.png)
Pyetje:Fillova të takohem me një djalë rreth një vit më parë. Së fundmi jemi fejuar dhe do të martohemi në korrik. Marrëdhënia jonë është e mrekullueshme.
Problemi i vetëm janë fëmijët e tij të vështirë. Para se t’i takoja, ai më tregonte se sa të mrekullueshëm janë, sa të sjellshëm janë dhe sa sjellje të mirë kanë.
Më në fund i takova në shtator dhe në fillim mendova se zakonet e tyre ishin të lezetshme.
Ata nuk pastrohen vetë dhe bëjnë çfarë të duan pa dëgjuar njeri. Herën e fundit që vajza e tij na vizitoi, ajo goditi vajzën time në krah. Kanë të njëjtën moshë; megjithatë, vajza ime sillet shumë më mirë dhe di të mos godasë njerëzit.
Kur i thashë se vajza e tij goditi timen, ai thjesht i dha një këshillë se nuk duhet ta bënte këtë gjë.
A nuk mjafton kjo për një 7-vjeçare? Jam përpjekur të flas me ish-gruan e tij për këtë dhe ajo më bllokoi në “Facebook”.
Kur ai del me fëmijët e tij, i them se nuk që të dal me ta.Megjithatë, ndihem sikur po vendosim një ndarje midis fëmijëve të tij dhe fëmijëve të mi dhe nëse do të martohem me këtë djalë pas disa muajsh, dua të di nëse do të jemi në luftë çdo fundjavë kur fëmijët e tij do të vinë në shtëpi.
Përgjigje: Me sa duket këta fëmijë shumë të vegjël e ndjejnë se mënyra e tyre e jetesës do të ndryshojë.
Ju thatë se ata ishin “fëmijë të vështirë” Si do të ndiheshit tani nëse do të ishit kaq i ri dhe nëse njerka dhe kujdestarja juaj e ardhshme do t’i përdornin ato fjalë për t’ju përshkruar? A do të ndiheshit të dashur, të sigurt, me shpresë e të motivuar për t’u sjellë mirë?
Apo do të ndiheshit sikur të rriturit në jetën tuaj kujdeseshin vetëm për veten e tyre?
Mirë, vetja juaj 7-vjeçare mund të mos i ketë këto fjalë. Por do të kishit mënyra të tjera për të shprehur mjerimin dhe zhgënjimin tuaj. Të tilla si goditja, vjedhja, rrëmuja ose shtirja sikur jeni mirë.
Ju dhe i fejuari juaj dhe ish-gruaja e tij jeni përgjegjës jo vetëm për t’i rritur ata por edhe për vitet e para të formimit të tyre.
Sipas llogarisë tuaj, asnjë prej jush nuk po sillet ose nuk mendon si një i rritur.
Të konsiderosh edhe përzierjen e familjeve para se t’i pëlqesh fëmijët e njëri-tjetrit është mahnitëse dhe nuk do të pranosh as të jesh pranë tij!
Fëmijët kanë nevojë për dashuri që të jenë të lumtur dhe ju përfaqësoni një shtëpi pa dashuri për ta. Nuk mund t’ua bësh këtë dhe të pretendosh se ke ndërgjegje. Marrëdhënia juaj “e mrekullueshme” mund të presë, dhe moralisht duhet të presë, derisa të jeni gati për t’u përshtatur plotësisht me fëmijët e tij.
Jo vetëm që nuk duhet t’i shmangni ata në mënyrë aktive që kjo të ndodhë, por gjithashtu duhet të investoni në to dhe në rolin tuaj si kujdestar i tyre , që do të thotë të ndihmoni në krijimin e një strukture funksionale bashkëpunuese për rritjen e tyre. Nëse fëmijët e tij po rriten në mënyrë të paaftë, atëherë i fejuari juaj është pjesë e këtij problemi – përveç nëse fëmijët e tij janë disi në thelb të pasjellshëm. Sido që të jetë, lidhni secilën pikë me pikën tjetër: Ai është babai i ri/ata janë vëllezërit e motrat e reja që po u jepni fëmijëve tuaj. Mes nevojave tuaja dhe të gjithë këtyre fëmijëve, të tyret kanë më shumë rëndësi.
Të bëhesh prind do të thotë të marrësh një përgjegjësi të shenjtë për t’u kujdesur, mbrojtur dhe pajisur fëmijët që në moshën madhore që të kujdesen për veten e tyre. Kur një impuls për t’u kujdesur për veten bie ndesh me atë përgjegjësi, ju duhet të kapërceni impulsin tuaj dhe të bëni punën tuaj prindërore.
Burimi:The Washington Post/Përshtati:Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
