Nga ‘Crazy Nancy’ te Obamacare, si u bë Pelosi një figurë kyçe në Kongresin Amerikan

Gazeta Si – “Kemi pritur më shumë se dyqind vjet për këtë moment”. Me këto fjalë, Nancy Pelosi u bë gruaja e parë që u ul në krye të Dhomës së Përfaqësuesve në vitin 2007. “Për bijat dhe mbesat tona: sot thyem tavanin e mermertë”.

Pothuajse njëzet vjet pas atij “momenti historik”, 85-vjeçarja Pelosi po tërhiqet nga politika. Në një video në mediat sociale të enjten, ajo njoftoi se nuk do të kthehet në Kongres pas zgjedhjeve të përgjithshme të vitit të ardhshëm.

POLITIKANE E MENÇUR

Kjo shënon fundin e një karriere të shquar. Në vitin 2003, përfaqësuesja e Kalifornisë u bë udhëheqësja e parë femër demokrate në Dhomën e Përfaqësuesve.

Në Uashington DC të dominuar nga meshkujt, Pelosi e dëshmoi veten si një politikane e zgjuar dhe një kundërshtare e fortë e republikanëve. Ajo kundërshtoi ashpër luftën e SHBA-ve në Irak të iniciuar nga presidenti republican, George W. Bush.

Kjo siguroi një shumicë për demokratët në zgjedhjet e mesit të mandatit të vitit 2006, të cilat i mbajti për katër vjet.

Gjërat u bënë edhe më të vështira kur Donald Trump mori detyrën në Shtëpinë e Bardhë në vitin 2017. E paprekur nga retorika e tij e ashpër, ajo shpesh e kundërshtoi atë – ndonjëherë fjalë për fjalë.

Pasi rifitoi çekiçin e kryetares së Dhomës në vitin 2018, ajo nisi dy herë procedurat e shkarkimit kundër presidentit aktual amerikan.

Procedurat e shkarkimit, të nxitura nga trazirat e Kapitolit në vitin 2021, e shtynë atë ta etiketonte Trumpin një “kërcënim për demokracinë amerikane”. Kohët e fundit ajo e quajti atë një “krijesë të neveritshme”.

FAMILJA POLITIKE

Që Pelosi, e lindur në Baltimorë në vitin 1940, më e reja e një familjeje italo-amerikane, të hynte në politikë, ishte ndoshta e destinuar të ndodhte.

Babai i saj ishte kryetar bashkie i Baltimorës, dhe nëna e saj ishte gjithashtu politikisht aktive. Si studente e shkencave politike, ajo u impresionua nga presidenti John F. Kennedy, i cili, ashtu si ajo, ishte katolik.

Pasi u zhvendos në San Francisko, ajo u ngjit vazhdimisht në radhët e Partisë Demokratike. Nancy e vazhdoi këtë trend në vitin 1987 me zgjedhjen e saj në Kongres, i cili në atë kohë kishte vetëm dy duzina anëtare gra.

Pelosi arriti suksese të mëdha legjislative nën presidencën e Barack Obamas. Ajo konsiderohet si një arkitekte kryesore e “Obamacare”, reformave gjithëpërfshirëse në sistemin amerikan të kujdesit shëndetësor që ofroi sigurime për miliona amerikanë të varfër.

Si aleate e Obamës në Kapitol, ajo gjithashtu drejtoi rregullore më të rrepta bankare përmes Dhomës së Përfaqësuesve pas krizës financiare të vitit 2008.

OBJEKTIV

Qasja e saj më e qëllimshme, sesa parimore, merr rregullisht kritika nga brenda radhëve të saj. Konservatorët e konsideronin shumë progresive, ndërsa progresivët e konsideronin shumë konservatore.

Kjo çoi vazhdimisht në kryengritje (të vogla) të brendshme, të cilat Pelosi me përvojë gjithmonë arrin t’i shuajë në fillim.

Pozicioni i saj i spikatur e bën Pelosin një objektiv të preferuar të sulmeve politike, veçanërisht për republikanët.

Në një përpjekje për të dëmtuar reputacionin e saj, ata e portretizojnë atë si një liberale të çrregullt elitare, me sa duket të pavetëdijshme për nevojat e amerikanëve “të zakonshëm”. Trump shpesh e quan atë “”Crazy Nancy” ose “Nancy e çmendur”.

Burri i saj, Paul, u bë gjithashtu objektiv i dhunës politike në vitin 2022. Një teoricien konspiracioni i ekstremit të djathtë hyri me forcë në shtëpinë e Pelosit në San Francisko, me qëllim që ta mbante peng.

Edhe pse ajo nuk ishte në shtëpi në atë kohë, sulmuesi e sulmoi burrin e saj me një çekiç, duke e goditur në kokë dhe autori u dënua me burg përjetë.

Në vitin 2023, Pelosi do t’ia dorëzojë frenat e Kryetarit të Dhomës së Përfaqësuesve, Hakeem Jeffries, tridhjetë vjet më i ri. Ajo beson se është koha për një brez të ri udhëheqësish demokratë.

Por prapa skenave, ajo ende ushtron ndikim të konsiderueshëm. Në prag të zgjedhjeve presidenciale të vitit të kaluar, ajo punoi në prapaskenë për të nxitur tërheqjen e Joe Biden, atëherë kandidati presidencial demokrat. Ajo gjithashtu bëri fushatë aktive për referendumin mbi rivizatimin e hartës zgjedhore të Kalifornisë.

“Sot duket pothuajse profetike që slogani i fushatës sime të parë në vitin 1987 ishte, ‘Një zë që do të dëgjohet'”, kujtoi Pelosi në videon e saj të lamtumirës. Dekada më vonë, ajo mund të përfundojë vetëm: “Ju i bëtë ato fjalë realitet”.

Përshtati: Gazeta “Si”