.png)
Gazeta Si – Manovra e fundit e Donald Trump përmbahet në një letër dërguar 31 partnerëve të tjerë të NATO-s dhe më pas e ripostuar në platformën e tij të mediave sociale “Truth”: “Jam gati të vendos sanksione të ashpra ndaj Rusisë kur të gjitha vendet e NATO-s të kenë rënë dakord dhe të kenë filluar të bëjnë të njëjtën gjë, dhe kur të gjitha të ndalojnë së bleri naftë nga Rusia”.
Për më tepër, presidenti amerikan po u bën thirrje aleatëve të tij të vendosin “sanksione 50 deri në 100% ndaj Kinës”, vendit që është blerësi më i madh i hidrokarbureve ruse.
Vetëm atëherë “lufta mund të përfundojë shpejt”. Kushti i tij i fundit: “Jam gati të iki kur të jeni ju, vetëm më tregoni kur”.
Edhe një herë, pra, Trump po e zhvendos mbi të tjerët përgjegjësinë politike që duhet të bjerë kryesisht mbi shtetin kryesor të Perëndimit.
Nëse ende i takon. Është e qartë se pak anëtarë të Aleancës Atlantike do të bien dakord të udhëheqin në një operacion kaq të rrezikshëm ekonomikisht dhe politikisht, siç është shpallja e një lufte tregtare ndaj Kinës.
Për më tepër, një zëdhënës i BE-së sqaroi menjëherë dje se “Bashkimi është i gatshëm të bashkëpunojë me Shtetet e Bashkuara për sanksionet kundër Rusisë”, por se sanksionet evropiane “nuk zbatohen në mënyrë ekstraterritoriale, duke ndjekur një parim afatgjatë”. Përkthim: nuk mund ta shënjestrojmë Kinën, sepse ajo blen naftë dhe gaz nga Moska.
Në këtë pikë, edhe lëvizja e Trump rrezikon të mos ketë sukses, edhe pse ai pretendon se “ka humbur durimin me Putinin”.
Është një frazë që e kemi dëgjuar shumë herë në muajt e fundit. Dhe, të paktën për momentin, udhëheqësi i Shtëpisë së Bardhë ende nuk e ka thyer serinë e trishtueshme të pengesave, kthimeve prapa dhe dështimeve që ka shënjuar marrëdhënien e tij me Kremlinin.
Sigurisht, problemi i Trump është se ai vendosi qëllime jorealiste që në fillim. Duke filluar me fushatën zgjedhore, në verën dhe vjeshtën e vitit 2024: “Do ta përfundoj luftën brenda 24 orësh”.
Në realitet, Trump është lëkundur në mënyrë të egër dhe vazhdon ta bëjë këtë, duke çorientuar ministrat dhe aleatët e qeverisë së tij, por me sa duket jo kundërshtarët e Shteteve të Bashkuara.
Vlen të kujtojmë se të paktën deri në prillin e kaluar, presidenti amerikan u përqendrua më shumë në delegjitimizimin e qëndrimit të Volodymyr Zelenski sesa të Putinit.
Pastaj, pas “rrëfimit” me udhëheqësin ukrainas gjatë funeralit të Papa Françeskut në Shën Pjetër më 26 prill, Trump dukej se e kishte ndryshuar qëndrimin e tij, duke u afruar drejt Zelensky-t.
Por përsëri, ai u përpoq të rilidhej me Putinin, duke iu hapur kushteve të tij për të siguruar në mënyrë efektive dorëzimin e Ukrainës.
Për të paktën një muaj, udhëheqësi amerikan është futur në një kurth, nga i cili do të jetë e vështirë të dalë.
Në prag të samitit me Vladimir Putinin në Anchorage të Alaskës, ai deklaroi me tone ultimatumi: ose do të ketë një armëpushim, ose do të vendos sanksione të rënda kundër Rusisë. Armëpushimi nuk është materializuar. As sanksionet nuk janë zbatuar.
15 gushti dukej të ishte pika e kthesës. Putini pranoi ftesën për një takim ballë për ballë me Trumpin, i cili supozohej të pasohej nga një takim trekëndësh midis udhëheqësve të Moskës, Kievit dhe Uashingtonit.
Disa javë më vonë, edhe Trumpit iu bë e qartë se Putini nuk kishte ndërmend të angazhohej në bisedime të drejtpërdrejta me Zelenskyn.
Në fakt, që nga ai moment, raketat dhe dronët rusë filluan të sulmonin popullsinë civile ukrainase me dhunë edhe më të madhe.
Së fundmi, ndodhi inkursioni me dron në territorin polak disa ditë më parë. Lavjerrësi Trumpian kthehet mbrapsht: nga njëra anë, ai e minimizon “incidentin”, duke e hedhur poshtë si “një gabim të mundshëm”.
Nga ana tjetër, ai njofton se është “ngopur” me Putinin. Megjithatë, për momentin, rezultatet e arritura janë ende zero.
Ndërkohë, Rusia ka rrëmbyer ngadalë terren më të gjerë nga ukrainasit dhe ka vënë në provë stabilitetin ushtarak dhe politik të Aleancës Atlantike.
Trump nuk ishte në gjendje të ndërhynte. Ose, sipas një shkolle tjetër mendimi, ai nuk donte. Ky është dyshimi i madh që, me sa duket, do të mbetet me ne për një kohë të gjatë.
Marrë nga “Corriere della Sera”: Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
