.png)
Gazeta Si – Një vit pas mbërritjeve të para, qendra e pritjes së emigrantëve e ndërtuar nga Italia në Gjadër të Shqipërisë është ende gjysmë e zbrazët.
Aktualisht aty ndodhen 25 persona, që do të thotë se objekti, i cili është përdorur si qendër paraburgimi për riatdhesim (CPR) me një kapacitet prej 144 personash që nga marsi i kaluar, është praktikisht bosh.
Kjo u raportua nga deputetët e Partisë Demokratike, Rachele Scarpa dhe Matteo Orfini dhe Riccardo Magi i +Europa, të cilët u kthyen në Gjadër (ata e kishin vizituar më parë vendin).
Gazetarja e të përditshmes italiane “Repubblica”, Alessandra Ziniti, gjithashtu mori pjesë në vizitë. Ziniti shkruan se brenda qendrës së Gjadër, ka më shumë oficerë të zbatimit të ligjit sesa emigrantë të ndaluar.
Burrat e ndaluar përshkruhen si “të hutuar, disa në gjendje kaotike”, nën ndikimin e barnave psikotrope. Një burrë me origjinë nga Algjeria, i tha “Repubblica”-s se u shpëtua në det pranë brigjeve të Sardenjës, u dërgua në CPR në Macomer, në provincën e Nuoros dhe më pas u transferua në Gjadër pa i thënë askush se ku po e çonin.
Një burrë tjetër, nga Maroku, i tha Zinitit se u përpoq të kryente vetëvrasje ditën e parë që mbërriti në Shqipëri.
Rachele Scarpa tha se regjistri i “ngjarjeve kritike” i CPR-së, rendit 95 episode që nga hapja e qendrës, pothuajse të gjitha vetëlëndime dhe një grevë urie. Nuk është e qartë se sa njerëz janë riatdhesuar që kur qendra u bë funksionale në fund të vitit të kaluar.
Deputetët e opozitës italiane vlerësojnë rreth dyzet në total, por pohojnë se, pavarësisht kërkesave, qeveria nuk u ka dhënë atyre numra të saktë.
Për më tepër, për njëfarë kohe, anijet nuk janë përdorur më për të transferuar emigrantët në Gjadër, duke pasur parasysh numrin e kufizuar të njerëzve dhe koston e lartë të operimit të anijeve.
Megjithatë, janë përdorur aeroplanë të Guardia di Finanza-s. Brenda një viti, tha gjithashtu Magi, pak më shumë se 200 njerëz kanë kaluar nëpër qendrën e Gjadrit në Lezhë.
Kjo qendër pritjeje dhe pika e afërt në Shëngjin, u ndërtuan nga qeveria e Giorgia Melonit për të akomoduar emigrantët e shpëtuar në det.
Në Shëngjin, ekziston vetëm një qendër e identifikimit të parë për emigrantët e transferuar, e cila tani nuk përdoret.
Në planet fillestare, qendra e Gjadrit ishte e ndarë në tre pjesë: më e madhja që përdorej si qendër paraburgimi me 880 vende, pastaj ajo që përdorej si qendër pritjeje dhe një burg (qendra e paraburgimit dhe burgu janë aktualisht bosh).
Qendrat kishin qenë funksionale që nga tetori i vitit 2024, por që atëherë qeveria ishte përpjekur t’i përdorte ato për muaj të tërë pa sukses, pasi gjykatat e ndryshme kompetente kishin refuzuar të vërtetonin ndalimet e emigrantëve, duke i konsideruar ato si shkelje të standardeve evropiane.
Në fund të marsit, qeveria miratoi një dekret që përcaktonte se qendra në Gjadër, mund të përdorej si çdo qendër tjetër e kujdesit shëndetësor italian, duke braktisur kështu përdorimin e qendrave në Shqipëri për emigrantët e shpëtuar në det.
Në atë pikë, qeveria ishte në gjendje të transferonte 41 migrantët e parë që mbaheshin tashmë në qendrat e kujdesit shëndetësor italian.
Qendrat e kujdesit shëndetësor janë vende ku emigrantët që ndodhen në mënyrë të parregullt në Itali, mbahen të ndaluar ndërsa presin dëbimin dhe ato janë shumë problematike për disa arsye: brenda tyre – përfshirë atë në Gjadër – janë dokumentuar kushte të tmerrshme dhe degraduese të ndalimit dhe më pas ato kanë rezultuar joefektive në qëllimin e tyre të synuar, përkatësisht, riatdhesimin e emigrantëve të parregullt.
Sipas një raporti nga organizata humanitare “ActionAid” dhe Universiteti i Barit, i publikuar në korrik, CPR-ja në Shqipëri është më e shtrenjta nga të gjitha CPR-të italiane: raporti llogariti se 570,000 euro para publike u shpenzuan për pesë ditë operacionesh në vitin 2024.
Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
