.png)
Një perandor Mughal, Aurangzeb i cili vdiq më shumë se 300 vjet më parë është bërë një temë e nxehtë e debatit muajt e fundit.
Aurangzeb, i përshkruar shpesh si “perandori i fundit efektiv Mughal” sundoi Indinë për gati 50 vjet nga 1658 deri në 1707 por ai kurrë nuk ishte i preferuari në sytë e historianëve.
Si fillim, ai erdhi në fron pasi burgosi të atin dhe vrau vëllain e tij të madh.
Dhe në krahasim me sundimtarët e tjerë Mughal, ai ishte “delja e zezë. Stërgjyshi i tij Akbar u përshkrua si sundimtar i mirë laik, gjyshi Jahangir ishte i njohur për dashurinë e tij për artin dhe arkitekturën dhe babai Shah Jahan ishte romantiku i madh që ndërtoi Taj Mahal.
Por Aurangzeb, perandori i gjashtë dhe një mysliman i devotshëm, shpesh përshkruhej si një tiran i pamëshirshëm që ishte një ekspansionist, vendosi ligje të ashpra të Sheriatit dhe ktheu taksën diskriminuese të xhizjasë që banorët hindu duhej të paguanin në këmbim të mbrojtjes.
Ai u përshkrua gjithashtu si dikush që urrente muzikën dhe artet e tjera të bukura dhe urdhëroi shkatërrimin e disa tempujve.
Gjithçka që ndodhi në epokën mesjetare, por urrejtja që ai ka marrë kohët e fundit ka qenë e paprecedentë.
Filloi kur mosmarrëveshja mbi xhaminë Gyanvapi filloi të shpërthejë në qytetin e shenjtë të Varanasit, Indi. Xhamia është ndërtuar mbi rrënojat e tempullit Vishwanath, një faltore madhështore hindu e shekullit të 16-të e shkatërruar në 1669 me urdhër të Aurangzeb. Tani, emri i tij është në trend në mediat sociale me mijëra referenca përçmuese. Në dhjetor, kryeministri Narendra Modi foli për “mizoritë e Aurangzebit, terrorin e tij” në një ngjarje në Varanasi. “Ai u përpoq të ndryshonte qytetërimin me shpatë. Ai u përpoq të shtypte kulturën me fanatizëm”, tha Modi.
Ai përmendi përsëri emrin e sundimtarit Mughal muajin e kaluar, gjatë një ngjarje fetare.
“Edhe pse Aurangzeb preu shumë koka, ai nuk mundi ta lëkundte besimin tonë”, tha Modi.
Komentet e tij dukej se hutuan një gazetar kanadezo-amerikan i cili pyeti në Twitter se pse kryeministri indian “po mbante një fjalim të gjatë duke sulmuar një perandor Mughal që vdiq 300+ vjet më parë”?
Në një seri postimesh, historiania Audrey Truschke u përgjigj se nacionalistët hindu besonin se “myslimanët i shtypën hindutë për qindra vjet, kështu që ata meritojnë të shtypen sot, si ndëshkim për të kaluarën”.
Ajo tha se emri i Aurangzeb po përdorej si “një bilbil për të sinjalizuar se është e pranueshme të urresh dhe të përdorësh dhunë kundër muslimanëve të sotëm”.
Në ditët pas këtij diskutimi në Twitter, shumë më tepër urrejtje është grumbulluar mbi Aurangzeb.
Në Twitter, perandori Mughal u quajt “një pushtues” që donte të fshinte hindutë dhe një komentues sugjeroi që të gjitha monumentet dhe ndërtesat nga Mughalët të ndërtuara mbi vendet e adhurimit hindu duhet të shkatërroheshin.
Të enjten, varri i tij në shtetin perëndimor të Maharashtra u mbyll për vizitorët pasi një politikan rajonal vuri në dyshim “nevojen për ekzistencën e tij” dhe bëri thirrje për shkatërrimin e tij.
Historiani Nadeem Rezavi, autor dhe profesor i historisë mesjetare në Universitetin Musliman Aligarh, thotë se Aurangzeb është “një emër shumë i përshtatshëm” për t’u sjellë për të demonizuar pakicat muslimane.
Profesor Rezavi thotë se perandori Mughal shkatërroi një numër tempujsh hindu dhe vendosi taksën diskriminuese ndaj hinduve, por ai ishte një figurë e ndërlikuar dhe jo plotësisht e keqe.
“Ai dha numrin më të madh të granteve për mirëmbajtjen e tempujve hindu, ai vetë ishte gjysëm hindu nga gjaku”.
Pavarësisht nga perceptimi popullor, Rezavi thotë se Aurangzeb nuk ishte një fondamentalist në jetën e tij personale dhe se ai “shijonte verën, luante veena, një instrument nga perëndeshat hindu dhe më shumë libra muzikorë u shkruan nën sundimin e tij, se çdo Mughal tjetër”.
Por, ai shton se Aurangzeb “e përdori fenë për të mbuluar dështimet e tij politike dhe për të forcuar autoritetin e tij, njësoj si udhëheqësit e sotëm të Indisë.
“Por pyetja që shtrohet është se edhe nëse Aurangzeb ishte i gjithi i errët dhe i lig, një fondamentalist, i cili shkatërroi tempujt, a duhet ta imitojmë ne sot?”, thotë Profesor Rezavi.
“Ai ishte një tiran dhe një perandor që jetoi 300 vjet më parë. Në atë kohë nuk kishte demokraci moderne, nuk kishte kushtetutë që ta udhëhiqte atë. Por sot ne udhëhiqemi nga kushtetuta dhe ligjet e parlamentit, kështu që si mund të dyfishoni veprat që janë bërë në shekullin e 16-të dhe të 17-të?
“Pra, nëse dikush po kënaqet me politikën e shekullit të 17-të, ai po kryen një krim shumë më të madh sesa Aurangzeb në shekullin e 17-të”, shton ai.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
