Nga Gazeta Si - “Umberto Eco - Biblioteka e botës” e Davide Ferrario do të dalë në kinema të enjten më 2 mars 2023. Filmi u prezantua në programin e edicionit të shtatëmbëdhjetë të Rome Film Fest.
Dhoma, korridore, salla, mes të cilave endet një dashnor, koleksionist dhe mbi të gjitha lexues librash: Umberto Eco në bibliotekën e tij private. Më shumë se 30.000 vëllime bashkëkohore dhe më shumë se 1.500 libra të rrallë dhe të lashtë. Libra themelorë, por edhe kureshtarë, magjikë, kabalistë, të magjepsur. Eco ishte një gëlltitës i gjithçkaje, duke përfshirë trillimet, të cilat ai pretendonte se nuk do t’i kishte ndërmarrë kurrë deri në vitin fatal 1980 të “Emri i Trëndafilit”.
Shënime mbi filmin
Davide Ferrario, i cili kishte bashkëpunuar me Umberto Eco në vitin 2017 për një instalacion me temën e kujtesës në pavijonin italian të Bienales së Venecias, rindërton marrëdhënien e “Profesorit” me librat, falë bashkëpunimit të familjes dhe miqve, por mbi të gjitha duke e bërë protagonistin të flasë, kaustik, të athët, të thellë: “Kompleti i bibliotekave është tërësia e kujtesës së njerëzimit. Pa kujtesë, nuk planifikohet e ardhme”.
Shënime të regjisorit
Unë kisha bashkëpunuar me Eco-n në një video-instalacion në Bienalen e Artit të Venecias një vit para vdekjes së tij. Ky film, përmes intervistave të pabotuara dhe materialeve të rralla, përpiqet të kuptojë kuptimin e idesë së bibliotekës si “kujtesë e botës”, siç e ka përcaktuar shkrimtari dhe filozofi.
Kush është Umberto Eco
I lindur në Alessandria më 5 janar në vitin 1932, Umberto Eco ndoqi shkollën e mesme dhe universitetin në Torino, ku u diplomua për filozofinë mesjetare në moshën 22-vjeçare me një tezë mbi estetikën në San Tommaso d’Aquino. Deri në vitin 1959 punoi në programet kulturore të RAI-t dhe në shtëpinë botuese Bompiani. Që nga viti 1971 ishte profesor i Semiotikës në Universitetin e Bolonjës. Ka bashkëpunuar me gazeta dhe revista italiane dhe të huaja. Në Itali ishte një nga të parët që studioi mekanizmat e artit bashkëkohor dhe kulturës masive. Më vonë ai zhvilloi kërkimet e tij kryesisht në semiotikë. Botoi “Emri i trëndafilit” në vitin 1980, në vitin 1999 mori çmimin e Akademisë Amerikane të Arteve dhe Letrave. Ai vdiq në vitin 2016.
Gjatë jetës së tij, atij iu dhanë 40 grada nderi për kërkimet dhe studimet e tij.
Davide Ferrario
I lindur në vitin 1956, Ferrario u rrit në Bergamo dhe jeton në Torino. Ai filloi të punojë në kinema në fillim të viteve shtatëdhjetë si kritik dhe eseist. Ai bëri debutimin e tij regjisorial në vitin 1989 me “The End of the Night”. Që atëherë ai ka drejtuar shumë filma dhe dokumentarë të cilët janë paraqitur në përzgjedhjet zyrtare të festivaleve më të rëndësishme, nga Berlini në Sundance, Venecia, Toronto, Locarno. Ai është gjithashtu një romancier dhe fotograf.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.