Keshilla

Mënyrat më të mira për të menaxhuar zemërimin e fëmijës

Ekspertët shpjegojnë pse fëmijët e vegjël ndihen keq fizikisht kur janë të zemëruar, si mund ta kuptoni më mirë sjelljen dhe japin këshillat e tyre për menaxhimin e zemërimit për fëmijët.

‘Shfaqjet dramatike’ dhe ndonjëherë të frikshme të zemërimit vijnë nga “mungesa e gjuhës”, që do të thotë se foshnjat dhe të vegjlit nuk mund t’ju thonë se çfarë nuk shkon, ose çfarë kanë nevojë, shpjegon Meri Wallace, eksperte prindërimi dhe terapiste për fëmijë dhe familje.

“Në vend të kësaj, ata i shprehin këto ndjenja dhe nevoja në një mënyrë fizike”, thotë Wallace.

Ata do të qajnë dhe bërtasin, do të përplasin këmbët ose do të bëjnë skena të ndryshme. Fëmijëve të vegjël gjithashtu u mungon kontrolli i impulsit, kështu që kur janë të frustruar ose të zemëruar, ky bëhet një reagim pothuajse i menjëhershëm i stimulit: ata nuk mund të marrin atë që duan, kështu që mund të godasin, kafshojnë dhe lista vazhdon.

“Fëmijët e vegjël i shohin dëshirat e tyre si urgjente”, vazhdon Wallace.

Ndërsa shikoni fëmijën tuaj duke u dridhur në ankth sepse nuk shkoni dot në këndin e lojërave mund të shihet çdo gjë tjetër veçse normale, zemërimi është një emocion krejtësisht i natyrshëm. Jo vetëm kaq, por i ndjek fëmijët në të gjitha fazat e zhvillimit deri në moshën madhore.

Këtu janë disa mënyra për menaxhimin e zemërimit për të ndihmuar prindërit dhe fëmijët të menaxhojnë emocionet e tyre.

Pranoni zemërimin e fëmijës

Kur fëmija juaj ka një shpërthim zemërimi, thoni: “Unë e shoh që je i zemëruar”. Nëse e dini pse ata janë të zemëruar, mund të shtoni arsyen: “Unë mund të shoh që je i zemëruar sepse vërtet të pëlqen të luash dhe ne duhet të largohemi nga parku”. Pranojeni zemërimin e tyre. Thuaju atyre: “Është në rregull të jesh i zemëruar”. Ju dëshironi që fëmija juaj të ndiejë se si ai ashtu edhe emocionet e tij janë në rregull. Nuk duhet që ata të ndjejnë se duhet të fshehin emocionet e tyre.

Nxiteni të përdorë fjalë

Fëmijët nuk dinë natyrshëm se çfarë fjale të përdorin, shpjegon Wallace. Ju duhet t’i mësoni ata se çfarë të thonë. Ju mund t’i thoni fëmijës tuaj: “Kur je i zemëruar, duhet të përdorësh fjalë”, ose “Unë dua të dëgjoj atë që të shqetëson. Ju mund të thoni: “Kur je i zemëruar, thuaj: “Jam i zemëruar” dhe unë do të ndihmoj”.

Me kalimin e kohës, fëmijët përvetësojnë zërin tuaj dhe rregullat tuaja. Në moshën pesë vjeçare, fëmijët zhvillojnë superegon e tyre, e cila vepron si një shenjë e brendshme e ndalimit dhe i ndihmon ata të kontrollojnë impulset agresive.

Gjeni një zgjidhje pozitive

Për breza, zemërimi u konsiderua si përpjekje manipulimi. Ekspertët këshilluan prindërit që t’i lënë fëmijët “të bërtasin”. Edhe pse është e vërtetë që prindërit mund të bien në një model negativ për të kënaqur çdo dëshirë të një fëmije për të shmangur një skenë, lënia e fëmijëve të qajnë nuk i mëson një fëmije një mënyrë më pozitive për të trajtuar veten. Në fakt, fëmijët kanë nevojë për ndihmë që të largohen nga zemërimi i tyre. Është më mirë sesa t’i lini të zhyten në të.

Përpiquni të gjeni një zgjidhje, një fetë mollë para darkës në vend të një akulloreje ose përdorni shpërqendrime të llojit: “E di që je i mërzitur që bie shi dhe ne nuk mund të shkojmë në park. Pse nuk shkojmë të luajmë në çadrën në dhomën e ndenjes”, për të motivuar fëmijën tuaj drejt diçkaje që e emocionon. Ju gjithashtu mund të ofroni një alternativë ose kompromis.

Ngadalësoni

Ndaloni zemërimin përpara se të fillojë duke mos thënë menjëherë “jo” në momentin që një fëmijë kërkon diçka. Në vend të kësaj, ndaloni dhe thoni me zë të lartë, “Le të shohim. Ti dëshiron atë lodrën e re. Le të flasim për këtë.” Kjo ju jep një mundësi për të menduar për kërkesën dhe se si ta mohoni pozitivisht atë, nëse është e nevojshme, ose të largoni vëmendjen e fëmijës suaj. Ngadalësimi dhe diskutimi i tij gjithashtu i lejon fëmijës tuaj të kuptojë arsyen e një refuzimi dhe ta pranojë atë në mënyrë më të këndshme. Ju dëshironi t’i jepni fëmijës suaj ndjenjën se e dëgjoni, kujdeseni për dëshirat e tij dhe mund t’i tregoni se do ta ndihmoni në zhgënjimet e jetës.

Gjeni një hapësirë ​​të qetë

Nëse jeni në publik, përpiquni të largoheni nga një audiencë. Përqendrohuni te fëmija juaj dhe te vetja, jo te gjykimi i të tjerëve. Kjo lehtëson çdo presion që mund të ndjeni nga shikuesit dhe ju lejon të lidheni me fëmijën tuaj në mënyrë private. Sa më pak zhurmë dhe bujë, aq më lehtë do ta keni për të qetësuar fëmijën tuaj. Merre dorën e fëmijës dhe thuaj: “Eja ulu në prehrin tim dhe do të flasim për këtë”.

Vendosni një kufi të fortë

Ndërsa doni të tregoni se është në rregull nëse fëmija juaj ndihet i zemëruar, ju duhet të bëni të qartë se sjellja fizikisht agresive nuk është. Nëse fëmija juaj godet vëllain e saj, ju mund të thoni, “Është në rregull të jesh i zemëruar. Zemërimi yt është në rregull. Por, nuk mund të godasësh”. Thuaji: “Ne nuk godasim apo shkelmojmë askënd”. Ju dëshironi ta drejtoni atë drejt një mënyre pozitive për të reaguar në situata. Shpjegoni kufirin dhe tregoni se “Goditja dhemb. Ne nuk lëndojmë askënd.” Fëmijët kanë më shumë gjasa të bashkëpunojnë nëse arsyeja është e besueshme.

Burimi: Parents. Përshtati: Gazeta “Si”


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë