Pse vera zvicerane nuk del nga Zvicra?

Fraza e dëgjuar më së shumti nga vizitorët në kantinën zvicerane të Valais është “Nuk e kisha idenë se kishte kaq shumë vreshta”. Vera zvicerane është diçka enigmë.

Jo shumë europianë janë të vetëdijshëm për madhësinë e madhe të prodhimit të verës në zonën më të rëndësishme të prodhimit të verës të vendit alpin. Pse nuk janë të vetëdijshëm? Sepse vera zvicerane nuk del nga Zvicra.

Zviceranëve u pëlqen vera e tyre aq shumë saqë nuk lejojnë askënd tjetër t’i shikojë. Më pak se 3% e verërave të prodhuara në Valais eksportohen, gjë që është shumë e pazakontë për një zonë kaq të përkushtuar ndaj vreshtarisë.

Vera zvicerane pati kthesën e saj të madhe në vitet 1990. Deri në vitin 1985 kishte mbiprodhim të madh. Aq sa hektolitra verë të pashitura ruheshin në pishina shtetërore.

Problemi u korrigjua duke kaluar në verërat AOC, që do të thotë se ka rregulla që duhen ndjekur. Gradualisht, cilësia u rrit, u hapën kurset e verës dhe kurset për enologët. Qeveria ndaloi blerjen e verërave në vend dhe liberalizoi importin. Verërat e huaja mund të bliheshin në Zvicër.

Por çështja në këtë dekadë është se verërat zvicerane rrallë mund të blihen si verëra të huaja diku tjetër.

Pra, ku shkojnë të gjitha?

Valais ka një madhësi rreth 5000 hektarë. Sa i përket verës, nuk është aq i madh.

Laurent Guidoux, Menaxher i Shitjeve në Domaine Mont d’Or, thotë se problemi është eksportimi i verës zvicerane.

“99% e verës zvicerane nuk largohet kurrë nga vendi”, thotë ai. “Dhe kostoja e prodhimit është shumë e lartë për të pasur çmime që janë të pranueshme për supermarketet”.

Prodhimi i verës zvicerane nuk e bën atë në 10 vendet më të mira në Europë për sa i përket vëllimit. Ajo prodhon pak më shumë se një milion hektolitra. E 10-ta më e madhe është Gjeorgjia me 1.8 milion hl (hektolitra), dhe më e madhja është Italia me mbi 49 milion hl.

Turizmi i verërave është një biznes i madh dhe zviceranët janë të prirur t’ju tregojnë mallrat e tyre. Por ajo që e bën atë një detyrë të vështirë është mungesa e një kujtese të vazhdueshme të tregut. Ju vizitoni tre vendet kryesore: Italinë, Francën dhe Spanjën dhe mësoni për territorin, llojet e rrushit dhe me çfarë ushqimi shkon më mirë, pastaj ktheheni në shtëpi dhe gjeni shembuj në supermarketin tuaj lokal. Nuk është rasti me verën zvicerane.

Nuk është rasti me verën zvicerane.

Nadine McCallion nga verërat Guy Anderson në Anglinë jugore ofron një perspektivë.

“Megjithëse jemi të specializuar në verërat europiane (franceze, spanjolle, portugeze dhe italiane), verërat zvicerane nuk kanë qenë kurrë në radarin tonë për ne dhe as për klientët tanë të supermarketeve”, thotë ajo.

“Është një nga ato rajone ku prodhimi është i kushtueshëm, kështu që verërat janë të shtrenjta dhe prodhohen vetëm në vëllime relativisht të vogla dhe një treg i fortë vendas merr shumicën e verërave. Ekziston gjithashtu një mungesë njohurish midis konsumatorëve, një rrethi vicioz i varieteteve dhe emërtimeve të panjohura të rrushit, të cilat nuk janë të njohura mirë për shkak të barrierave të kostos dhe disponueshmërisë”.

I pyetur nëse kjo mund të ndryshojë, McCallion shikon një ndryshim në perëndim për mundësinë e shpëtimit të eksportit. “Rajone të ndryshme të verës po ofrojnë mallrat e tyre”.

Kushdo që viziton Valais dhe shijon verën në Mont d’Or ose në qendrën e re të verës, Les Celliers de Sion, do të shohë cilësinë e lartë të verërave të rajonit. Por prodhuesit e verës si Guidoux kanë shpenzime të përgjithshme që e shtyjnë çmimin përtej një shitjeje të lehtë.

Shishe në dhomën e degustimit në Domaine Mont d’Or

Rrushi më i famshëm në Domaine Mont d’Or quhet Johannisberg, që në fillim është një emërtim i gabuar konfuz. Dashamirët e Riesling do ta lidhin emrin me Schloss Johannisberg, ku pronarët e Domaine Mont d’Or shkuan në mesin e shekullit të 19-të për të sjellë varietete të reja të rrushit. Dhe nuk ishte vetëm Riesling me të cilin ata u kthyen. Johannisberg në Valais është, në fakt, Sylvaner.

Shtojini kësaj faktin se rrushi më i mbjellë në Zvicër, Chasselas, quhet ‘Fendant’ në këtë rajon dhe mund të jeni të sigurt se të gjithë, përveç pijedashësve më të arsimuar, nuk do ta dinë se çfarë po marrin.

Një nga mënyrat se si mund të eksploroni terrenet është Marathon des Saveurs (Maratona e Shijeve) vjetore që zhvillohet çdo vjeshtë. Popullariteti i tij në rritje ka bërë që organizatorët të ndryshojnë nga një kurs në dy. Rruga lindore nga Sioni në Salgesch dhe rruga perëndimore nga Sioni në Chomason.

Burimi: Euronews. Përshtati: Gazeta “Si”

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.