Si e përgatiti sulmin Izraeli, duke goditur ‘kokat’ e regjimit iranian! Bunkerë në male, sabotim e bombardues

Gazeta Si – Fjalët e thëna të enjten nga presidenti iranian Masoud Pezeskhian dhanë idenë e momentit, në prag të sulmit: “Nëse ata do të shkatërrojnë objektet bërthamore, ne do t’i rindërtojmë ato dhe aftësitë teknike janë në mendjen tonë”.

Sikur të thoshin, “jemi gati” për çdo eventualitet, ashtu si edhe kundërshtarët. Një rritje e pamaturisë i parapriu ofensivës. Luftë psikologjike dhe lëvizje ushtarake, daulle nga palët, ndërsa ata ende luanin kartat diplomatike me një takim të planifikuar për të dielën në Oman.

Për muaj të tërë, skenarë mbi veprimin izraelit ishin shfaqur. Plane të detajuara madje u shfaqën në faqet e “New York Times”: sulme për të “hapur” një shteg, neutralizim i baterive kundërajrore, një breshëri bombash mbi instalimet, një inkursion i mundshëm komando nga toka për të “përfunduar punën”.

Janë vërejtur fluturime nga SHBA-ja në shtetin hebraik me materiale lufte. Izraeli ka simuluar sulme dhe ka kryer veprime të vërteta me rreze të gjatë veprimi kundër Huthëve në Jemen: së pari me luftëtarë, pastaj me Marinën.

Sipas disa vëzhguesve, rrugët e afrimit janë studiuar, një përsëritje masive e sulmeve të kryera muaj më parë në duelin e parë me Republikën Islamike. IDF ka një numër të madh armësh që mund të lëshohen nga një distancë e sigurt dhe forcat ajrore – me F 15 dhe F 35 – kanë një nivel të lartë përvoje.

Po aq e rëndësishme është edhe komponenti elektronik, me avionë të aftë të “ngatërrojnë” komunikimet dhe radarët.

Sabotimi nga një “kolonë e pestë” që tashmë ka demonstruar aftësinë e saj për të vepruar brenda Iranit duke goditur vende dhe figura kyçe nuk mund të përjashtohet. Lista e objektivave është e njohur.

Natanz dhe Fordow, një minierë uraniumi, qendra kërkimore, objekte mbështetëse, kompleksi Isfahan. Disa nga vendet, megjithatë, janë të mbrojtura mirë, brenda maleve, të “mbuluara” nga shtresa betoni të përforcuar. Ky është rasti i Kolang Gaz, La ku kohët e fundit janë shtuar masa për të penguar çdo veprim të mundshëm.

Pasdaranët kanë krijuar pika kontrolli, poste, “barka mbrojtëse”, ndërsa mburoja është rritur sa më shumë që të jetë e mundur.

Sipas disa vlerësimeve, izraelitët, falë bastisjeve të mëparshme, kanë eliminuar një pjesë të madhe të sistemeve S 300 të projektuara nga Rusia dhe kjo i ka detyruar iranianët të përdorin mjete të prodhuara në vend që konsiderohen të pamjaftueshme për të ndaluar armikun. Pikërisht për këtë arsye, Izraeli po shfrytëzon dobësinë e supozuar të “rojeve”.

Si në çdo krizë, mbeten të panjohura rreth rezultatit të këtij sulmi. E para ka të bëjë me aftësinë për të depërtuar në predhën përreth vendeve: Izraeli ka pajisje anti-bunker, por nuk ka GBU 57, arma më e fuqishme që aktualisht përdoret vetëm nga SHBA-të. A do të jenë të mjaftueshme pajisjet e tij?

Pyetja e dytë ka të bëjë me dëmin e mundshëm në programin bërthamor: disa hipotetizojnë një vonesë prej 6 deri në 18 muaj dhe të tjerë e zgjasin atë në tre vjet. Por, siç thotë Pezeshkian, njohuritë nuk mund të fshihen.

Uashingtoni ka një vendosje të madhe në rajon. Pistat në Gjirin Persik (Katar, Bahrein, Arabi Saudite, Emiratet, Jordani), ishulli Diego Garcia me bombardues strategjikë B 52 dhe avionë mbështetës, një formacion detar i udhëhequr nga aeroplanmbajtësja Carl Vinson (e shoqëruar nga njësi shoqërimi) dhe dhjetëra avionë luftarakë.

Rrjeti i mbikëqyrjes i besuar avionëve të zbulimit, dronëve, satelitëve spiunë dhe radarëve është i rëndësishëm. Roje që plotësojnë rrjetin anti-raketor të përbërë nga bateritë Patriot dhe Thaad më i sofistikuar, të cilit kohët e fundit i janë shtuar edhe anti-dronë.

Këto janë pajisje që duhet të përballen me hakmarrjen e paralajmëruar nga Teherani, një përgjigje e besuar një numri të konsiderueshëm raketash tokë-tokë dhe dronësh të tipit Shahed.

Përshtati: Gazeta “Si”

Lajme të lidhura

• Në foto: Izraeli kundër Iranit