Si u arratis nga burgu Taulant Toma, të gjitha truket (dhe mjetet e punës) së ‘magjistarit’ shqiptar (foto)

Gazeta Si – Një arratisje si në filma nga burgu i Operas në Milano me protagonist shqiptarin Taulant Toma, ka befasuar autoritetet italiane të zbatimit të ligjit.

Toma, 41 vjeç, dënimi i të cilit do të përfundojë në tetor 2048, u arratis në mënyrën më klasike: duke prerë hekurat e dritares së tij dhe duke u ulur me çarçafë të lidhur në tokë.

Bëhet fjalë për arratisjen e tij të katërt nga një burg në “karrierën kriminale”, ndërsa policia e ka shpallur në kërkim pa rënë akoma në gjurmë.

Në fakt, Toma e kishte përgatitur planin e tij prej kohësh. Këtë e dëshmojnë edhe “mjetet e zanatit” që iu gjetën në qeli, pasi ishte arratisur rreth orëve të para të mëngjesit të së dielës së 7 dhjetorit.

Mediat italiane kanë publikuar foto të veglave që ka përdorur Toma: sharrë hekuri, me të cilën dyshohet se ka prerë hekurat; pinca, limë, mjete të forta, çelësa të vegjël; një shkop të improvizuar, të zgjatur dhe të kapur me ngjitëse natriband, të cilin e kishte vendosur në murin nga ky zbriti për të kaluar rrethimin e jashtëm të burgut.

Dhe nuk ka rëndësi nëse ai ka ricikluar një plan që e kishte përdorur tashmë (me sukses dy herë më parë në Itali).

Epitetin si “magjistar” i arratisjeve, e meriton vërtet Taulant Toma! Kur gardiani i burgut po bënte kontrollin e tij të mëngjesit, krevati i shqiptarit ishte bosh.

Një grabitës, hajdut dhe trafikant droge, 41-vjeçari shqiptar, dënimi i të cilit përfundonte në vitin 2048, ka qenë gjithmonë në arrati. Kudo që është burgosur, në Itali apo jashtë vendit, Taulanti gjithmonë ka arritur të arratiset.

Kur oficerët e burgut të sigurisë së lartë në Opera, pak jashtë Milanos, hynë në qelinë e tij, gjetën një shufër të prerë nga dritarja dhe çarçafët të lidhur me mjeshtëri që ai kishte përdorur për të zbritur në oborr.

Ai e kishte planifikuar me kujdes arratisjen e tij. Me sa duket, e kishte siguruar limën  në një nga “zonat e punës” së burgut. Në një farë mënyre, i kishte grumbulluar çarçafët e nevojshëm për të zbritur nga kati i tretë, mbi 10 metra.

Toma gjeti gjithashtu materialet për grepin e improvizuar të zgjatur që përdori për t’u ngjitur në murin e jashtëm 6 metra të lartë: bëhet fjalë për doreza fshese të lidhura me shirit së bashku me një grep hekuri për të “kapur” murin dhe për t’u ngjitur në të.

Shoku i tij i qelisë duhej të përfshihej në arratisje, por në fund ai hoqi dorë. Kamerat filmuan 41-vjeçarin duke u larguar në këmbë.

Ishte ora 6:30 e mëngjesit. Alarmi me sa duket nuk ra. Oficerët e burgut (pak prej tyre, për shkak të festave), me sa duket nuk vunë re asgjë. Dhe kështu Taulanti fitoi të paktën një orë avantazh.

Në të kaluarën, më 14 dhjetor 2013, në atë që ishte ndoshta plani i tij më imagjinativ, për t’u zhdukur nga burgu Lantin, pranë Liège, Belgjikë, ai kishte kërkuar ndihmën e të burgosurve të tjerë, të cilët ishin rregulluar në një piramidë njerëzore, mjaftueshëm të lartë për ta mbajtur “magjistarin” në majë, ndërsa rojet kujdeseshin për një shpërthim të planifikuar për të tërhequr vëmendjen.

Nga ana tjetër e murit, një komando e armatosur e priste dhe e mori me makinë. Taulanti – me trup të dobët dhe me një shenjë në faqen e djathtë – duket se ka lidhje të shkëlqyera në mafien shqiptare.

Fakti mbetet se ai kishte qenë në arrati për një vit e gjysmë, por u kap vetëm në mars 2015. Ai mbërriti në Belgjikë si i arratisur. Ishte zhdukur nga burgu i Parmës më 2 shkurt duke përdorur të njëjtin plan që përdori dje.

Atë vit, ai nuk u arratis vetëm. Një kriminel tjetër shqiptar e shoqëroi. Ishte me të, që Toma preu hekurat, pastaj u ul me çarçafë dhe u zhduk përtej murit perimetral.

Një hetim pasoi për të kuptuar se si kishte qenë e mundur kjo. Dhe muaj të tërë kërkimesh të gjera përfunduan më 11 shtator 2013, me arrestimin e tij në Belgjikë.

Ata e mbyllën atje dhe u detyruan ta ndiqnin përsëri pas më pak se tre muajsh. E kapën përsëri në vitin 2015 dhe e dërguan përsëri në Opera të Italisë, katër vjet më vonë.

Megjithatë, për “debutimin” e tij, duhet të kthehemi edhe më tej. Ishte viti 2009. Taulanti ishte 25 vjeç.

Ai ishte një grabitës – me zakonin e prerjes së hekurave, jo vetëm ato të zyrave postare në të gjithë Italinë Veriore – i mbyllur në super-burgun në Terni. Edhe atëherë, çeliku nuk e kishte ndaluar. As gjatësia (edhe një herë, falë çarçafëve). Ai u zhduk për disa muaj. Deri në kontrollin e policisë në Milano në një banesë në Casarile.