.png)
Gazeta Si – Do të shkohet deri në votën e fundit. Sepse partia e vogël e Sahra Wagenknecht, e themeluar vetëm një vit më parë nga ndarja e Linkes, bëri diferencën.
Dhe është ky formacion i më media-centristit të liderëve gjermanë – aq mediatik sa që sipas kritikëve të tij, përveç pranisë së madhe televizive dhe një dialektike të ndërtuar ndër vite të studimeve marksiste, Sahra Wagenknecht nuk do të kishte asgjë tjetër për të ofruar – që mban në duart e saj fatet e Friedrich Merz-it, por edhe të stabilitetit gjerman.
Me pak fjalë, fjalën e fundit do ta ketë e majta nacional-populiste, e njohur në ngjyrat si “kuqe-kafe”.
Në thelb ekzistojnë dy skenarë: nëse Wagenknecht nuk hyn në Bundestag si partia e gjashtë (liberalët duken përfundimisht jashtë garës), atëherë do të jetë një Koalicion i Madh.
Nëse, nga ana tjetër, ia del mbanë, atëherë vendi do të duhet të drejtohet me koalicion trepalësh, duke përsëritur eksperimentin që prezantoi Olaf Scholz, por këtë herë të udhëhequr nga CDU. Ai që dështoi keq.
Koalicion i Madh
Sipas parashikimeve të fundit në mesnatë, i ashtuquajturi “Koalicioni Grosse” në një Parlament prej pesë anëtarësh, do të kishte 329 vende, pra 13 më shumë se kuorumi prej 316.
Përparësitë për Merz – madje edhe për socialdemokratët – do të ishin të shumta. Ndërkohë, është për t’u formuar qeveria sa më shpejt, të cilën e premtoi deri në Pashkë.
Por edhe homogjenitet më të madh ideologjik. Me SPD-në, CDU do të negocionte mjaft shpejt çështjen në qendër të fushatës elektorale: një politikë më të ashpër migracioni, të cilën qeveria e Olaf Scholz-it tashmë ka filluar ta prezantojë.
Përfshirë riatdhesimet në Afganistan. Sigurisht simbolike, por ajo gjermane është e vetmja qeveri e BE-së që i ka nisur ato.
Do të jetë më e vështirë për të gjetur një marrëveshje të plotë për Rusinë dhe qasjen ndaj riarmatimit. Sigurisht, socialdemokratët do ta mbështesin atë, por në parti ka “Russland-Versteher”, ata që “kuptojnë” Kremlinin dhe priten disa fërkime.
Gjëja e fundit që duhet marrë në konsideratë është se – nëse Merz dëshiron të ringjallë ekonominë – ka të ngjarë të paktën të ketë një reduktim të pjesshëm të shtetit të mirëqenies.
Kjo mund të jetë një faturë shumë e lartë për SPD-në. Sidomos, pasi Gerhard Schröder shpëtoi Gjermaninë me reformat e tij, por ai thau përgjithmonë grupin e votave të socialdemokratëve. Dhe Linke është dëshmi e kësaj, pasi është rritur edhe një herë në dëm të SPD-së.
Koalicioni trepalësh
Nëse në vend të kësaj hyn Wagenknecht, e vetmja mundësi për Merz është të qeverisë si me SPD, ashtu edhe me të Gjelbërit.
Shumica do të ishte solide, 415 deputetë, gati njëqind mbi kuorumin. Por postet ministrore do të ndahen me tre dhe pjesa që shkon për CDU (dhe SPD) do të jetë më e vogël.
Problemi i dytë është se një qeveri e tillë do të anonte të paktën gjysmën në të majtë. Është e lehtë të shihet se si SPD dhe të Gjelbrit – të cilët tashmë kanë shkuar mirë në ekzekutivin Scholz – mund të bien dakord për më shumë se një pozicion, duke e lënë Merz të ekspozuar.
Dhe ai, shumë më konservator se Angela Merkel, premtoi një qeveri më të djathtë. Hyrja e të Gjelbërve sigurisht që do ta ndihmonte në politikën e jashtme: ekologët kanë qenë mbështetësit më linearë të Ukrainës dhe kanë pak dallime me CDU-në.
Edhe për “Trumpizmin” dhe Evropën, Merz do të ketë më shumë ndihmë nga të Gjelbrit sesa nga SPD. Por dy aleatët e majtë mund t’i kërkojnë kancelarit të ri një zotim të përbashkët.
Dhe çfarë është më urgjente në tryezë, duke pasur parasysh agjendat e tyre, sesa të bëjnë thirrje për lehtësimin e Schuldenbremse?
Domethënë, ai frenimi i borxhit që e pengon Gjermaninë të ketë deficite mbi 0.35% dhe për rrjedhojë të angazhohet në politikën e borxhit?
Është mekanizmi që vitet e fundit ka ngadalësuar, ose më saktë ka penguar investimet publike, kur lokomotiva evropiane hyri në krizë.
Merz – i cili është një mbështetës i madh i tij – është hapur ndaj rishikimit të tij “si mjeti i fundit”. Por ka mundësi që SPD/Të Gjelbërit të kenë kërkuar pikërisht këtë skalp që në fillim.
Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
