Nga Gazeta Si - Gina Lollobrigida, e cila vdiq sot në Romë, ishte e vetmja nga divat që nuk kishte një burrë producent në shtëpi, por vetëm një mjek, Milko Skofich, me të cilin u fejua në moshën 20-vjeçare në vitin 1947 dhe u martua më 14 janar 1949 në një kishë të vogël në Terminillo, nusja dhe dhëndri të veshur si skiatorë, dëshmitar Franca Marzi: martesa ishte e vlefshme deri në vitin 1966.
Karriera e saj përkon me një Itali që ndryshon në pamje dhe në ekonomi.
‘Lollo’ ishte një nga femrat më të dëshiruara nga italianët e pasluftës por është edhe menaxhere e jetës së saj. Ajo ishte spontane dhe e sinqertë.
Ajo dëshiron të depërtojë. Ajo studion për kanto sepse mendon se është një soprano, pastaj kinemaja do të vijë më pas.
‘Lollo’ zgjedh 60 filmat që do të bëjë dhe ka guximin e një refuzimi autori kur refuzon “Zonja pa kamelia” me Antonionin sepse ishte “një karikaturë e kinemasë në të cilën kam punuar në atë kohë”. Ajo do të menaxhojë udhëtimet e saj fillimisht në Francë në ‘Fanfan la tulipe’ dhe “Bukuritë e natës” me Gèrard Philipe, më pas në Amerikë ku xhiron filma të suksesshëm. Të mësosh anglisht për të qenë në darkë dhe në xhirime me John Huston, Lancaster, Hudson, Curtis, Sean Connery dhe në të njëjtën kohë të frenosh propozimet e zjarrta të miliarderit të dashuruar Hoëard Hughes, i cili e “merr me qira” me kontratë për 7 vite me klauzolën e paprecedentë se do të donte edhe të martohej me të. Dhe Gina refuzon. Me kalimin e kohës, duke punuar në Angli, Spanjë, Francë, me Dasin dhe Skolimovskin, ‘Lollo’ kërkon mundësinë e madhe për t’u konsideruar edhe një aktore e mirë, siç ishte.
Por ajo është e burgosur në klishenë e bukurisë italiane. Midis viteve 1950 dhe 1960, kur shiteshin 850 milionë bileta në kinema në vit, Lollo komandonte arkat. Periudha e tretë: trishtimi i rrallimit të mundësive, telefoni pothuajse i heshtur në vilën e kalasë në rrugën Apiane, rënia e paepur me thashethemet e epokës (misteri i të dashurit të ri spanjoll me të cilin ajo shpall dasmën) dhe zënkat në familje me nusen dhe nipin.
Gina shpik zanate të tjera për të cilat bëhet eksperte: fotografinë, pastaj skulpturën, ku është gjithmonë modelja, diva e shkëlqyer në epokën e artë; ajo xhiron dy dokumentarë në Kubë dhe në Filipine nga të cilët nxjerr libra. Kërcënon të rrëzojë siguritë e regjimit komunist duke e bërë Fidel Kastron të dashurohet me të. Në kërkim të yjeve të humbur, ajo organizon një ekspozitë të skulpturave të saj në Venecia.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
