Termometri është mjeti që na lejon të matim temperaturën e trupit. Termometri i parë në histori daton që nga viti 1607, nga Galileo Galilei. Sot në treg gjejmë katër lloje, me karakteristikat e tyre specifike, të përshtatshme për të kënaqur çdo lloj nevoje personale.
Termometrat, të cilët janë më të njohurit.
Këtu janë katër llojet më të zakonshme të termometrit, si në kujdesin shëndetësor dhe në temperaturën e shtëpisë.
Galinstan: i bërë nga qelqi, ai zëvendësoi atë të merkurit falë një përzierje të tre metaleve (galium, indium dhe kallaj) i cili nxehet në kontakt me nxehtësinë e trupit. Është shumë e besueshme në matjen e temperaturës. Sidoqoftë, duhet një kohë e gjatë dhe nuk është e përshtatshme për fëmijët për shkak të delikatesës së saj;
Dixhital: zakonisht i bërë nga plastika dhe i pajisur me një ekran të veçantë në të cilin shfaqet temperatura e matur. Eshtë e lehtë për t’u përdorur. Koha e matjes varion nga 2 në pesë minuta. Për të qenë i besueshëm, shkalla e saktësisë së tij duhet të kalojë 0,1 ° C, e cila zakonisht tregohet në paketim;
infra të kuqe: në krahasim me modelet e tjera lejon zbulime shumë të shpejta. Ekzistojnë tre lloje, domethënë kufje, ballore ose të largët.
-Termometrat e veshit janë më të saktët. I përshtatshëm për njerëzit që janë gjithmonë në nxitim ose kanë fëmijë të vegjël dhe e kanë më të vështirë për të qëndruar në një vend.
-Kristale të lëngëta: të përbërë nga një shirit plastik që, i vendosur në ballë, ju lejon të merrni matjen që tregohet nga ngjyrat e ndryshme të shiritit. Është e lehtë për t’u përdorur, por më pak e besueshme se llojet e tjera. Rezultatet mund të ndikohen lehtësisht nga duart e ftohta, kontakti me shiritin ose temperatura e dhomës.
Matja e temperaturës së trupit mund të kryhet sipas metodave të ndryshme, sipas moshës së pacientit.
Metoda axillary është ajo tradicionale dhe më e përdorur. Me këtë metodë përdoren si termometrat Galinstan ashtu edhe ata dixhitalë. Është një metodë e thjeshtë: thjesht duhet të keni kujdes në pozicionimin e duhur të termometrit, paralel me trupin dhe pingul me sqetullën.
Metoda aurikulare, nga ana tjetër, është ajo që rekomandohet për fëmijët si dhe atë rektale, madje edhe më e sigurt dhe më e besueshme nëse keni të bëni me të porsalindur. Sidoqoftë, gjithmonë duhet të përpiqemi ta përdorim në të njëjtin vesh, në mënyrë që të kemi rezultate më të ekuilibruara. Para zbulimit, është më mirë të siguroheni që nuk janë futur pika për ilaçe që mund të ndryshojnë kapacitetin matës të instrumentit.
Metoda ballore është ajo që bëhet me termometra infra të kuqe. Sondazhi kryhet përmes kontaktit ose në distancë. Nga ana tjetër, si termometrat dixhital ashtu edhe ato prej qelqi mund të përdoren për të matur temperaturën në gojë. Matja është shumë e lehtë dhe e shpejtë. Sidoqoftë, kurrë mos e përdorni këtë metodë menjëherë pasi të keni ngrënë diçka shumë të nxehtë ose shumë të ftohtë. Kjo është arsyeja pse është e saktë të matni temperaturën midis vakteve. Nëse keni urgjenca të veçanta, duhet të prisni të paktën dhjetë minuta pas vaktit të fundit.
Burimi:Il Giornale/Përktheu:Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
