Ne rrjet

‘La dolce vita’ e Kardinalëve para Konklavës…

Nga Gazeta Si- Në Caffe dei Papi (e pashmangshme) në Via Vespasiano, midis Muzeve të Vatikanit dhe Sheshit të Shën Pjetrit, Kryepeshkopi në pension Anselmo Guido Pecorari, 79 vjeç, nga Mantova, ndaloi për një sanduiç dhe një birrë pas Meshës në ditën e dytë të novendialit.

“Sot do të ha lehtë,” thotë ai, “por mbrëmë me mikun tim Kardinal Mario Zenari, nga Verona, nunci apostolik në Siri, shkuam në restorantin La Taverna, në cep të Via Candia dhe Via Tunisi, dhe hëngrëm Articoka të shkëlqyera. Një pjatë që ai e do shumë sepse nuk e gjen në Siri”.

Konklava është pothuajse afër dhe çdo ditë që kalon, kardinalë nga e gjithë bota po mbërrijnë në Romë.

Dhe çfarë bëjnë ata, duke pritur për të zgjedhur Papën e ri?

“Eh, çfarë po bëjnë ata?”, psherëtin Kryepeshkopi Pecorari, mik i shumë kardianëlve.

“Ata flasin, njihen me njëri-tjetrin dhe ngadalë fillojnë të hartojnë një identitet se kush do të jetë Papa i ardhshëm pas Françeskut. Dhe ju siguroj se është më mirë ta bësh këtë duke folur në një restorant sesa në Santa Marta: jashtë në tavolinë, në fakt, mund të jenë më të relaksuar dhe mbi të gjitha larg veshëve kureshtarë. Problemi i vetëm është të mbarosh darkën para orës 22:30, përndryshe në hyrje të Petrine duhet të kërkosh leje nga rojet zvicerane për të hyrë përsëri”, thotë ai.

Në hyrje, rojet papnore, megjithatë, thonë se kjo nuk ndodh.

Ne të gjithë i njohim kardinalët, thotë një i ri i veshur me uniformën karakteristike me ngjyrat blu, të kuqe dhe të verdhë të errët.

“Edhe nëse vonohen, ne prapë i lejojmë të hyjnë pa asnjë problem.”

Santa Marta dhe Bazilika e Shën Pjetrit

Santa Marta, ku jetoi dhe vdiq Papa Françesku, është rezidenca që do të presë kardinalët zgjedhës gjatë Konklavës.

“Është si një hotel dhe për këtë arsye duhet të jesh i kujdesshëm”, komenton Kryepeshkopi Pecorari. “Nuk mund t’ju ​​them emrin e tij sepse është një mik i dashur i imi, por një kardinal i huaj që mendonte se gjithçka ishte falas ftoi disa kolegë në dhomën e tij për të biseduar pas darkës dhe kështu ata i mbaruan shpejt të gjitha likeret në mini-bar. Vetëm më vonë ai i gjeti ato në llogarinë e tij dhe u mërzit.”

Po, nevojitet një gotë e vogël. Këto janë ditë të vështira për t’u kaluar, midis dhimbjes së madhe të vdekjes së Françeskut dhe tensionit që rëndon mbi supet e zgjedhësve kardinalë në zgjedhjen e pasardhësit të tij. Të gjitha ditët para Meshës janë të njëjta: duhet të shkosh në Sallën e Palit VI dy herë në ditë për Kongregacionet e Përgjithshme, të marrësh pjesë në Meshat e Novendalit në Shën Pjetër, të vizitosh kishat referuese, të takosh besimtarët. Pra, ka nga ata që përpiqen të relaksohen herë pas here: kardinali spanjoll Santos Abril y Castello, për shembull, është një entuziast i tenisit dhe luan një ndeshje sa herë që mundet.

“Vetëm se ai urren të humbasë”, zbulon miku i tij Pecorari, “dhe ka shpikur një truk: kur po e sheh që do humbasë, i bën shenjë ndihmësit të tij jashtë fushës, i cili pas pak hyn dhe e ndërpret ndeshjen duke thënë se ka një telefonatë urgjente për kardinalin. Dhe kështu seti shpëtohet…”

Mauricio Jardin, brazilian, ipeshkv në Mato Grosso, tregon që hobi i preferuar i mikut të tij kardinal Jaime Spengler, kryeipeshkëv i Porto Alegrës, janë letrat:

“Luante edhe me mamanë time, Cecy. Në Santa Marta do duhet të kënaqet me kolegët.”

Akullorja në qumështore

Këto ditë mund t’i gjesh kardinalët të ulur në “La Rustichella” në cep të rrugës Emo, ose te “Marcantonio” në Borgo Pio, i preferuar nga italianët për karbonarën mitike.

“U kam rekomanduar sidomos miqve të mi anglezë e amerikanë të mos dalin me rrobën e kuqe dhe të fusin unazën kardinalore në xhep, përndryshe pronarët e lokaleve përfitojnë, sidomos me çmimet e verës”,  tregon Pecorari.

Thuhet se ndodhin gjëra të çuditshme kur hyjnë kardinalët në lokale. Nuk është vetëm “shumëzimi” i çmimit të verës. Disa ditë më parë, në Borgo Pio, dy kardinalë hynë në qumështoren historike “Latteria Giuliani” për të marrë një akullore. Kishte shumë njerëz, dhe papritur disa klientë u gjunjëzuan për të marrë bekimin. U krijua një moment sikleti, ata u bënë shenjë njerëzve të ngrihen, por akulloret me krem dhe fistik ishin gati të shkriheshin.

Kryeipeshkvi Ignazio Sanna, komisar pontifik i Abacisë së Farfës (Rieti), vizitoi së fundmi këtë vend bashkë me mikun e tij kardinalin korean Lazarus You Heung-sik, që përmendet edhe nga ata që ndjekin “Fantapapën”. Sanna thotë se dhomat në Santa Marta shpërndahen me short, që të mos ketë ankesa.

Ndërsa flasim në sheshin e Qytetit Leonina, shfaqet një tjetër kandidat favorit, kardinali afrikan Robert Sarah, nga Guinea, që banon aty afër. Kur kupton që pyetja është nëse ndihet në garë me koreanin You, miku i Sannës, Sarah e mbyll derën e rëndë pas vetes dhe thotë se duhet të nxitojë për të shkuar të lutet para varrit të Françeskut në Santa Maria Maggiore me kardinalët e tjerë. Dhe kjo është e vërtetë.

Fushata elektorale

“Tashmë ka nisur fushata elektorale. Sepse Shpirti i Shenjtë frymëzon, por nuk voton. Prandaj, një marrëveshje do duhet gjetur herët a vonë”, bën shaka Sanna për pranimin e të cilit në Konklavë – pas “zhveshjes nga kardinalati” nga Françesku në vitin 2020 – do të vendoset, konfirmon kryeipeshkvi i Oristanos, me një votim të kolegjit të shenjtë në ditët e ardhshme.

Ndërkohë, te “Caffè dei Papi”, monsinjor Pecorari – ish-nunc në Ruandë, Uruguai (ku ka njohur edhe Bergoglion), Bullgari dhe Maqedoni çohet sepse duhet të marrë trenin për t’u kthyer në Mantova.

“E dini që Tagle këto ditë është i tmerruar?”, pyet ai.

Kush? Luis Antonio Gokim Tagle, kardinali filipinas që është gjithashtu ndër favoritët?

“Po”, përfundon kryeipeshkvi.

“Sepse vite më parë këndoi në një lokal këngën Imagine të John Lennon-it, dhe videoja është bërë virale këto ditë. Mendoj se këto ditë do ta shohim rrallë nëpër Romë.”

Marrë nga Corriere della sera.


Copyright © Gazeta “Si”


Lajme të lidhura

Më Shumë