.png)
Nga Gazeta ‘Si’- Vetëpërmbajtja amerikane e treguar në ditën e parë të sulmit izraelit nuk vlen më.
Më 13 qershor, Sekretari i Shtetit i SHBA-së, Marco Rubio, tha se “Izraeli ndërmori veprime të njëanshme kundër Iranit”.
Katër ditë më vonë, Presidenti Donald Trump shkroi në Twitter: “Ne kontrollojmë hapësirën ajrore iraniane” – duke përdorur një “ne” që flet shumë, edhe pse Shtetet e Bashkuara zyrtarisht nuk po marrin pjesë në luftë; ose duhet të themi, nuk po marrin pjesë ende zyrtarisht…
Duhen marrë në konsideratë tre faktorë për të kuptuar se si dhe pse Trump mund të vendosë të shkojë në luftë përkrah Izraelit.
I pari është psikologjik; mund të duket i parëndësishëm kur bëhet fjalë për luftë, por me Trumpin është i rëndësishëm.
Presidenti i SHBA-së e do më shumë se çdo gjë tjetër të jetë fitues, të jetë në anën fitimtare. Dhe në këtë luftë, është Izraeli ai që ka epërsi strategjike, që bën pak a shumë atë që dëshiron. Prandaj përdorimi i “ne”-së nga Trump është shumë joshës. Asgjë nuk është më frustruese sesa një luftë e zhvilluar me armë amerikane, por një luftë në të cilën presidenti i Shteteve të Bashkuara nuk mund të korrë shpërblimet.
Ndikimi i Netanyahut
Nuk është i vetmi faktor. I dyti janë burrat që kanë qasje te Trump dhe që përpiqen ta ndikojnë atë. Personi më i rëndësishëm në këtë çështje është padyshim Benjamin Netanyahu.
Kryeministri izraelit ka një marrëdhënie të gjatë dhe komplekse me Trumpin — më shumë sesa një burrë tjetër që i pëshpërit në vesh presidentit, Princi i Kurorës Saudite Mohammed bin Salman, i cili nuk e donte këtë luftë. Apo më shumë sesa evropianët, të cilët Trumpi as nuk i dëgjon.
Por sot, padyshim që është Netanyahu ai që ka epërsi ndaj Trump; ai arriti ta bënte Trumpin të dilte nga guaska e tij dhe ta miratonte këtë luftë edhe para se të përfundonin negociatat me Iranin. Është një histori e vjetër: kryeministri izraelit ishte tashmë kundër marrëveshjes së arritur nga presidenti i atëhershëm i SHBA-së, Barack Obama, në vitin 2015 dhe gjithmonë ka mbështetur një rrugë ushtarake kundër një kërcënimi iranian që ai e konsideron “ekzistencial”.
Bazë e destabilizuar e MAGA-s
Faktori i tretë është politika e brendshme amerikane. Trump u zgjodh mbi një platformë të tërheqjes së SHBA-së nga konfliktet botërore, në kundërshtim me “luftërat e pafundme” të zhvilluara nga republikanët dhe demokratët e shkollës së vjetër. Në fjalimin e tij inaugurues, presidenti madje deklaroi se suksesi i tij do të matej nga luftërat që ai nuk i nisi – një deklaratë e pritur me duartrokitje të zjarrta.
Mjafton të thuhet se qëndrimi i Trump ndaj Izraelit ka destabilizuar bazën e tij MAGA (Make America Great Again).
Është kjo alkimi e disa faktorëve që do të vendosë paqen apo luftën, dhe mbështetet vetëm te një njeri: Donald Trump.
Burimi: World Crunch/Përshtati Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
