.png)
Kur bëhet fjalë për matjen e peshës, BMI është akronimi që të gjithë e urrejnë. Profesionistët e shëndetit e kanë përdorur prej kohësh indeksin e masës trupore si një mjet të shpejtë shqyrtimi për të përshpejtuar me një plan menaxhimi për njerëzit që kanë probleme me peshën.
Çështja është se BMI mat rrezikun shëndetësor duke llogaritur gjatësinë dhe peshën. Megjithatë, muskujt dhe kockat peshojnë më shumë se dhjami, kështu që matjet e BMI mund ta mbivlerësojnë rrezikun për njerëzit me një ndërtim muskulor ose një trup më të madh. Nga ana tjetër, BMI mund të nënvlerësojë shqetësimet shëndetësore tek të rriturit e moshuar dhe kushdo që ka humbur muskuj, sipas Harvard.
Tani, autorët e një studimi të ri thonë se një qasje e ndryshme ndaj matjes së peshës mund të jetë një mënyrë më e saktë për të parashikuar problemet e ardhshme shëndetësore. Analiza e impedancës bioelektrike, ose BIA, përdor rryma elektrike për të matur jo vetëm përqindjen e yndyrës trupore, por edhe masën muskulore dhe peshën e ujit.
Teknologjia funksionon kështu: Ju qëndroni mbi pllaka metalike në makinë ndërsa mbani duart ose gishtat e mëdhenj në një aksesor tjetër metalik të mbajtur larg trupit. Pasi të ndizet, makina dërgon një rrymë të dobët elektrike përmes trupit. Yndyra trupore, muskujt dhe kockat kanë përçueshmëri elektrike të ndryshme, kështu që makina përdor algoritme për të përcaktuar masën muskulore, përqindjen e yndyrës trupore dhe peshën e ujit.
“Ne zbuluam se përqindja e yndyrës trupore është një parashikues më i fortë i rrezikut të vdekshmërisë tek të rriturit midis moshës 20 dhe 49 vjeç sesa BMI”, thotë Arch Mainous III, autori kryesor i studimit.
Kur bëhej fjalë për vdekjet nga sëmundjet e zemrës, njerëzit me yndyrë të lartë trupore të matur nga BIA kishin 262% herë më shumë gjasa të vdisnin sesa njerëzit që kishin një përqindje të shëndetshme të yndyrës trupore, tha Mainous.
“Përdorimi i BMI-së nuk tregoi asnjë rrezik në këtë popullatë më të re, të cilën ne zakonisht nuk e konsiderojmë si në rrezik të lartë për sëmundjet e zemrës”, thotë Frank Orlando, profesor i shëndetit.
“Mendoni për ndërhyrjet që mund të bëjmë për t’i mbajtur ata të shëndetshëm kur e dimë këtë herët. Mendoj se është një ndryshim rrënjësor për mënyrën se si duhet ta shohim përbërjen e trupit”, tha Orlando.
Problemi me BMI-në
BMI-ja matet duke pjesëtuar peshën tuaj me gjatësisë suaj.
Në botën e BMI-së, një masë trupore midis 18.5 dhe 24.9 është një peshë e shëndetshme, midis 25 dhe 29.9 është mbipeshë, midis 30 dhe 34.9 është obezitet, midis 35 dhe 39.9 është obezitet i klasës 2, dhe çdo gjë më e madhe se 40 është obezitet “i rëndë” ose i klasës 3. Njerëzit konsiderohen nënpeshë nëse BMI-ja e tyre është më e ulët se 18.5.
Përdorimi i BMI-së për të matur rrezikun shëndetësor funksionon në nivel popullate. Studime të panumërta kanë treguar se një BMI më e lartë lidhet vërtet me zhvillimin e sëmundjeve kronike të të gjitha llojeve, kancerit, sëmundjeve të zemrës, diabetit të tipit 2, sëmundjeve të veshkave dhe të mëlçisë, etj.
Por imagjinoni një pacient që është “i dobët në dhjamë”, i dobët nga jashtë, por i mbushur me grumbuj dhjami të mbështjellë rreth organeve kryesore nga brenda. BMI do të ishte në rregull edhe pse shëndeti do të ishte në rrezik.
“Këta njerëz kanë më shumë gjasa të kenë sëmundje të mëlçisë yndyrore joalkoolike, më shumë gjasa të kenë glukozë të lartë, më shumë gjasa të kenë presion të lartë të gjakut dhe më shumë gjasa të kenë inflamacion në përgjithësi”, tha Mainous.
Të gjitha këto probleme shëndetësore mund të trajtohen, të ndalen dhe në disa raste edhe të përmbysen nëse kapen mjaftueshëm herët, shtoi ai.
Ndërsa mjekët janë të vetëdijshëm për problemet me BMI-në, shumë e preferojnë atë “sepse është e lirë dhe vihet lehtësisht në praktikë”, tha Mainous.
A është koha që mjekët të përqafojnë matjet e yndyrës trupore?
Studimi i ri analizoi të dhënat e 4,252 burrave dhe grave që morën pjesë në anketën e viteve 1999 deri në 2004 të quajtur NHANES, ose Anketa Kombëtare e Shëndetit dhe Ushqyerjes, një kontroll vjetor i shëndetit të britanisë.
Teknikët matën përbërjen trupore të secilit person, duke përfshirë gjatësinë, peshën dhe perimetrin e belit. Përveç kësaj, të gjithë pjesëmarrësit iu nënshtruan një analize të impedancës bioelektrike në klinikë, e cila mat rezistencën e trupit ndaj rrymave elektrike.
Studiuesit më pas i krahasuan këto të dhëna me Indeksin Kombëtar të Vdekjeve deri në vitin 2019 për të parë se sa njerëz vdiqën. Pas përshtatjes për moshën, racën dhe statusin e varfërisë, studimi zbuloi se një BMI që e etiketonte dikë si obez nuk shoqërohej me një rrezik statistikisht të lartë vdekjeje nga ndonjë shkak, kur krahasohej me ata në një gamë të shëndetshme BMI.
Megjithatë, njerëzit me yndyrë të lartë trupore të matur nga analiza e bioimpedancës kishin 78% më shumë gjasa të vdisnin nga çdo shkak, tha Mainous. Matja e perimetrit të belit ishte gjithashtu e dobishme, por jo aq e saktë sa masa trupore.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
