton të jetë më i mirë se ai real. Në këto raste, njerëzit shpesh as nuk e kuptojnë se po gënjejnë. Po ta mendosh, secili prej nesh ka thënë gënjeshtra për një qëllim të mirë ose ka ndodhur që të jetë i bindur se ka thënë të vërtetën”.

Megjithatë shoqëria dhe tradita jonë kulturore dënon gënjeshtrat…

“Mendoj se është një qëndrim mjaft hipokrit sepse nuk ka të vërtetë absolute, por më shumë të vërteta që ndryshojnë sipas këndvështrimit dhe për rrjedhojë edhe më shumë gënjeshtra. Në vetë kontekstin e shoqërisë nuk mund të themi gjithmonë të vërtetën dhe për këtë arsye gënjejmë që të mos lëndojmë ndjenjat e të tjerëve”.

Cila është gënjeshtra më e madhe që ju keni thënë ndonjëherë?

“Nuk mund t’jua zbuloj, por mund t’ju them se kam filluar që fëmijë. Nuk e mbaj mend, por babai më tha që kur isha 2 vjeç iu afrova duke i thënë “baba je i mirë dhe i sjellshëm, a mund të më japësh një karamele?”. Në atë rast kisha thënë një gënjeshtër për të marrë atë që doja. Mund të thuhet se që nga ajo kohë nuk kam pushuar kurrë së thëni gënjeshtra”. Përshtati: Gazeta “SI”


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë