.png)
Gazeta Si – Donald Trump e ka përshkruar gjeopolitikën si një lojë letrash. Rusët kanë pushtuar 20% të Ukrainës, ndaj “ata i kanë kartat”.
Zelensky jo. “Ju nuk jeni në një pozicion të mirë, nuk i keni letrat. Me ne filloni të keni kartat”, i tha ai në përballjen e famshme në Zyrën Ovale.
Amerika, natyrisht, i mban gjithmonë kartat nga këndvështrimi i Trump. Nëse Amerika nuk fiton gjithmonë, sipas Trump, kjo është për shkak të marrëzisë së paraardhësve të tij dhe faktit që bota përfiton prej tij. Por tani vizioni dhe politika e tij e jashtme përballen me testin e Putinit.
Duke negociuar në Ukrainë, Lindjen e Mesme dhe me Kinën, Trump – i cili e konsideron veten “mjeshtër i marrëveshjeve” – dëshiron të arrijë fitore që tregojnë se ai është një nga presidentët më të mëdhenj në historinë amerikane dhe i lejojnë atij të përqendrojë burimet ushtarake në Azi.
Trump e di se të merresh me Putinin nuk është si të merresh me liderët e Meksikës apo Kanadasë. Ai tashmë e ka zvogëluar afatin kohor: gjatë fushatës zgjedhore, ai tha se do ta zgjidhte konfliktin brenda 24 orësh, por në dhjetor, përpara se të merrte detyrën në Shtëpinë e Bardhë, ai sugjeroi se “gjashtë muaj” është më realist.
Objektivi mund të jetë një armëpushim në 100 ditët e para të mandatit të tij, siç tha në një moment një nga këshilltarët e tij. Problemi është se Putini nuk është në të njëjtin nxitim.
Edhe pse Trump këmbëngul se Putini dëshiron paqen, ndoshta e ka kuptuar se homologu i tij kërkon të marrë kohë.
Të enjten e kaluar, ndërsa tha se ishte i etur për të takuar presidentin rus, Trump tha se konflikti duhet të zgjidhet shpejt dhe foli për një situatë “të vështirë”, duke iu referuar detajeve të marrëveshjes përfundimtare.
Trump e paraqet veten si ndërmjetës në interes të “Amerikës dhe botës”: “Nëse unë rreshtohem me njërin apo tjetrin, – tha ai kur u pyet nëse është me ukrainasit apo rusët, – nuk do të kemi kurrë një marrëveshje. Ju dëshironi që unë të them gjëra të tmerrshme për Putinin, dhe pastaj unë them, ‘përshëndetje Vladimir, çfarë mendoni për marrëveshjen?’ Nuk funksionon kështu”.
Trump tha gjithashtu se ishte i vetëdijshëm për obsesionin e liderit rus me Ukrainën (“Ishte drita e syrit të tij. Unë i thashë: mos e bëj”), por ai nuk lodhet duke përsëritur se, nëse do të kishte qenë në Shtëpinë e Bardhë, Putini nuk do ta kishte pushtuar atë për shkak të “respektit” që ka për të (ndryshe nga Obama apo Biden) dhe faktit se “ai kaloi ferrin me mua me një gjueti shtrigash” në mandatin e tij të parë.
Nuk ka dyshim se Trump e admiron forcën, dinakërinë dhe paturpësinë e Putinit, si dhe të liderëve të tjerë autoritarë, edhe nëse ata u shërbejnë interesave të tyre kombëtare.
Kur negocion me aleatët, “ai fillon duke folur ashpër, pastaj hyjnë negociatorët, kështu funksionon”, na shpjegoi së fundmi ish-zëdhënësi i tij në Shtëpinë e Bardhë, Mercedes Schlapp.
Me Putinin ai alternoi lajkat dhe lëshimet me kërcënimet për sanksione “shkatërruese” (dje e përfaqësoi atë si fitues në Kursk: ai e di që lideri rus nuk do ta pranojë kurrë armëpushimin nëse nuk tregon se e ka ripushtuar atë rajon).
Mbështetësit e Trump, si Schlapp thonë se po negociojnë taktikat e “dy meshkujve alfa”: “Putin e respekton dhe i frikësohet Trumpit, i cili di të flasë me të”.
Kritikët kanë frikë se në këtë ndeshje, Putini e ka quajtur bllof të Trumpit dhe thjesht po tenton ta manipulojë atë.
Historiania dhe shkrimtarja, Anne Applebaum thotë se Trump dëshiron “marrëdhëniet me Rusinë të bazuara në marrëveshje ekonomike dhe imagjinon një ceremoni në të cilën ai, Putin dhe ndoshta Xi Jinping të nënshkruajnë një marrëveshje dhe të ndajnë botën mes tyre. Dhe kjo përkon me atë që dëshiron Putini”.
Pyetja për të cilën ende nuk e dimë përgjigjen, është se çfarë lëshimesh është përfundimisht i gatshëm të bëjë Trump për të marrë armëpushimin që u premtoi votuesve të tij.
Në konferencat për shtyp, aty-këtu presidenti përsëriti mbështetjen e tij për NATO-n, përfshirë nenin 5, dhe në veçanti për Poloninë, por e bëri të qartë se Ukraina nuk do të mund të anëtarësohet në NATO dhe Rusia do të jetë në gjendje të mbajë një pjesë të mirë të territoreve të pushtuara.
Çfarë do të thotë ai nëse Putini kërkon dorëheqjen e Zelenskit ose tërheqjen e trupave të NATO-s nga Evropa Lindore?
Disa këshilltarë e këshillojnë që të mos braktisë Kievin, por arsyeja e vërtetë nuk është frika nga Rusia, e konsideruar “një fuqi në rënie”, thotë Alex Grey, ish-shefi i kabinetit të tij në Këshillin e Sigurisë Kombëtare.
Arsyeja është se ata nuk duan që Kina apo Irani të kenë ide të këqija dhe kanë frikë se nëse Pekini rindërton Ukrainën, do ta kthejë atë në koloninë e tij.
Përshtati: Gazeta ‘Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
