Njerez

Fëmijët nga pakicat etnike janë më të varfrit në Shqipëri

Përpara pandemisë Covid-19, në vitin 2019, afërsisht 1 në 4 fëmijë po rritej i rrezikuar nga varfëria ose përjashtimi social në 27 shtetet anëtare të BE-së.
Ndërkohë, sipas të dhënave më të fundit nga “Save the Children”, në 2020 paraqitet e rëndë situata në vendet e Ballkanit Perëndimor ku normat e varfërisë së fëmijëve është 49.4% në Shqipëri, 30.6% në Bosnje-Hercegovinë dhe 20.7% në Kosovë.

Ndërsa në Gjermani, një nga vendet më të pasura në botë, 1/4 e popullsisë së fëmijëve ishin duke u rritur në rrezik të varfërisë, në Spanjë dhe Rumani një në tre fëmijë jetonte në nivelin e kufirit të varfërisë. Në Itali, vlerësimet tregojnë se 200,000 fëmijë ishin deri në varfëri ekstreme.
Ndërsa niveli i varfërisë së fëmijëve ndryshon në shtetet anëtare të BE-së, të dhënat më të fundit tregojnë se niveli më i ulët është në Danimarkë (12.4%) e ndjekur nga Finlanda (15%) dhe niveli më i lartë është në Rumani (36.3%) e ndjekur nga Spanja (31.1%).
Ndikimi i varfërisë tek fëmijët
Varfëria ndikon në zhvillimin dhe mirëqenien e fëmijëve që në vitet e tyre të hershme, gjë që do të thotë se mungesa e aksesit në shërbimet kryesore si edukimi dhe kujdesi në fëmijërinë e hershme, arsimi, kujdesi shëndetësor dhe strehimi adekuat dhe pengesat e shumta mund të kenë pasoja negative shëndetësore dhe sociale në jetën e tyre. Krahasuar me bashkëmoshatarët e tyre në gjendje më të mirë, fëmijët që jetojnë në varfëri kanë më shumë ka të ngjarë të ketë rezultate të dobëta në shkollë dhe do të kenë vështirësi për të gjetur një punë të denjë. Pra, varfëria ndikon në aftësinë e një fëmije për të arritur potencialin e tij të plotë në moshën madhore. Madje ekspozimi i përkohshëm ndaj varfërisë dhe privimit në fëmijëri mund të ketë pasoja që zgjasin një jetë.


Fëmijët që jetojnë në migrim, që rriten në familje me një prind, familje të mëdha ose familje me të ardhura të ulëta, që i përkasin një pakice etnike ose kanë aftësi të kufizuara kanë më shumë gjasa të jenë në rrezik të varfërisë dhe janë përmendur nga shumica e vendeve në raport si ata që kanë më shumë nevojë për mbështetje.
“Në Shqipëri, fëmijët që vijnë nga pakicat etnike janë ndër fëmijët më të shumtë tek grupet vulnerabël, njësoj si në Bosnje-Hercegovinë dhe Kosovë, ku përballen me diskriminim dhe mungesë të qasjes në shërbimet thelbësore. Në raport shkruhet gjithashtu se Shqipëria është një nga 5 vendet që nuk ofrojnë në shkolla vakt falas për fëmijët në nevojë”, shkruhet në raport.


Më tej shkruhet gjithashtu se Shqipëria është një ndër vendet (bashkë me Finlandën, Suedinë, Danimarkën dhe Rumaninë) ku fëmijët e varfër janë më të përjashtuarit nga Edukimi dhe kujdesi në fëmijërinë e hershme (ECEC nënkupton të gjitha format e edukimit për fëmijët nën moshën shkollore).
“Finlanda, Suedia, Danimarka, Shqipëria dhe Rumania raportojnë mungesën e mësuesve dhe ECEC të mbipopulluar”, Pavarësisht kësaj, në raport shkruhet se shumicën e rasteve, ECEC nuk ofrohet gjatë gjithë ditës, cilësia e tij është shpesh e diskutueshme, mund të kërkojë edhe kontributin financiar të prindërve, duke kufizuar kështu aksesin e fëmijëve nga familjet në nevojë.


Në Suedi, 58% e të gjitha familjeve që kanë vetëm një prind janë në rrezik të varfërisë. Pothuajse 50% e fëmijëve që përjetojnë varfëri në Spanjë janë nën moshën 10 vjeç dhe pothuajse 40% janë më pak se pesë vjeç. Familje të mëdha me të paktën pesë anëtarë dhe familjet me prejardhje migrante janë të prekura nga varfëria. Edhe pse arsimi është falas në shumicën e vendeve evropiane, ajo ka të fshehur kostot shtesë dhe cilësia e ulët e arsimit bën që fëmijët mos të jenë në nivelet e duhura.
Fëmijët me aftësi të kufizuara vazhdojnë të jenë më të diskriminuarit. Pavarësisht ndryshimeve pozitive, shumë prej tyre janë ende të regjistruar në shkolla speciale ose të vendosura në klasat e ndara ku shpesh ka mungesë të profesionistëve.


Në Gjermani(ku ka shumë azilkërkues Shqiptarë) dhe Holandë, aksesi në kujdesin e shëndetit mendor për fëmijët që kërkojnë azil është gjithashtu jashtëzakonisht i kufizuar.
Fëmijët në nevojë në të gjithë Evropën kanë probleme me mbipeshën ose janë obezë.
Në Itali, për shembull, 20.4% e fëmijëve janë mbipeshë dhe 9.4% janë obezë. Në Holandë, 11% e fëmijëve nga mosha 4 deri në 18 vjeç janë mbipeshë dhe 2.1% janë obezë. Në të njëjtën kohë, në Ballkanin Perëndimor, fëmijët vuajnë nga kequshqyerja. Në Kosovë, 15% e romëve dhe fëmijëve egjiptianë nën moshën pesë vjeçare kanë probleme të theksuara me kequshqyerjen.


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë