Rusia në ekstazë: Putin është më i miri, nuk pranoi asgjë dhe ne fitojmë terren në Donbas

Gazeta Si – Duke synuar rublën, por duke marrë një të qindtën e saj. Ndonjëherë ekstremet përplasen. Me këtë shprehje të vjetër popullore, opozita ruse dhe media e saj synojnë të theksojnë se pavarësisht pritshmërive të larta, në Anchorage nuk u ra dakord për asgjë konkrete.

Duke iu referuar “kopeck”-ut, monedhës së vjetër prej bakri, e cila edhe sot konsiderohet një e qindta e rublës, galaktika ultranacionaliste, e ashtuquajtura Partia e Luftës së Përjetshme, e cila i frikësohej një armëpushimi të menjëhershëm si murtaja, nxjerr në pah turpin e Donald Trump, i cili donte të arrinte shumë dhe iu desh të kënaqej me pothuajse asgjë.

Por të dyja palët bien dakord në një pikë. Vladimir Putin bleu më shumë kohë, pa lëshuar asgjë, por në vend të kësaj mori, falas, një foto të qilimit të kuq të shtruar nën këmbët e tij dhe një shtrëngim historik duarsh, të cilat në vetvete janë tashmë shenjë e një fitoreje të madhe për Rusinë.

Dhe nëse për median dhe politikën zyrtare, presidenti rus, sipas përkufizimit, nuk bën kurrë gabime, imagjinoni kur ai fiton në të vërtetë.

Komenti i mëngjesit i nxitës Dmitry Medvedev ishte i qetë, pothuajse olimpik. Ndoshta, sepse kur gjërat shkojnë kaq mirë, të paktën sipas vizionit të tij agresiv, fyerjet janë të panevojshme.

“Një mekanizëm i vërtetë për takime midis Rusisë dhe Shteteve të Bashkuara në nivelet më të larta është rivendosur. Qetësi, pa ultimatume apo kërcënime. Presidenti rus personalisht dhe në detaje i shpjegoi Presidentit të Shteteve të Bashkuara kushtet tona për t’i dhënë fund konfliktit në Ukrainë. Shefi i Shtëpisë së Bardhë refuzoi të ushtronte presion mbi Rusinë. Të paktën për momentin. Është e rëndësishme që takimi demonstroi se negociatat janë të mundshme pa parakushte dhe njëkohësisht me vazhdimin e Operacionit Special Ushtarak. Më e rëndësishmja, të dyja palët e vendosën në mënyrë të qartë përgjegjësinë për arritjen e një ndërprerjeje të armiqësive mbi supet e Kievit dhe Evropës”.

Uebsajti “Tsargrad”, një qendër mediatike për mbështetësit e linjës së ashpër, i krijuar dhe i mbështetur nga oligarku mistik Konstantin Malofeev, i cili në vitin 2014 financoi Burrat e Vegjël të Gjelbër që pushtuan Donbasin, u angazhua në një transmetim të drejtpërdrejtë që i ngjante një marshimi triumfal.

Oleg Tsarev, një ish-deputet i Radës që shërbeu katër mandate për Partinë e Rajoneve të Yanukovych, një nga kundërshtarët më të zëshëm të “regjimit të Kievit”, shprehu kënaqësinë e tij që kishte parashikuar këtë rezultat.

“Rusia nuk është e interesuar për një armëpushim. Shtabi i Përgjithshëm i raporton presidentit çdo ditë se fitorja jonë në front mund të jetë e shpejtë. Të biem dakord për një ndalim të armiqësive ndërsa vazhdojmë të përparojmë do të kishte qenë e padrejtë. Në këtë moment, vetëm raportet e ushtrisë në Kremlin dhe më pas bisedimet e heshtura në nivele të larta kanë rëndësi, të bëra të mundura sigurisht jo falë ‘paqebërësit’ Trump, por vetëm falë ushtarit rus i cili, pavarësisht gjithçkaje, po ecën përpara”.

Këtë mëngjes, mbërriti edhe editoriali nga themeluesi Malofeev. Ai e ka kritikuar më parë Putinin për “zvarritje”, por është në ekstazë pas Alaskës.

“Le të shohim nëse administrata amerikane mund ta detyrojë regjimin e Kievit të bëjë paqe. Ndërkohë, duhet të pranojmë se Putini, si gjithmonë, është negociatori më i mirë në botë: paqe me Amerikën dhe ne vazhdojmë të përparojmë në Donbas. Një arritje e madhe”.

Me disa rezerva, ky qëndrim ndahet edhe nga vëzhgues pak më të shkëputur, siç është Timofei Bordachev i Qendrës Kërkimore Evropiane dhe Ndërkombëtare, një profesor në Shkollën e Lartë të Ekonomisë, një nga vatrat e putinizmit.

“Nuk prisja që samiti të zgjidhte çështjen ukrainase, e cila është gurthemeli i sigurisë evropiane. Por në të njëjtën kohë, ideja e ‘disfatës strategjike’ dhe ‘izolimit’ të Rusisë, është hequr përfundimisht nga pala amerikane. Kjo qasje e përjashtoi konfliktin nga fushëveprimi i marrëdhënieve ndërkombëtare dhe e bëri atë të pakontrollueshëm. Fakti që ky ndryshim ka ndodhur sugjeron se ka dalë në pah një realitet i ri: lufta në Ukrainë mbetet, faza e saj ushtarako-teknike ka të ngjarë të vazhdojë për një farë kohe, por po bëhet normale në historinë e marrëdhënieve ndërkombëtare. Dhe, për këtë arsye, e zgjidhshme: nuk ka faktorë ‘ekzistencialë’ për vazhdimin e saj”.

Nëse bllokimi në Ukrainë është një objektiv i arritur, politika zyrtare ka për detyrë të theksojë natyrën globale të samitit, i cili nuk ishte i kufizuar vetëm në Ukrainë – kjo është parulla.

Andrey Klishas, kryetar i Komitetit të Senatit për Legjislacionin Kushtetues, e përmbush këtë detyrë duke folur për një “vizion të gjerë”, të cilin ai beson se konfirmon aspiratën e Rusisë për paqe të qëndrueshme dhe të drejtë.

“Në agjendë është një arkitekturë e re e sigurisë evropiane dhe ndërkombëtare, dhe të gjithë duhet ta pranojnë atë. Detyrat e Operacionit Special Ushtarak do të përmbushen ose ushtarakisht ose diplomatikisht. Nuk do të ketë armëpushim pa parakushte, edhe pse fronti po shembet dhe trupat ruse po çlirojnë vazhdimisht territore të reja”.

Kolegu i tij Andrey Klimov, kreu i Komisionit për Mbrojtjen e Sovranitetit Shtetëror, një diplomat me reputacion për të qenë i butë, gjithashtu i bashkohet korit.

“Shoh që në javët e fundit amerikanët kanë qenë shumë seriozisht duke shqyrtuar mundësitë e arritjes së një rezultati të madh strategjik, ekonomik dhe financiar që mund të vijë nga një rivendosje e mundshme e marrëdhënieve normale me Rusinë. SHBA-së duhet t’i njihet fakti që ka bërë gjithçka të mundshme për të mos lënë vend për partnerët e tyre më të vegjël evropianë, e aq më pak për kukullën Zelenski. Ata i mbajnë larg duke imponuar hapat dhe zgjedhjet e tyre, si ky samit, për të shmangur një tjetër spirale tensioni me Rusinë”.

Ndërkohë, rubla kohët e fundit ka filluar të rritet përsëri, diçka që nuk e kishte bërë për muaj të tërë.

Përshtati: Gazeta “Si”