Reperi Emanuel Asllani: Gjithçka e transformoj me ironi

Nga Gazeta Si - Emanuel Asllani është fenomeni i momentit me repin e tij ironik. 26-vjeçari po fiton famë në Tik Tok, Instagram, Spotify dhe YouTube. Mes ndjekësve të tij në Instagram është edhe Vasco Rossi, por nuk mungojnë lojtarët dhe VIP-at e tjerë. Çfarë efekti kanë tek ai? “Është shumë i bukur. Pastaj Vasko është një artist i rëndësishëm në Itali. Unë ndjek vetëm 208 profile në Instagram dhe mijëra prej tyre më ndjekin”.

I ka idetë e qarta dhe të qeshurat me të janë të garantuara. Me mikun e tij producent B2N (Blemir Mekrezvani) që kujdeset për muzikën, ai po mbledh miliona shikime në YouTube falë këngëve “Krenar”, që në italisht thuhet “orgoglio” (9.2 milionë shikime) dhe “Mercedes x pandemia” (3.8 milionë shikime).

“Porko cane, porko cane, bevo grappa e mangio pane”, është një varg nga refreni i këngës që po bëhet virale. I lindur në Durrës, Shqipëri ai iu bashkua me nënën dhe motrën e tij babait të tij që kishte mbërritur në Veneto me një varkë peshkimi. Ai ka jetuar në Godega di Sant'Urbano në zonën e Trevisos që kur ishte shtatë vjeç dhe punon në një fabrikë në San Fior. E tij është një histori e lindur rastësisht. Si rrjet social ai zgjodhi TikTok dhe përmes batutave, postimeve dhe share, talenti i tij bind dhe arrin shifra befasuese. I pëlqen t’i bëjë njerëzit të qeshin dhe ia del mbanë. Ka një sërë fansash që e imitojnë.

Kush është Emanuel Asllani?

Një djalë i thjeshtë që punon në një fabrikë dhe kënaqet duke bërë atë që i pëlqen në rrjetet sociale, pra video me përmbajtje ironike.

Si nisi gjithçka?

Rastësisht, kur po bëja video me një grup prej tre vetash, “Emigrantët”. Dikur bënim video qesharake që i ngarkonim në YouTube para pandemisë, më pas secili shkoi në rrugën e vet. Kështu që unë e “riktheva” personazhin, duke krijuar përmbajtjen. Pasi u njoha me B2N u hodha në muzikë. Ne shpërndamë dy hite që u bënë virale në Itali. E falënderoj që më hapi këtë rrugë.

Çfarë bëje para se të bëheshe “viral”?

Kam punuar në një fabrikë, por punoj edhe sot. Tani për tani unë mund t’i bëj të dyja punët, nëse duam ta përkufizojmë këtë si një punë.

Si ishit si fëmijë?

Kam qenë gjithmonë shumë aktiv dhe gjithmonë kam krijuar situata me të cilat të jem në qendër të vëmendjes.

Kur krijoni nga kush ose nga çfarë jeni frymëzuar?

Nga vetja ime dhe situatat që më rrethojnë. Gjithmonë arrij të transformoj diçka ironike, duke u nisur edhe nga stereotipet shqiptare në Itali ose anasjelltas.

Kur keni thënë “ka ndodhur diçka”?

Unë thashë me vete “Epo, diçka ndodhi” kur videot e mia po përhapeshin në shumë faqe në Itali.

Të krijon bezdi të bëhesh i famshëm apo të pëlqen?

Edhe nëse më pyesin shpesh, nuk e konsideroj veten të famshëm, por të njohur. Më pëlqen kur njerëzit më ndalojnë në rrugë dhe më kërkojnë foto ose më përshëndesin. Më bën të ndihem mirë sepse e di që të paktën një herë i kam bërë të qeshin. Ka shumë njerëz që më shkruajnë mesazhe të bukura në rrjetet sociale. Këto gjëra më ndihmojnë të eci përpara dhe të mbaj këmbët e mia në tokë.

A është suksesi një gjë e thjeshtë?

Nuk është, sepse mund të bëhesh viral edhe me një video, por duhet të dish si ta menaxhosh, përndryshe nuk zgjat shumë… gjithmonë duhet të shohësh larg dhe të mendosh ndryshe. Por e përsëris, e rëndësishme është të mbani këmbët në tokë. Duke punuar shumë, ngadalë çdo gjë vjen. Mjafton të kesh besim.

Sipas jush, a është e nevojshme të jesh i lumtur apo i trishtuar për të shkruar?

E bëj me shumë entuziazëm dhe lumturi. Shkruaj edhe kur jam i lumtur edhe kur jam i trishtuar. Roli im është të krijoj diçka të këndshme që ju pëlqen. Unë jam autodidakt, nuk jam këngëtar apo muzikant profesionist.

Çfarë raporti keni me rrjetet sociale?

I kushtoj kohën e nevojshme sepse më intereson jeta private. Më pëlqen të jem me familjen time, me të dashurën time dhe me njerëzit e afërt. Ndonjëherë edhe mediat sociale duhet të lihen mënjanë.

Gjëja më qesharake që keni bërë?

Gjatë pandemisë, bëra që një pastrim kimik të bëhej virale duke e quajtur “lavashuka”. Lokalet ishin të gjitha të mbyllura dhe unë thashë që aty mund të pish kafe i sigurt sepse askush nuk të ndalon... një ditë më pas kalova andej, pronari i pastrimit kimik më njohu dhe më la paratë për kafen në makineri duke më shkruar që kafen e asaj dite e ka ofruar ai, një moment i paharruar.

Shumë krijues kanë frikë të zhduken. Po ju?

Unë jo sepse bëj atë që bëj çdo ditë. Nuk duhet ta detyroj veten të sjell përmbajtje. Unë jam i tillë në jetën reale. E kam gati batutën dhe kush më njeh e di. Gjithmonë do të jetë kështu. Edhe sikur të zhdukesha, kam punë në fabrikë dhe kjo është gjëja e rëndësishme.

Si e imagjinoni veten pas pesë viteve?

Nuk mund ta them. E rëndësishme është shëndeti im dhe i njerëzve të mi të dashur. Çdo ditë do të përpiqem të bëj gjithnjë e më shumë, duke shpresuar të sjell diçka të bukur për mua dhe për gjithë Shqipërinë.

Marrë nga Il Corriere della Sera, përshtati në shqip Gazeta Si

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.