Gazeta Si – Pa lakrën, thonë në Kiev, supa me panxhar dhe patate nuk është supë. “Dhe ajo që na shërbyen në Florida, kishte shumë mish”.
Delegatët ukrainas falënderuan për supën me panxhar, të ofruar nga ndërmjetësi amerikan, Steve Witkoff, duke kritikuar pak: negociatat janë një supë që gatuhet ngadalë dhe përbërësit duhen matur.
Të dielën në mbrëmje, u zhvillua një takim pesë-orësh. Por shija përfundimtare tani varet nga Vladimir Putin. Pa rusët, paqja nuk është paqe. Dhe ka ende shumë pjata të patretshme në menu.
Territoret dhe NATO
“Thelbi i çështjes”, thotë Zelenski. SHBA-të po i propozojnë Kievit që të pranojë statusin e Krimesë, të cilën e aneksoi dhjetë vjet më parë (por kjo do të vendoste një precedent të keq, duke pasur parasysh historinë e Evropës me territore të pushtuara në mënyrë të njëanshme), si dhe të heqë dorë nga Donbasi Lindor, i cili ende nuk është pushtuar nga rusët: Luhansku është pothuajse tërësisht i humbur, por Donjecku jo; ka kushtuar shumë jetë, dhe për udhëheqësin ukrainas, heqja dorë prej tij do të thotë mungesë popullariteti.
Trump ofron një “brez fortesash” ukrainas me një zonë të demilitarizuar ruse, por e gjitha kjo tingëllon si një lëshim për Putinin: ekziston rreziku i agresionit të ri, me “revolucionet popullore” të zakonshme pro-ruse dhe grupet paramilitare të organizuara nga Moska.
Është gjithashtu e nevojshme të anashkalohet Kushtetuta e Ukrainës, e cila përjashton ndryshimet e kufijve. Është më e lehtë të ngrihet fronti në Kherson, ku lumi Dnipro vepron si një barrierë.
Në Zaporizhia, rusët po përparojnë dhe një ngrirje do të ishte gjithashtu e përshtatshme për Kievin: centrali bërthamor do të ishte nën kontrollin e IAEA-s, energjia e prodhuar do të ndahej pesëdhjetë me pesëdhjetë.
Futja e një ndalimi për anëtarësimin e Ukrainës në NATO në Kushtetutë. A nuk ishte ky qëllimi i pushtimit të Putinit? Pra, si mund të anashkalohet kjo pengesë, duke parandaluar që Kievi të humbasë imazhin?
Ekziston një boshllëk ligjor: Ukrainës nuk do t’i ushtrohet zyrtarisht presion për të hequr dorë nga aspiratat e saj, por NATO dhe Rusia mund të arrijnë një marrëveshje dypalëshe, pa përfshirë Zelenskin në procesin e vendimmarrjes.
Nuk është aq e lehtë, sepse: 1) nevojitet miratimi i vendeve të tjera të Atlantikut (Polonia dhe vendet baltike nuk do ta japin kurrë); 2) udhëheqësi ukrainas dëshiron të negociojë drejtpërdrejt me Trumpin, edhe nëse presidenti amerikan e refuzon.
Rusia pritet gjithashtu të angazhohet të mos pushtojë fqinjët e tjerë dhe të përmbahet nga zgjerimi i NATO-s : për Gjeorgjinë, e cila tashmë është sulmuar në vitin 2008, ky do të ishte një problem i madh.
Ushtria dhe zgjedhjet
Marrëveshja për një maksimum prej 600,000 ushtarësh do të ishte në rregull “nëse nuk do të ishim një vend i kërcënuar”, thonë ukrainasit, të cilët duan të paktën 800,000 (të financuar nga kush?) dhe pyesin veten pse të mos i vendosin një limit edhe Rusisë: “Nëse brenda dy vitesh Moska grumbullon një milion ushtarë në kufi – pyetja është – çfarë do të bëjmë? A e respektojmë limitin? Apo e tejkalojmë atë, duke i dhënë Putinit një justifikim për të na pushtuar?”.
Të gjithë bien dakord për avionët luftarakë evropianë që do të vendosen në Poloni dhe për marrëveshjet për bombat atomike: në fund të fundit, ato tashmë ekzistojnë.
Mbajtja e zgjedhjeve brenda njëqind ditësh është e pamundur: së pari, nevojitet një çmobilizim ushtarak, së bashku me reformën e votimit, një fushatë zgjedhore, një regjistrim të votuesve dhe kthimin e refugjatëve…
Një afat kohor shumë i shkurtër do të favorizonte propagandën ruse, thotë Zelenski: tashmë i prekur nga skandalet, ai e di se nënshkrimi i një pakti të tillë do të çonte në një humbje të sigurt.
Paratë dhe krimet
Trump premton fundin e sanksioneve dhe kthimin e Moskës në G8, por dëshiron bashkëpunim me Putinin për energjinë, metalet e rralla dhe Arktikun.
Pastaj është rindërtimi: në lojë janë të paktën 100 miliardë euro në asete të ngrira ruse në Evropë.
Kievi i frikësohet talljes: nëse transferimi territorial miratohet, Ukraina do të ketë më pak zona të shkatërruara sesa Rusia, e cila në vend të kësaj do të thirret për të qeverisur rajonet që ka rrafshuar: në mënyrë paradoksale.
Putini do të merrte mbrapsht një pjesë të parave të konfiskuara, edhe pse nuk do të jetë në gjendje t’i shpenzojë ato sipas dëshirës.
“Ne duhet të sigurohemi që Moska të mos shpërblehet fare”, paralajmëron Zelenski. Rusëve u premtohet një amnisti për krimet e luftës. Por mbi çfarë baze? As Moska dhe as Uashingtoni nuk janë anëtarë të Gjykatës së Hagës.
Të dy vendet janë të përkushtuara për të promovuar “mirëkuptimin e ndërsjellë”. Dhe Kievi do të duhet të ndalojë të gjitha aktivitetet neonaziste: edhe këtu, ata po i përmbahen narrativës (së rreme) të Putinit për një Ukrainë të tërë me një svastikë.
“A do të jetë i mjaftueshëm imazhi i ndonjë ekstremisti të çmendur”, pyesin ukrainasit, “për të justifikuar një pushtim tjetër?”
Marrë nga: “Corriere della Sera”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
.png)



