Nga Gazeta Si – Seriali “Ozark”, i nënkuptuar Malet apo Misuri, i menduar si një vend me gjeografi të mrekullueshme amerikane, por me zakone të këqija, është rikthyer me sezonin e tij të katërt dhe të fundit të ndarë në dy pjesë: 7 episodet e para janë të disponueshme prej disa javësh, nga 29 prilli mbërrijnë 7 episodet e fundit që do të mbyllin përfundimisht ferrin e kësaj familjeje klasike amerikane, Byrde. Babai, nëna dhe dy fëmijët, që kur ishin në Çikago ishin emblema e borgjezisë me shumë ndryshime në xhepat për shkak të konsulencës financiare, me zakone të klasës së mesme; por kur vendosin të fillojnë të pastrojnë paratë e pista që vijnë nga trafiku i drogës së karteleve meksikane dhe të zhvendosen në zonat e qeta (si të thuash) malore të Misurit, në shërbim të shefave të tmerrshëm, këtu kthehen në një familje shkalla e amoralitetit të së cilës e kalon atë të Al Capone.
E gjithë kjo është një histori shumë e ndërlikuar tradhtish: askush nuk është besnik, rezulton se nuk mund t’i besohet as familjes dhe më e pakta, trafikantëve që vrasin kuturu. Popullsia vendëse nuk është plotësisht e përkushtuar: ka lloje të çuditshme, vdekje të papritura, tradhti ende dhe gjithmonë, zonja që zbulojnë veten duke drejtuar rrugët e kokainës, një e ve e egër Darlene (e mahnitshme Lisa Emery) që bashkon veten me një djalë të vogël dhe kërcënon perandorinë e Byrdes. Në këto tri sezonet e fundit (seriali është konceptuar nga Bill Dubuque dhe Mark Williams) rreziku është puna e tyre dhe kur duket se stuhia ka përfunduar këtu, një tjetër mashtrim është në derë.
Sa herë që përfundon një sezon (në Netflix mund t’i gjeni të gjitha) mendojmë se është e pamundur të shkosh më tej dhe në vend të kësaj mundesh dhe ritmi i ngjarjeve është i qëndrueshëm, ne natyrshëm bëhemi të lidhur me protagonistët aq amoralë dhe historia ndiqet me pjesëmarrje, shpresojmë znj. Byrde, manipulatorja lakmitare, ambicioze edhe e fëmijëve që mbeten gjallë (edhe sepse Laura Linney është aktorja e jashtëzakonshme e aftë për të normalizuar mendimet dhe veprimet më të liga).
Dhe pastaj është biondja kaçurrela, Ruth, personazhi qendror, një vajzë krimi e vetë-bërë ku Julia Garner, tani në nxitim, i rezervon vetes një vend si një zbulim mahnitës.
Pranë drogës është kazinoja, një vend bastesh por mbi të gjitha për pazare dhe akuza kriminale, gjithçka na deformohet para syve aq shumë sa edhe një djalë 14-vjeçar fillon të merret. Por kjo nuk është e gjitha, është një vëlla fatkeq që i vjen keq, ndërsa kryefamiljari Jason Bateman ruan dekorin e tij social edhe kur e gjejmë të zënë me detyrat më të padenjë, derisa mashtron një detektiv (Jessica Frances Dukes) i cili ka të gjitha qëllimet e mira për të shpëtuar atë që mund të shpëtohet.
Fitues i çmimeve që nga debutimi i tij në 2017, “Ozark” është një përzierje filmash gangsterësh dhe western, histori krimi dhe melo-familjare, të koordinuara shumë mirë, aq sa Garner e lartpërmendur, që e shohim tani në “Inventing Anna”, ka fituar dy Emmy, e cila përveçse ka luajtur rolin qendror ka realizuar edhe regjinë e disa episodeve, duke fituar çmimin e regjisë.
Rast i rrallë në të cilin shumë regjisorë ndërrohen (Andrew Bernstein, Ellen Kuras, Daniel Sackhelm, Sakharov, Semanoff, Miki Johnson, vetë Bateman), por seriali ruan tonin, stilin, meritat e tij, të lidhura me stereotipet e shumë kinemave amerikane, por jetoi me origjinalitet të guximshëm në përballjen e çdo degradimi të ndjenjës së modestisë pa dyshuar kurrë në gjykim.
Një meritë të madhe ka skenari i shkëlqyer, që mban logjikën dhe është gjithmonë i besueshëm, dhe kasti i aktorëve që duket se kanë lindur të jenë bashkë në atë vend magjepsës në peizazh dhe me një liqen ku mund të ndodhë.
Ka truke me bollëk, vetëm mendoni në fillim të këtij sezoni të katërt, episodin e parë tronditës: në bazë ndjenja e respektit që e ndjek këtë grup si një hije e keqe (sezoni i tretë kishte përfunduar me vdekjen e vëllait të Linney), i cili pranon çdo sfidë dhe nga e cila ne jemi të gatshëm të pranojmë çdo të keqe. Sepse morali i serialeve amerikane është gjithmonë ai i “Sopranos” dhe “House of cards”: në Amerikë mjaftojnë paratë t’i kesh, pa marrë parasysh se si i keni bërë dhe nga kanë ardhur.
Marrë nga Il Corriere della Sera, përshtati në shqip Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
