.png)
Nga Alessandra Ziniti- Më 22 gusht, kishin mbetur nëntë, 10 ditë më parë ishin 17, gjatë gjithë verës nuk kishte kurrë më shumë se 20 mesatarisht dhe pak mbi 100 në vit.
Supozohej të ishin tre mijë në muaj. Pa dyshim, provokimi i qeverisë italiane në gusht, menjëherë pas vendimit të Gjykatës Europiane të Drejtësisë, për të rifilluar udhëtimet e anijeve ushtarake që transportonin azilkërkues nga vendet e sigurta, ra në vesh të shurdhër.
Një vit pas inaugurimit të saj, më 14 tetor 2024, qendra e emigrantëve në Shqipëri mbetet një ‘katedrale’ jashtëzakonisht e shtrenjtë në shkretëtirë.
Me 880 vendet e saj (në letër, 400 janë tashmë të disponueshme), në thelb gjithmonë bosh, burgu nuk u hap kurrë, dhe me një ardhje e shkuarje të vazhdueshme të kontingjenteve të policisë dhe rojeve të burgut që me radhë nuk ruajnë asgjë.
Dhe kështu do të vazhdojë të jetë, pavarësisht thënies “qendrat në Shqipëri do të funksionojnë” që thuhet vazhdimisht nga Kryeministrja Giorgia Meloni, të paktën deri në verën e ardhshme kur hyrja në fuqi e paktit të ri të BE-së për “azilin dhe imigracionin” mund (ndoshta) t’i bëjë gjërat më të lehta.
Për të llogaritur përafërsisht (meqenëse nuk ka raporte zyrtare dhe Ministria e Brendshme italiane ka muaj që po hedh një vello të padepërtueshme mbi atë që ndodh pas hekurave në Gjadër), mjafton të shohim protokollin Itali-Shqipëri dhe dokumentin e buxhetit të qeverisë, i cili ka ndarë një total prej 653 milionë eurosh gjatë pesë viteve për të operuar dy qendrat, Gjadër dhe Shëngjin.
Ndërtimi i qendrave, kontraktimi me organin menaxhues, shpenzimet për misionet e kontingjentit policor dhe kostot e tepërta të vajtje-ardhjeve të vazhdueshme të anijeve dhe aeroplanëve për të transportuar azilkërkuesit e shpëtuar në det nga Italia në Shqipëri dhe anasjelltas, dhe më pas emigrantët e parregullt të marrë nga CPR të tjera italiane, të transferuar në anën tjetër të Adriatikut dhe më pas të kthyer pas riatdhesimit kanë pasur kostot e tyre.
Janë më shumë se 130 milionë euro në vit. E cila, e pjesëtuar me 111 emigrantët (të dhëna të mbledhura nga Altraeconomia që nga 25 korriku) që kaluan nëpër qendrat shqiptare, arrin në shumën astronomike prej mbi një milion eurosh për person. Kjo është kostoja për taksapaguesit italianë për vendimin kokëfortë të qeverisë italiane për të vazhduar të mbajë të hapura qendrat në të cilat Gjykata Europiane e Drejtësisë ka vendosur përfundimisht se nuk është e mundur të ndalohen azilkërkuesit nga vendet që Italia i konsideron të sigurta dhe të cilat kërkon të riatdhesohen sipas procedurave të përshpejtuara kufitare.
Thënë kjo, për momentin, CPR-ja shqiptare mbetet më e shtrenjta e të gjitha kohërave.
Shkruar në ‘La Repubblica’
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
