Pse zgjati kaq gjatë një sitcom si “Friends”? Episodi i parë i “Friends” u transmetua më 22 shtator 1994 në NBC. Pasuan 235 të tjera, të shpërndara në dhjetë sezone. Seriali i shkruar nga Marta Kauffman dhe David Crane ka zgjatur me kalimin e kohës dhe është bërë një fenomen global, duke u kthyer menjëherë si një lloj manifesti ndër breza.
Gjashtë protagonistët flasin për veten dhe pakënaqësitë e tyre (a ka gjë më universale se pakënaqësia?) por e bëjnë këtë në mënyrë të sjellshme, të lehtë, ironike, sikur të dukeshin të kënaqur me pakënaqësinë me të cilën ushqehen. Gjithashtu sepse i përkasin një brezi që nuk ka njohur kurrë as luftë, as krizë ekonomike.
Monica, Rachel, Phoebe, Ross, Chandler dhe Joey, përpara se të jenë personazhe të larmishëm nga psikologjia, janë histori, ato janë gjashtë linja narrative që përparojnë njëkohësisht: tregimi i ngjarjeve të një kasti të madh që zhvillohen dorë për dore ndihmon për të nënvizuar paparashikueshmërinë e jetës në vend të rregullsisë së saj.
Nga njëra anë, shikuesi qetësohet nga disa vende kanonike (shtëpia që duket se nuk e njeh dhomën e gjumit dhe divanet e Central Perk Café) ku mund të mbahen fjalime; nga ana tjetër ai është i intriguar nga një kërkim i vazhdueshëm dhe i paparashikueshëm për diçka që ka të bëjë me lumturinë, me sigurinë, me të nesërmen.
“Friends” zgjati shumë, sepse shmang qëllimisht problemet e ngjarjeve aktuale, të realitetit, duke preferuar zonën e rehatisë së metahistorisë, vendin ideal për të kultivuar “personazhe”.
Për shembull, Chandler (Matthew Perry-t që u nda nga jeta disa ditë më parë) përshkruhet si më ciniku dhe sarkastiku nga të gjashtët, por mënyrat e tij, fytyra, buzëqeshjet e tij ishin të gjitha të shënuara nga një ëmbëlsi e aftë për të dobësuar çdo sarkazëm. Siç shkroi Wesley Morris në “New York Times”, “Friends” “është TV i lehtë në nivelin më të lartë. Shumë shaka, shumë komedi, shumë surpriza dhe emocione dhe klithma lumturie nga publiku i studios”. Thjeshtësia nuk është një gjë e thjeshtë, duhet talent për ta arritur atë.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.