.png)
Gazeta Si – Nuk kemi jetuar kurrë të pasur dhe nuk ia vlen të bëhemi tani. Kjo shprehje popullore daton në vitet e egra 1990 dhe ende shpesh shfaqet në thëniet e shumë rusëve që ia dalin mbanë në periferi të pafundme larg qendrave të pushtetit.
Por lufta ndryshoi shumë gjëra. Sot mijëra familje që e kanë kaluar varfërinë brez pas brezi si sëmundje, mund të ndryshojnë fatin e tyre.
Gjithçka që ju nevojitet është një djalë ose një baba për ta dërguar në front. “Prisoediniasya k SVOim”, (Bashkohu me djemtë tanë), ku “SVO”, do të thotë: “Operacioni Special Ushtarak”.
Reklamat për shërbimin ushtarak me kontratë janë kudo në kryeqytet. Në fasadat e ndërtesave, në stacionet e transportit publik.
Krahas sloganit, shfaqen fjalët dhe numrat që kanë vërtet rëndësi. Fitimet vjetore janë nga 5,520,000 rubla e lart.
Pothuajse 59 mijë euro me kursin e sotëm. Një figurë e padëgjuar për shumicën dërrmuese të rusëve, madje edhe ata që jetojnë në qytete të mëdha.
Deri në vjeshtën e kaluar, këto ishin gjëra të rezervuara për ushtarët profesionistë. Por që nga fillimi i nëntorit, të gjithë kontraktuesit dhe personeli ushtarak me kontratë, kanë mundur të përfitojnë nga kjo.
Paga e ushtarit rus po bëhet gjithnjë e më e lartë. Pothuajse një anestezi ndaj rrezikut të vdekjes në betejë.
Ka shumë rusë që lejojnë veten të tundohen. Në fund të janarit të kaluar, ish-presidenti rus, Dmitry Medvedev raportoi se në vitin 2024, më shumë se 1,000 njerëz në ditë, ose më shumë se 450,000 në numër absolut, po i bashkoheshin forcave të armatosura me kontratë, shifra më e lartë e regjistruar ndonjëherë në tre vitet e luftës.
“Për vitin 2025, detyra jonë është të ruajmë këto norma”. Midis elitës së Moskës, ekziston një mendim i përbashkët se i vetmi moment kur Vladimir Putin u lëkund, ishte shtatori i vitit 2022, kur u detyrua të shpallte mobilizim të pjesshëm.
Për të mos rënë sërish në të njëjtin grackë, Kremlini po shpenzon shuma të paimagjinueshme parash për të rekrutuar ushtarë të rinj.
Por për të shmangur një katastrofë të menjëhershme buxhetore, ai po ia vendos barrën e shpenzimeve pushteteve vendore.
Siç dihet, nuk ka asnjë vlerësim zyrtar për ushtarët rusë të rënë në front. Faqet më të besueshme që merren me këtë kontabilitet të trishtuar, vlerësojnë se në përqindje humbja më e madhe ishte e ushtarëve të ardhur nga Buryatia, një rajon “pothuajse aziatik”, mes zonave me të ardhurat më të ulëta për frymë në Rusi.
Shumë vëzhgues ndërkombëtarë kanë pyetur veten nëse është një formë e racizmit të brendshëm, apo thjesht një çështje varfërie.
Hipoteza e dytë duket më e bazuar. Me paratë e premtuara për ata që dërgojnë djalin e tyre në front, një familje nga Buryatia ose rajone të tjera të ngjashme vendoset përgjithmonë. Ky është pranimi i rrezikut të sakrifikimit të një jete për të siguruar të tjerët.
Shkëmbimi mbi të cilin bazohet disponueshmëria e pafundme e Rusisë, e të ashtuquajturit “mish për top”. Me joshjen e parave nuk ka kufij, sidomos kur ekonomia po ecën keq. Moska ka qenë gjithmonë e kursyer nga lufta: Kremlini nuk dëshiron protesta në vitrinën e vendit.
Por javët e fundit ka ardhur duke u rritur ndjeshëm numri i atyre që duan të nënshkruajnë kontratën me Ministrinë e Mbrojtjes.
Fluksi i vullnetarëve filloi të rritet më 17 mars: më shumë se 100 regjistrime në ditë, siç raportohet nga faqja e internetit “Verstka”, e cila ka qenë e paligjshme që nga fillimi i Operacionit Special Ushtarak.
Por të dhëna të tjera të dhëna nga shtypi proqeveritar konfirmojnë trendin. Nga 1 deri më 10 prill, 993 persona të tjerë nënshkruan kartat e tyre të regjistrimit vetëm në qendrën kryesore të rekrutimit në rrugën “Yablochkov”.
Në dhjetëditëshin e parë të marsit ishin 499, “vetëm” 341 në të gjithë muajin janar. Pse kjo rritje? Shpjegimi më i thjeshtë: ekziston frika se oferta mund të përfundojë së shpejti me armëpushimin.
Që nga fillimi i vitit, më shumë se 6.3 milionë burra janë regjistruar në Moskë. Autoritetet po inkurajojnë shpërthime patriotike duke hapur pika tubimi në stacionet e metrosë.
Pas nënshkrimit, një moskovit nga mosha 18 deri në 65 vjeç merr një pagesë një herë prej 2.3 milionë rubla, afërsisht 24,600 euro: 400,000 (ekuivalente me afërsisht 4,290 euro), si shuma fillestare e vendosur për të gjithë nga Ministria e Mbrojtjes, pjesa tjetër është kompensimi që vendoset nga Komuna.
Pasi hyn në njësinë e shërbimit, vullnetari ka të drejtë për një pagë mujore prej 210 mijë rubla, 2,250 euro, plus një shpërblim shtesë prej rreth 50 mijë rubla (536 euro).
Pavarësisht se është qyteti më i pasur, Moska nuk ka rekord për pagesat një herë e mirë që në fillim të shërbimit.
Në Republikën e Bashkirias, rrëzë Uraleve, rajoni ndau 2.7 milionë rubla (29 mijë euro), dhe 700 mijë rubla, ose afërsisht 7.500 euro, erdhën nga arkat e fshatrave dhe krahinave.
Gjithsej, tre milionë e katërqind mijë rubla, gati 37 mijë euro. Paga mesatare mujore në republikë është 46.750 rubla (të dhënat zyrtare, vlerësimet reale përgjysmojnë shifrën): 500 euro. Bashkiria është një nga tre rajonet kryesore për nga kontratat e nënshkruara.
Rajoni i Kalugës ofron një “ftesë” prej 2.5 milionë e 27 mijë eurosh. Republika e vogël autonome Marij El, arrin në tre milionë e 32 mijë euro.
Rajoni i Samaras kishte arritur në 4 milionë e 42 mijë euro, por më pas rrezikoi falimentimin. Pragu i vetëm shkon në 3.6 milionë e 38 mijë euro, për ata që pranojnë menjëherë një kontratë të dytë.
Por shpërblimet për ata që luftojnë në frontin ukrainas nuk mbarojnë këtu. Për çdo ditë pjesëmarrje në “veprime sulmuese aktive”, paguhet deri në 50 mijë rubla, 500 euro; të njëjtën shumë për çdo kilometër avancim kur janë pjesë e njësive sulmuese.
Gjysmë milioni (5.300 euro) për këdo që hedh në erë një tank “Leopard”, “Abrams” ose “Challenger” dhe në fund një milion rubla (10.600 euro) për këdo që kap një nga mjetet e sipërpërmendura ose një raketë “Himars”.
Një milion për një lëndim mesatar në front, tre (32 mijë euro) për një dëmtim të rëndë, të cilit i shtohen një milion tjetër për invaliditetin e vërtetuar.
Nëse ushtari më pas gjendet i papërshtatshëm për shërbim, paguhet një shpërblim i jashtëzakonshëm prej 3,44 milionë rubla, i barabartë me afërsisht 37 mijë euro.
Në rast fatkeqësie, shteti i paguan familjes 5 milionë e 160 mijë rubla, 56 mijë euro; plus 5.2 milionë dëmshpërblim shtesë dhe 3.4 milionë të tjera si pagesa të njëhershme në pjesë të barabarta për çdo pjesëtar të familjes së ushtarit të rënë, sipas programit të sigurimit shtetëror të regjistruar pas regjistrimit.
Jeta e një ushttari pra, vlen 13 milionë rubla, 143 mijë euro, plus një pension për të mbijetuar. Në Buratian e largët, një ushtar profesionist fiton mesatarisht 39 mijë rubla në muaj.
Nëse ai regjistrohet dhe vritet, familja e tij merr 28 vjet pagë. Ata i quajnë “grobovye”, paratë për arkivolin.
Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
