Treg

Tetë ditë që tronditën tregjet

“Mos prisni që lëvizje të tilla të jenë të zakonshme”, tha Jerome Powell, kreu i Bankës Federale, më 15 qershor, menjëherë pasi Banka Qendrore kishte rritur normën e saj bazë të interesit me 0.75 pikë përqindje në 1.5%. -1,75%. Ishte rritja e tretë në po aq takime të Fed dhe kërcimi më i madh i normave afatshkurtra që nga viti 1994. Lëvizja ishte edhe e pritshme dhe e befasishme. Powell kishte përgatitur tregjet financiare javë më parë me perspektivën e një rritjeje të normave. Por në ditët para saj, investitorët kishin vlerësuar shpejt dhe plotësisht një çmim më të madh me më shumë në vazhdim.

Komenti i Powell për rritjen e pazakontë të normave ndikoi në rritjen direkte të yield-eve të Obligacioneve.  Por sado që ai u mundua të zbuste mesazhin, ato po rriten dita ditës, dhe ekonomia mund të bëjë një “zbritje të vështirë”.

Recesionin e pret kushdo edhe pse jo Fed. Ndryshimet e shpejta në tregje tregojnë se si bankat qendrore dhe të pasurit e kanë humbur kontrollin e ngjarjeve.

Vendimi i Fed-it për normën e interesit erdhi në fund të disa ditëve të jashtëzakonshme në tregjet financiare, në të cilat yield-et e bonove u rritën me një normë të paprecedentë, çmimet e aksioneve ranë dhe aktivet më të rrezikshme, veçanërisht Bitcoin, por edhe obligacionet e qeverisë italiane, u shkatërruan. Historia nuk fillon në Uashington apo Nju Jork, por në Sidnei, ku më 7 qershor, Banka e Rezervës së Australisë (rba) rriti normën e saj bazë të interesit me 50 pikë bazë, si përgjigje për shqetësimet në rritje për inflacionin.

Vazhdoi më tej në Amsterdam dhe në Bankën Qendrore Europiane. Christine Lagarde njoftoi rritje e normës së interesit me 25 pikë bazë.

Por ishte lajmi nga SHBA që tronditi tregjet në të vërtetë. Inflacioni atje arriti 8.6% në maj, niveli më i lartë nga viti 1981. Për të përkeqësuar situatën, një anket me konsumatorët tregoi se ata prisnin rritje tjetër të inflacionit.

Stoqet mezi ia dolën të shpëtonin. Indeksi s&p 500 i aksioneve kryesore ra me 3% në 10 qershor dhe me 4% të hënën pasardhëse. Humbjet arritën deri në 20%. Në pikën e tij më të keqe, indeksi nasdaq i teknologjisë kishte rënë me më shumë se 30%.

Rritja e yield-eve të thesarit dëmtoi aksioni, por ngriti dollarin. dxy, një indeks i monedhës së gjelbër fitoi terren ndaj shumicës së monedhave të tjera, deri me 10% rritje.

Ndërsa Fed po shtrëngon politikën për të ulur inflacionin, banka qendrore e Japonisë po blen me furi bono për ta rritur atë.

Paqëndrueshmëria e fundit, veçanërisht në tregun e obligacioneve, duket mjaft ekstreme.

Çfarë mund të shpjegojë dhunën?

Sado e keqe që ishte dukur peizazhi i inflacionit përpara javës së kaluar, investitorët e kishin ngushëlluar veten me idenë se më e keqja ishte në të kaluarën. Sondazhi global i menaxherëve të fondeve të Bankës së Amerikës sugjeron se javët e fundit, investitorët kishin rritur investimet e tyre për obligacione – ndoshta duke gjykuar se çmimet e bonove kishin ndaluar së rëni. (Çmimet e obligacioneve lëvizin në mënyrë të kundërt ndaj yield-eve të obligacioneve.) Nëse po, shifrat e dobëta të inflacionit i kapën ato.

Një treg që anon shumë në një drejtim shpesh kthehet kur ndryshon era. Dhe likuiditeti i dobët e përforcon efektin. Fed, dikur një blerës i besueshëm i thesarit, po mbyll blerjet e saj. Kur investitorët duan të shesin, ka shumë pak të gatshëm të blenë. Lëvizjet ekstreme të tregut në ditët para mbledhjes së Fed kanë rritur përsëri ndjenjën e panikut.

Sondazhi i Bankës së Amerikës tregon se optimizmi midis menaxherëve të fondeve për perspektivën ekonomike është në nivelin më të ulët historik. A mund të shmanget një ulje e vështirë? Edhe zoti Powell dukej mjaft i pabindur. Përgatituni për më shumë probleme përpara./The Economist


Copyright © Gazeta “Si”


Lajme të lidhura

Më Shumë