Pavarësisht nga sprovat e përditshme, familja e saj duhet të durojë – një pandemi, tre muaj pa energji elektrike dhe tani ditë pa ujë të rrjedhshëm që kur Stuhia Filomena ngriu tubat dhe e la Madridit nën një mbulojë të zgjatur dëbore – Sara Benayad nuk e ka harruar rëndësinë e mikpritjes.
Do të mirëpriste autoritetet t’i bashkoheshin asaj në ritualin e ri, në të cilin e ka detyruar mungesa e ujit. Çdo natë para gjumit, Benajad mbush tenxhere dhe kova me dëborë që duhet të shkrihen në sobën e gazit mëngjesin tjetër, kështu që ka ujë për larje dhe për enët.
“Do të doja shumë që kushdo që është përgjegjës për këtë, të vijë dhe të kalojë natën me ne”, thotë ajo. “Do të ishim të nderuar t’i kemi. Ata mund të flenë në shtëpinë time dhe të vuajnë dhe të jetojnë atë që ne po jetojmë. Ndoshta atëherë do të bënin diçka ”.
Filomena ka sjellë dëborën më të dendur të Madridit në 50 vjet, ka marrë katër jetë, ka shqyer gjymtyrët nga dhjetëra mijëra pemë dhe i ka dalë ta lërë kryeqytetin në një gjendje të akullt dhe pezull.
Por asnjë pjesë e Spanjës nuk është goditur aq pa mëshirë sa Cañada Real, qyteza- barakë 12 km nga qendra e Madridit që është shtëpia e Benayad dhe e 8 mijë e 500 njerëzve të tjerë, shumica prej tyre me origjinë marokene ose rome.
Që nga fillimi i tetorit, 4 mijë 500 njerëzit që jetojnë në Sektorët 5 dhe 6 të vendbanimit më të madh informal të Europës kanë qenë pa energji. Ofruesi i energjisë elektrike, Naturgy, thotë se kurrë nuk ka ndërprerë furnizimin me Cañada Real dhe fajëson ndërprerjet nga mbingarkesat e mëdha në të dy sektorët, që do të thotë se rrjeti është i detyruar të mbyllet për arsye sigurie.
Ai thotë se janë vetëm katër përdorues të regjistruar në të dy sektorët – pavarësisht se ka rreth 1500 shtëpi në zonë – duke shtuar se ajo ka vazhduar të sigurojë energji elektrike “me gjithë dëmet serioze ekonomike”, të shkaktuara nga njerëzit që marrin në mënyrë të paligjshme furnizimin.
Qeveria rajonale e Madridit thotë se mbingarkesat janë për shkak të plantacioneve të marijuanës në qytetin- barakë që janë lidhur me furnizimin dhe po thithin aq shumë energji sa sistemi bie herë pas here.
Njerëzit e Sektorëve 5 dhe 6 kundërshtojnë pretendimet, por thonë se ato janë pranë çështjes. Mungesa e energjisë elektrike, thonë ata, po vë në rrezik të madh jetën e tyre – dhe jetën e 1 mijë e 800 fëmijëve në zonë. Nëse situata ishte e dëshpëruar më parë, Filomena e ka sjellë Cañada Real buzë gremine.
“Ne kemi pasur shumë periudha të vështira këtu”, thotë Beatriz Aragón, një mjeke që ka punuar në qytet që nga viti 2007. “Ne kemi pasur shumë zjarre dhe përmbytje, por ato ndodhën dhe më pas ata u ndalën. Dhe kemi pasur ndërprerje të energjisë dimërore më parë. Por ne kurrë nuk kemi parë diçka të tillë ”.
Vdekja e një 74-vjeçari që jetonte në Sektorin 6 ka çuar në një ankesë ligjore kundër autoriteteve, ndërsa Aragón thotë se rreth 40 apo 50 njerëz kanë vuajtur nga helmimi me monoksid karboni për shkak të ngrohësve me butan, të përdorur nga ata që mund t’i përballojnë financiarisht.
“Ne po shohim fëmijë me vraga, sepse duart e tyre janë shkatërruar nga i ftohti dhe infeksionet e frymëmarrjes”, thotë mjekja.
“Por gjëja më shqetësuese është se si do të shkojë e gjithë kjo me valën e tretë të Covid. Një familje më tha dje se nuk kishin si të ngroheshin kështu që të gjithë ndanë një shtrat me vajzën e tyre, e cila ka ethe. ‘Nëse nuk e bëjmë, do të ngrijmë’, thanë ata. Të kesh këtë në mes të një pandemie është thjesht një stuhi e përsosur. ”
Moti i acartë nga Stuhia Filomena dhe vala e tretë e Spanjës e Covid, ka sjellë situatë të ndërlikuar në vendbanimet jashtë Madridit.
Aragón dhe kolegët e saj kanë këshilluar nënat dhe foshnjat, të cilat mund të qëndrojnë me të afërmit diku tjetër të largohen nga Cañada Real, derisa temperatura të fillojë të rritet. “Nuk është ajo që duhet bërë gjatë një pandemie, por mbetet zgjedhja midis asaj që është e keqe dhe çfarë do të ishte më keq akoma”.
Aura Morales, e cila punon për shoqatën socio-arsimore Barró, është po aq e prerë në vlerësimin e saj të dëmit, që po u bëhet banorëve më të rinj të qytetit. “Gjithçka përkeqësohet nëse nuk keni energji elektrike”, thotë ajo. “Disa nga fëmijët janë duke bërë detyrat e shtëpisë brenda makinave të ftohta, në mënyrë që ata të mund të shohin se çfarë po bëjnë”.
Fëmijët e tjerë përdorin celularët e prindërve të tyre në përpjekje për të vazhduar me mësimet e tyre ndërsa shkollat në rajon mbeten të mbyllura për shkak të borës. Telefonat shërbejnë për një qëllim të dyfishtë: pasi të jenë shkarkuar mësimet, pishtarët e integruar përdoren në mënyrë që fëmijët të shohin se çfarë po shkruajnë, pasi të perëndojë dielli.
Loubna El Azmani, një punëtore në komunitet që jeton me familjen e saj në Sektorin 6, thotë se njerëzit e qytetit po bëjnë ç’të munden për t’i shpjeguar rrethanat e tyre të dëshpëruara botës së jashtme.
“Kemi shfaqur dhe shkruar letra , si dhe kemi raportuar situatën tek autoritetet”, thotë ajo. “Të gjithë e dinë se çfarë po ndodh këtu, por askush nuk dëshiron të reagojë. Por ata kanë nevojë, përpara se të ketë një tragjedi gjithnjë e më të madhe këtu”
Kah fundi i dhjetorit, një grup raportuesish specialë të Kombeve të Bashkuara i bënë thirrje qeverisë spanjolle që të sigurojë rikthimin e energjisë menjëherë, duke paralajmëruar: “Mungesa e energjisë elektrike jo vetëm që shkel të drejtën e këtyre fëmijëve për strehim adekuat, por po jep një efekt shumë serioz mbi të drejtat e tyre për shëndetin, ushqimin, ujin, kanalizimet dhe arsimin. ”
Problemi, megjithatë, është se përgjegjësia për Cañada Real ndahet midis tre bashkive lokale të qytetit (përfshirë bashkinë e Madridit), qeverisë së rajonit të Madridit dhe delegatit të qeverisë qendrore në rajon.
Midis pikave të akullit që shkrihen ngadalë, vendasit betohen se thjesht mund të nxjerrin tingullin e kovës, që vendoset edhe një herë.
Pothuajse katër vjet pasi u nënshkrua një marrëveshje për të strehuar qindra familje, 130 janë rivendosur nga qeveria rajonale dhe bashkia e Madridit.
Është, siç thekson një zëdhënës i qeverisë rajonale, një proces gradual. “Ideja është të përhapen familje në të gjithë rajonin në mënyrë, që të mos përfundojmë me më shumë geto”, thotë ai. “Është shumë e komplikuar – nuk është si të blini makina dhe t’i futni ato në një garazh; ka të bëjë me gjetjen e shtëpive për njerëzit. ”
Në ndërkohë, qyteti dhe qeveritë rajonale u kanë ofruar banorëve strehim emergjent dhe bombola butani për t’i bë ballë Filomenës dhe pasojave të saj. Sipas bashkisë së Madridit, nga 17 familje të identifikuara si veçanërisht të rrezikuara, vetëm dy morën ofertën për të lëvizur në një strehë.
Disa banorë thonë se ata e kanë refuzuar ofertën sepse kanë frikë nga përzierja me të tjerët gjatë pandemisë Covid dhe janë të habitur se pse po ofrohet strehimi i përkohshëm, kur gjithçka që ata duan është kthimi i energjisë elektrike.
Ndërsa pritja vazhdon, fëmijët e Cañada Real bëjnë atë që bëjnë fëmijët në dëborë. Të rinjtë ndërtojnë njerëz prej bore, hedhin topa dëbore dhe rrëshqasin në argjinaturat e ngrira në thasë plehrash. Të moshuarit hedhin fletë kartoni në zjarre të improvizuara për disa sekonda, duke qenë të vetëdijshëm se ata do të jenë më të ngrohtë jashtë sesa do të ishin brenda.
Banorët e moshuar të qytetit e kanë shumë më të vështirë të përballen me mungesën e energjisë.
“Morali ka rënë në tokë”, thotë Benayad, e cila hoqi dorë nga puna në një biznes riciklimi një muaj më parë në mënyrë, që të mund të kujdesej për familjen e saj. “Ky është një turp kombëtar – dhe po ndodh në një vend të zhvilluar në Europë, në 2021”.
Nëse autoritetet janë serioze në lidhje me largimin e njerëzve nga Cañada Real, shton ajo, ata duhet të ofrojnë zgjidhje të qarta.
‘Mënyra se si po shkojnë gjërat, të vetmit njerëz që do të arrijnë të largohen nga këtu janë të vdekurit”./ The Guardian/ Përktheu:Gazeta Si.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
