Gjysmë ore përpara një loje hokej në SHBA vjeshtën e kaluar, Ted Leonsis bëri një shëtitje përreth “CapitalOne Arena” në Washington, duke ndaluar bërë selfie me shumë nga tifozët e pranishëm. Leonsis zotëron vetë ekipin e Hokejit të Washingtonit dhe vetë arenën, e cila ndodhet jo larg Teatrit të Fordit. Ai gjithashtu zotëron edhe skuadra të tjera që luajnë atje, përfshirë “Magjistarët e Uashingtonit”, apo Shoqatën Kombëtare të Basketbollit.
Leonsis është pronari më popullor i skuadrave sportive kryeqytetin amerikan, edhe pse “Magjistarët” kanë fituar vetëm një titull gjatë tetë sezoneve të fundit dhe N.H.L është ekipi më i nënvlerësuar për vite me radhë. Por Leonsis është jashtëzakonisht miqësor me tifozët. Ndërkohë që i vjen rreth e rrotull arenës, ai merr në pyetje këdo që i afrohet. Është e vështirë të imagjinohej që shumë pronarë të skuadrave sportive të bëjnë të njëjtën gjë.
Bashkëbisedimi më i interesant erdhi kur një afrikano-amerikan iu afrua Leonsis për të bërë një foto me të. “Çdo të behët me lojërat e fatit?”, e pyeti ai. Disa muaj më parë, statuti federal që ndalonte bastet sportive u rrëzua nga Gjykata e Lartë. Kjo ishte ndeshja e parë në Washington pasi disa shtete, kishin vendosur të zbatonin agjendat e tyre dhe të lejonin bastet sportive. Leonsis ka qenë i zëshëm në lidhje me mbështetjen e tij për lojërat e fatit, duke hartuar disa ide për t’iu kundërvënë vendimit të qeverisë. Njëri ishte një bar sportiv që planifikoi të ndërtonte brenda arenës, nga ku tifozët do të mund të vendosnin bastet. Ai parashikoi t’i përshtaste dritaret e barit si ato të një klubi kalërimi, nga ku do të mund të vëzhgosh të gjithë lojtarët.
Kazinoja sportive ende nuk ishte e ligjshme në Distriktin e Kolumbias, por Leonsis ishte i bindur se do të mblidhte qindra tifozë. “Jam i sigurt se tifozët do të duan të mblidhen, të shikojnë ndeshjen dhe të vendosin baste në çfarëdolloj mënyre që duan”, më tha teksa po vinim rreth e rrotull arenës. “Plani im është të ofroj një vend për të ngrënë, për të pirë dhe për të luajtur bixhoz. Thjesht dua ta nxjerr jashtë loje fjalën ‘kumar”, shtoi i menduar
Leonsis, i cili mbajti pozicione të ndryshme ekzekutive në kompaninë e famshme të basteve “America Online” nga viti 1994 deri në vitin 2007, thotë se nuk vë me baste, as për sport as për ndonjë gjë tjetër. Megjithatë, ai ka rrezikuar si reputacionin e tij ashtu edhe kapitalin e tij për të ardhmen e sporteve sportive. Ai zotëron një pjesë në “DraftKings”, një kompani sportive e përditshme që u kthye në një nga emrat të fuqishme të kumarit online. Ai ka investuar në “Sportradar”, një kompani që jep informacione me shpejtësi të madhe mbi ndeshjetnë zhvillim. Ai zotëron po ashtu një të tretën e kanalit të famshëm sportiv “NBC Sports”, të cilin e sheh si një tjetër mundësi për përhapjen e basteve sportive dhe mundësitë e lojërave të fatit. Bastet sportive u bënë të ligjshme në Nevada në vitin 1949. Deri vonë, perspektiva e tyre për t’u përhapur përtej kufijve të shtetit u trajtua si një perspektivë shkatërrimtare për të ardhmen e sporteve. Ata kishin frikë se bastet do të ndryshonte marrëdhënien midis tifozëve dhe ekipeve të tyre të preferuar.
Por këto frikëra ia lanë vendin konkurrenca së të ashpër mes kompanive basteve sportive dhe skuadrave të ligave më të mëdha. Lufta e basteve tashmë ishte bërë realitet, sidomos në kazinotë e Las Vegasit. “Edhe pesë vjet më parë do ta kishit të vështirë të gjenit një pronar nga këto kompani që pranonte se bixhozi ështënjë ide e mire, “thotë Steve Murray, një partner i Leonsis. Që atëherë, qëndrimet duket se kanë ndryshuar papritmas. Tani është e vështirë të gjesh dikë brenda botës së sportit që kundërshton lojrat e fatit. Pjesërisht kjo vjen si rezultat i lobimeve të personave të brendshëm si Leonsis që kërkojnë legjimitetin e basteve më këdo që takon, në takime me pronarët, në bisedat me sponsorët, madje edhe me kongresmenët e SHBA-së. Leonsis flet ngadalë por në mënyrë të ekzagjeruar. Ai e shpalos përhapjen e basteve online si një plan biznesi. Atij i pëlqen të flasë me këdo që duket i shqetësuar për lojrat e fatit. “Ne do të krijojmë më shumë vende pune.” argumenton Leonsis. “Unë nuk mendoj se lojtarët e NBA-së ndihen më të motivuar kur njerëzit vënë bast për ta”, thotë ai. Leonsis u kthye në kohë në apartamentin e tij për të parë Boston Bruins të shënonte gol. Natyrisht, Leonsis donte që ekipi i tij të fitonte, por thotë se fitorja më e madhe për të do të ishte legjimiteti i këtyre basteve.
Nëpërmjet televizioneve kombëtare dhe rrjeteve kabllore, tifozët u bënë shumë më të lidhur me ekipet që luanin qindra milje larg tyre. Tani bixhozi është gati të bërë ndryshime po aq transformuese. Në një raport të fundit agjencitë amerikane vlerësuan se një industritë e lojërave të fatit merrnin 100 miliardë dollarë baste secila çdo vit, ndërkohë që Kongresi ka sugjeruar që shifra mund të jetë deri në400 miliard dollarë. Cilado qoftë alternativa e saktë, ligat, ekipet dhe televizionet duan pjesën e tyre.
“Lojtarët, sponsorët, të gjitha palët e interesuara mund të bëhen përfitues të kësaj industrie”, thotë Peter Guber, pronar i dy kompanive.
Gjithçka nisi nga Antigua
Për dekada të tëra, bixhozi sportiv është një përvojë statike. Ju vendosni baste për një ekip dhe ia keni dorëzuar paratë dikujt dhe ndoshta keni marrë një fletë letre në kthim. Pastaj prisni për të kuptuar nëse keni të drejtë me bastin tuaj. Kjo ndryshoi kur tre tregtarë amerikanë të tregjeve alternative u zhvendosën në Antigua në mesin e viteve 1990 për të krijuar një biznes të lojërave të fatit që ata i quajtën “World Sports Exchange”. Në vend të ofrimit të përhapjes së pikave të basteve, “World Sports Exchange” funksiononte si një treg më komod. Përpara këtij lloji,për shembull bastet në favor të Lakers në NBA mund të kushtonin 60 dollarë ndërsa ato për Knicks, mund të shkonin deri në 40 dollarë. Në fund të lojës, bastet për ekipin humbës do të bëheshin të pavlefshme, ndërsa ato ekipin fitues do të paguheshin nga 100 $.
Dhe pikërisht këtu ishte risia: Me këtë metodë të re ju nuk duhet të prisni derisa të mbaronte loja për të marrë paratë. Nëse Lakers shënon tetë pikët e para, vlera e bastit prej 60$ mund të rritet deri në 72 $. Ju mund të bëni në atë moment “Cashout” dhe të fitoni 12 $. Një opsion tjetër është edhe që ju mund të investoni te Knicks në një zbritje. Ose mund të prisni që çmimi të bjerë dhe të vendosni një tjetër në favor të Lakers. Ju mund t’i blini dhe t’i shisni bastet, për të dyja ekipet edhe gjatë gjithë lojës. Më herët sapo të vendosnit baste, ishte e vështirë të ndaleshe derisa të mbaronte loja. Ishte rraskapitëse, por në fakt ishte gjithashtu kënaqësi e madhe. Dhe madje për lojtarët e tjerë që vepronin përtej kufijve të SHBA, të cilat merreshin me baste tradicionale, dukej se sikur kjo risi po kërcënonte monopolin e lojërave të fatit të sportit dhe statusin që kazinotë e Nevadës kishin gëzuar prej kohësh.
Kam takuar një nga ata biznesmenët, Haden Ware, në një shtëpi pushimi në Karaibe në fillim të vitit 2000. Ai ishte duke pirë birrë dhe po konsumonte një sallatë karavidhe. Steve Schillinger, një partner në “World Sports Exchange”, më tregoi se ai dhe Ware ishin secili duke bërë më shumë se 1 milion dollarë në vit. Megjithatë ata ishin të mjerë. Ligji ndërshtetëror i basteve i vitit 1961 kishte nxjerrë jashtë ligjit marrjen e basteve nga linjat telefonike. Në atë epokë të qasjes në internet dial-up, ishte duke dalë jashtë mode dhe kjo ishte pikërisht ajo që “World Sports Exchange” po bënte. Lufta në internet ishte “veçanërisht e dëmshme”, sipas fjalëve të Jon Kyl, senator amerikan nga Arizona. “Ju konsumoni mëngjesin dhe hyni në kompjuterin tuaj dhe që nga aty mund të rrezikoheni. Dhe kjo ndikon në varësinë tuaj dhe sidomos në atë të fëmijëve. “Duke cituar një profesor të quajtur Harvard, Kyl e quajti lojërat e fatit si një “kokainë e keqe”. Një republikan konservator nxori legjislacionin specifik kundër lojërave të fatit në internet dhe u zotua të padisë emigrantët që ishin duke marrë me bastet online. Në vitin 1998, 21 qytetarë amerikanë u akuzuan për shkelje të Aktit të Wire të vitit 1961. Midis tyre ishin Ware, Schillinger dhe Jay Cohen, një partner tjetër e tyre. I lodhur duke jetuar në mërgim, Cohen fluturoi në shtëpi. Ai u dënua dhe kreu 18 muaj burg. Janet Reno, Prokurori i Përgjithshëm i SHBA, mbështeti përpjekjet e Kyl. Kështu bënë kazinotë, ligat sportive dhe grupet e interesit të lojërave të fatit, në të vërtetë, përveç disa organizatave të fiseve indiane askush nuk e mbështeti “World Sports Exchange”. Edhe lobisti që paguhej nga “World Sports Exchange” pranoi se kundërshtarët e lojërave digjitale kishin një pikë. “Kazinotë kanë punuar shumë kohë për të vendosur legjitimitetin,”- shprehej ai.
Përfundimisht, World Sports Exchange u mposht nga rivalët më mirë të financuar. Ajo pushoi së funksionuari në vitin 2013. Po atë ditë, Schillinger kreu vetëvrasje. Pas dhënies së dënimit, Cohen u zhduk në Europë. Deri në atë kohë, megjithatë, ideja e tyre se bastet nuk duhet të ndaleshin edhe kur fillon loja e kishte revolucionarizuar industrinë. Ajo që bënte Draft Kings dhe që konkurrentët e saj po bëjnë aktualisht në New Jersey dhe kompani si Betfair apo Bet365 bëjnë në Angli, nuk mund të ekzistojnë pa bastet në kohën reale.
Përhapja e basteve dhe gjigantët e kumarit
Që nga rënia e “World Sports Exchange”, bastet sportive në pajisje të ndryshme të mbajtura ne dorë janë përhapur. Dhe për shkak se smartfonët dhe tabletat rrisin në mënyrë rutinore detajet e secilës lëvizje, bastexhinjtë argumentojnë se lojërat janë më mirë të mbrojtura nga manipulimet kur bastet digjtale janë të ligjshme. “Nëse ka pasur një bast të madh të vendosur kundër një skuadre dy orë përpara një njoftimi se lojtari kryesor nuk do të merrte pjesë, kjo është diçka që duhet të na bëjë të hetojmë”, thotë Silver. “Dhe kjo është diçka që historikisht nuk do ta kishim njohur.” Për shumë pronarë të ekipeve në N.B.A dhe disa në ligat e tjera gjithashtu konvertimi filloi në vitin 2014 me Op-Edin e argjendtë dhe argumentin e tij se legalizimi në të vërtetë ofroi më shumë mbrojtje, jo më pak, nga personazhet e krimit që mund të përpiqen të ndikojnë lojtarët. Europa po provonte të ishte një rast testimi dhe kompanitë, deri në një pikë ishin të suksesshme.
“Ted ishte në gjendje të artikulonte se vlera e propozimit të tij ishte jo vetëm vënia e basteve, por angazhimi në të”, thotë Guber. Më shumë se sa për klientët, Leonsis mendon se bëhet fjalë për tifozë si një audiencë. “Ai e kuptoi se audiencat duan përvoja,” thotë Guber. “Kjo u jep atyre një shans për t’u larguar duke u treguar historinë e tyre. E pashë këtë mundësi, e kuptova atë që një lojtarë i tillë çfarë do të ishte në gjendje të arrinte. Kur ju keni një vegël që e bën një audiencë më shumë pjesëmarrës sesa një pasagjer, atëherë ai është një element shumë vital dhe i gjallë”.
Ka rreziqe të qenësishme në legalizimin e lojërave sportive, mendon Guber. Por, pasi bisedoi me Leonsisin, ai u bind se mundësitë e tij ishin tejkaluar shumë. N.B.A. ishte ende paditës kur Gjykata Supreme u shpreh për rastin e lojërave të fatit në fund të vitit 2017, por deri atëherë Guber ishte në mesin e shumë pronarëve që po punonin që të fituar New Jersey. Një pasdite, tetorin e kaluar, Terry Link udhëtoi nga shtëpia e në periferi të Çikagos në Springfield, kryeqyteti i shtetit Illinois. Në një prezantim informativ rreth lojërave të fatit në Dhomën e Përfaqësuesve ishte planifikuar të nesërmen dhe Link, një demokrat që shërben si ndihmës i i Liderit të shumicës në Senatin e Illinois, donte të merrte pjesë. Që kur u zgjodh për herë të parë në vitin 1996, ai ka sponsorizuar disa faturat e lojërave të fatit. Por asgjë nuk u bë me ligj. “Unë jam ende duke pritur për të marrë një gjë nënshkruar,” thotë ai me dëshpërim.
Para darkës atë mbrëmje, ai u ndal në një bar për të takuar Jeremy Kudon, një lobist që Draft Kings dhe konkurrenti i tij Fan Duel e kishin angazhuar për të ndihmuar në bindjen e ligjvënësve që të miratojnë ligje që lejojnë lojërat digjitale. Pasi urdhëroi një sode, Linki tha për Kudon se kazinotë në Illinois shpresonin të përdornin baste sportive për të marrë klientë të rinj në ndërtesat e tyre. Ai i kujtoi Kudon se kazinotë kanë gjeneruar shumë para përmes taksave për shtetin. Për shkak të kësaj, tha Link, ai nuk do të favorizonte një projekt-ligj që do t’i lejonte lojtarët, duke iu dhënë mundësinë që të vendosnin baste nga kolltukët në dhomat e tyre. Ky ishte një problem për Kudon, sepse baste të vendosura nga kolltukët e dhomave të banimit janë pikërisht ajo që klientët kanë nevojë që të mbijetojnë. Kudon argumentoi se bastexhinjtë tashmë ishin duke vendosur baste nga kolltukët e tyre, por duke bërë këtë gjë nga faqet e internetit të paligjshme.
Draft Kings dhe Fan Duel, të ardhurat e të cilave vlerësohen t’i kalojnë mbi 1 miliard dollarë, u bazuan në të njëjtën ide: të mbulojnë një numër të pafund të mundësive për fitim, të krijuara nga tarifat e pjesëmarrjes, dhe të mund të zgjedhin lojtarë të rinj çdo ditë. Për shumë tifozë, shikimi i lojërave shpejt u bë ekuivalenti i monitorimit të portofoleve të tyre të investimeve, me përjashtim të investimeve që ishin baste për lojtarë individualë. Eric Schneiderman, avokati i përgjithshëm i Nju Jorkut në atë kohë, mendoi se kjo gjë ishte shumë e ngjashme me kumarin.
Kumari mbrohet me ligj
Lojërat e aftësisë janë ligjore në çdo shtet; ju mund të paguani për të marrë pjesë në garat e peshkimit ose të bowling, për shembull, dhe të fitoni shpërblime në të holla. Ajo që nuk mund të bësh është të vësh baste se kush mendon se do të fitojë ato gara. Faqet e fantazive argumentuan, deri diku, se ndërtimi i një ekipi fitues është më shumë si peshkimi sesa të dish se kush është i mirë në peshkim. Schneiderman nuk u pajtua. Në vitin 2015, ai i mbylli të dyja faqet dhe gjobiti kompanitë. Në atë pikë, Draft Kings dhe Fan Duel filluan të punonin për bërë ligje që do të vërtetonin sportet e fantazisë si të ligjshme. Menjëherë pas kësaj, Leonsis bleu një pjesë të “DraftKings”. Ai tentoi të karakterizojë kompanitë e trazuara në njërën nga dy mënyra si “engjëjt në rënie”, të cilat përfundimisht do të rriten sërish, ose si “thika në rënie”, të cilat nuk bëjnë. Në Draft Kings, ai pa një engjëll në rënie. Ai parashikoi se bastet e sportive digjitale do të bëheshin të ligjshme dhe u pajtua me Jason Robins, shefi ekzekutiv i Draft Kings, se gjigantët e industrisë së lojërave, që të gjithë supozohet do të dominojnë tregun amerikan. “Ne kemi një bazë të dhënash të madhe të klientëve që ne e dimë nga kërkimet tashmë se janë pro për bast online, kryesisht me faqet e internetit në tregun e zi”, thotë Robins. “Dhe ne kemi një markë që është shumë më tepër e identifikuar sa i përket fitimit të parave dhe bastet për sportet sesa ndonjë prej atyre me të cilët po garojmë”.
Verën e kaluar, Draft Kings bashkëpunoi me një kazino, siç kërkon ligji i Nju Xhersit dhe u bë kompania e parë që filloi të merrte baste digjitale. Që atëherë, ajo ka bërë më shumë biznes online sesa çdo kompani tjetër. Reklamat e saj dolën në rrjetin kabllorë në New Jersey. “Bëhuni gati për mijëra mënyra për të vënë baste!”, Ishte kjo moto e tyre, por nuk duhet ta ekzagjeronin. Një punonjës i DraftKings vlerëson se aplikacioni i kompanisë mesatarizon 45,000 deri në 55,000 propozime të ndryshme për lojtarët që të marrin në konsideratë baste çdo ditë. Por ligjet e lojërave të fatit sportive të miratuara në shumicën e shteteve të tjera kanë kufizuar aktivitetin digjital. Misisipi e lejon atë, por vetëm nëse lojtarët janë fizikisht brenda një kazinoje. Ligji i Delaware nuk ka lejuar akoma ndonjë bast digjital. Disa nga kazinotë planifikojnë të përdorin markat e tyre në internet, por shumë prej tyre e konsiderojnë bixhozin digjital si një kërcënim. “Ne kemi qindra miliona dollarë të investuar në kazinotë tona”, thotë Dan Kehl, shefi ekzekutiv i Elite Casino Resorts, familja e të cilit ka qenë në biznesin e lojërave të fatit në Iowa që nga viti 1990.
Kehl mbështet një projekt-ligj që do iu kërkonte të gjithë atyre që dëshironin të vendosnin baste për t’u regjistruar së pari në një nga 19 kazinotë ne Iowa. Kjo nuk do të funksiononte në shtete më të mëdha, ai pranon, por askush në shtetin e Iowa nuk është më shumë se një orë nga një kazino. Bastexhinjtë e regjistruar mund të luajnë në mënyrë digjitale, edhe pse me një përzgjedhje të kufizuar të propozimeve. “Pyetja është, sa larg mund ta lejojmë celularin të shkojë?”, thotë Kehl. Kjo gjë e shqetëson Leonsisin, jo vetëm sepse Draft Kings nuk mund të fitojnë të drejtën për të vepruar atje, por sepse askush nuk do e bëjë një gjë të tillë. Nëse lojtarët e basteve në faqet e paligjshme nuk mund të binden për të vënë baste ligjërisht, ajo që investitorët dhe politikanët si Terry Link po parashikojnë, nuk do të materializohen. Nuk mjafton që shtetet të miratojnë ligje që legalizojnë bastet sportive, shpjegon Leonsis, ato duhet të kalojnë ligjin e duhur. “E vetmja mënyrë që lojërat e fatit nuk duhet të funksionojnë,” thotë ai, “është nëse parashikimet të vijnë nga jashtë.”
Pavarësisht nga përpjekjet e mira të Kudonit, ligjet që Leonsis i konsideron të favorshme kanë pasur një impakt të vështirë, kryesisht për shkak të presionit politik nga kazinotë. Në Springfield atë mbrëmje, Link pranoi se ai personalisht favorizoi bastet digjitale që bashkëpunojnë me kazinotë dhe paguajnë tarifa. Por, ai i tha Kudonit se kazinotë e Illinois pretendojnë se çfarëdo tarife që do të merrnin nuk do të kompensonte humbjen e të gjithë atyre lojtarëve të mundshëm të ruletit. Në atë kohë, Kudon tha. “Lojtarët e lojërave për të cilët po flasim nuk do të shkojnë në kazino. Ata kurrë nuk do të vënë këmbë në një kazino. Pra, le t’i inkurajojmë ata që të shkojnë në Draft Kings ose Fan Duel, dhe Rivers do të përfitojnë. Për Kudon, matematika është e qartë. “Shteti merr tarifën e tij të licencimit dhe tani ne kemi hequr qafe tregun e zi”, tha ai. “Kjo duket si një fitore për të gjithë.”
Nëse ligji i Linkit lejoi lojërat në telefona, si Kudon supozoi, udhëtarët madje mund të vendosin baste. Ai i kërkoi Linkit të merrte në konsideratë se çfarë do të thoshte për Illinois, milionat e dollarëve të ardhura nga tatimet që mund të gjeneroheshin nëse lojtarët nuk do iu duhej të udhëtonin në një kazino për të luajtur. Link tha. “Unë nuk mendoj se ka një përgjigje të drejtë akoma,” tha Link. “Ju duhet të shikoni të gjithë faktorët e përfshirë. Në New Jersey, askush nuk dëshiron të shkojë më tutje në Boardway. Të gjitha kazinotë po shkojnë drejt falimentimit. Dëgjoni, nuk ka mundësi që një projektligj të jetë i përsosur.” Korrikun e kaluar, Silver njoftoi se N.B.A. kishte, në një marrëveshje sponsorizimi me MGM Resorts që iu jep atyre të drejtën për të përdorur logot dhe të dhënat e ligës. Edhe Bettman i N.H.L. ka ofruar kushte më të mira për lojërat e fatit. “Ne kemi pasur një qasje shumë praktike”, më tha ai në zyrën e tij disa muaj më vonë. Pasdite e kaluar, N.H.L. njoftoi marrëveshjen e saj me MGM, edhe pse pagesa e përfshirë ishte thënë të jetë shumë më e vogël se ajo e N.B.A.
Por ndikimi më i madh i lojërave të fatit, të paktën në përpjesëtim, mund të vijë nga ligat e reja profesionale. Liga e Futbollit Arena një herë përfshinte 19 ekipe të përhapura në të gjithë kontinentin ndërsa vitin e kaluar kishte vetëm katër. Leonsis zotëron degët në Uashington dhe Baltimore, gjë që e bën atë jo vetëm pronarin më të fuqishëm në ligë, por i vetmi person që e pengon rrëzimin e saj. Ai e ka pozicionuar veten si një mjet ideal zbavitës për gjeneratën e ardhshme. Kjo përfshin lojërat e fatit, natyrisht. Arena Football mesatarizon një gol në çdo gjashtë luajtje, vë në dukje Leonsis. “Shumë të dhëna të krijuara,” thotë ai, dhe një mori variantesh të mundshme. Më shumë se 30 miliardë dollarë ka qenë shuma e basteve të ligjshme në futboll që nga 1992, sipas Qendrës për Kërkimin e Lojërave në Universitetin e Nevadas, LasVegas. Kjo është rreth 50 për qind më shumë se në basketboll, dhe dyfishi i shumës së bastit në bejzbolll. Leonsis dëshiron të zgjerojë A.F.L. në gjashtë ekskluzivitete, dhe përfundimisht në 12. Por vizioni i tij kërkon një partner të rrjetit që do ta tregojë lojën si anti-NFL. Nuk ka rëndësi liga, siç është aktualisht, nuk ka pothuajse asnjë histori, thotë ai. Ekipi juaj i preferuar do të jetë ai për të cilin ju keni të holla për momentin. “Nëse ata të NFL janë të zgjuar, ata duhet të duan që CBS të bëjë këtë “, tha Leonsis. “Shihni se sa larg mund ta marrin. Le të jetë kanarinë A.F.L. në minierën e qymyrit. Të shohim se çfarë funksionon dhe çfarë nuk funksionon, dhe pastaj ata mund të tërhiqen prej aty në televizionet e tyre. CBS do të jetë shumë mirë për ne sot, por nuk e di nëse janë gati për këtë. Ne do duhet t’i bindim ata.” Një orë më vonë, ai ishte ende i mbërthyer në trafikun e New Jersey. Ai gjithashtu nuk kishte ndalur duke folur për lojërat e fatit. Por, ndërkohë që idetë e tij kishin ndikim për të qenë fitimprurëse, unë u preka nga fakti sa pak ka ndodhur në muajt që nga vendimi i Gjykatës Supreme. Salla e basteve në arenën e tij mbeti teorike. Draft Kings po lulëzonte në NewJersey, por ende nuk ishte licencuar në një shtet tjetër. Rritja shpërthyese e Sportradarit ekzistonte ende vetëm në imagjinatën e shefit ekzekutiv të saj. Dhe shumica e ligjeve të lojërave të fatit që parashikoheshin në legjislaturat shtetërore përfshinin kufizime të ashpra në bastet digjitale. Si rezultat, në shumicën e shteteve që kanë kaluar ligje të lojërave të fatit, të hyrat e hershme nuk kanë arritur parashikimet. Procesi i rritjes është i ngadalshëm, pranoi Leonsis. Megjithatë ai mbeti optimist. “Në AOL, na deshën 10 vjet që të shkojmë në 5 milionë përdorues”, tha ai. “Pastaj na deshën pesë vjet për të arritur në 30 milionë.”
Aplikacioni Draft Kings po pulsonte me oferta. Kishte mosmarrëveshje se kush do ta fitonte atë natë N.F.L. por gjithashtu baste kishte edhe për lojëra të ndryshme, në ndeshjet e tenisit, madje edhe për basketbollin europian. “Kemi kaluar vetëm në Nju Jork”, tha Leonsis. “Pra, tani nuk do të funksionojë.”
“Një çast më parë, unë do të isha një lojtar i ligjshëm. Tani, në qoftë se unë përpiqem të vendos një bast nga i njëjti vend në të njëjtën makinë, unë do të thyeja ligjin.” Unë nuk thashë asgjë, por Leonsis duhet të ketë lexuar mosbesimin në shprehjen time. “Është një punë në zhvillim,” tha ai.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
