Ceremonia e hapjes së Olimpiadës së Parisit ishte një spektakël mahnitës për audiencën globale, duke projektuar një imazh të një France gjithëpërfshirëse dhe festive – edhe nëse e vërteta e vështirë është se, vetëm disa javë më parë, vendi ynë ishte në prag të vendosjes së një partie raciste të djathtë në qeveri. Tablotë e ndryshme të ceremonisë u prezantuan si një shfaqje triumfuese e kulturave tona të ndryshme të realizuara nga artistë të prejardhjeve dhe gjinive të ndryshme kulturore dhe etnike, dhe të ushqyer nga referenca për betejat historike kundër shtypjes.
Por kjo narrativë unifikuese prezantoi një lojë olimpike dhe paraolimpike që në realitet nuk janë edhe aq gjithëpërfshirëse.
Disa ditë para ceremonisë, Sounkamba Sylla, një vrapuese myslimane franceze në stafetë, iu tha se do të ndalohej të merrte pjesë nëse do të mbante shaminë e saj. Më në fund u gjet një kompromis: ajo u lejua të mbante një kapele për paradën në Seine - por situata e saj i bën jehonë një përjashtimi më të madh. Franca është i vetmi vend pjesëmarrës olimpik në botë që i ndalon atletet e saj femra të mbajnë hixhabe.
Ministrja e sportit e Francës, Amélie Oudéa-Castéra, thirri gabimisht parimin e laicitetit (sekularizmit) në mbrojtje të ndalimit të hixhabit, duke nënkuptuar se atletët francezë supozohet të mishërojnë neutralitetin e sektorit publik në çështjet e adhurimit. "Ekziston një parim thelbësor në sekularizëm: neutraliteti i shërbimit publik ... Atletët tanë mishërojnë shërbimin publik," tha ajo.
Në fakt laïcité detyron shtetin dhe agjentët e tij të jenë laikë, dhe shteti garanton lirinë tonë të besimit. Keqinterpretimi i pandershëm i parimit të laicizmit nga ana e qeverisë i lë atletët myslimanë francezë në një pozitë unike: ata janë të vetmit myslimanë që nuk mund të konkurrojnë në këto Olimpiada me kokën mbuluar – në vendin e tyre.
Kjo përbën një "diskriminim" tronditës, sipas Amnesty International dhe organizatave të tjera të të drejtave të njeriut, të cilat e konsiderojnë atë një "shkelje të detyrimeve të shumta sipas traktateve ndërkombëtare të të drejtave të njeriut". Ajo gjithashtu ka shkaktuar zemërim në mesin e disa atleteve femra nga vende të tjera që marrin pjesë në Lojërat Olimpike me hixhabet e tyre.
Forcimi i sigurisë është bërë pretekst për një "nivel të lartë dhune dhe abuzimi" nga policia kundër punonjësve të seksit dhe viktimave të trafikimit të qenieve njerëzore.
Një politikë tjetër e urryer që ka shoqëruar përgatitjet për Lojërat Olimpike dhe Paraolimpike është se njerëzit e pastrehë janë fshehur ose përzënë nga masa të tilla si instalimi i mobiljeve urbane kundër të pastrehëve.
Pothuajse 1,000 studentë u detyruan të lironin akomodimin e tyre universitar (të ofruar nga organizata zyrtare e shërbimeve të studentëve) për oficerët e policisë, zjarrfikësit dhe punonjësit e kujdesit shëndetësor në detyrë gjatë Lojërave. Shumë prej tyre raportuan tronditjen e tyre kur u përballën nga kushte krejtësisht të mjera, duke përfshirë buburrecat, mykun dhe minjtë. Përveç pisllëqeve, ajo që është tronditëse është se Olimpiadës i është dashur të ekspozojë kushtet e jetesës së studentëve, pavarësisht denoncimeve të vazhdueshme nga sindikatat e tyre.
Rikonfigurimi i rrugëve për Lojërat, ndërkohë, sjell pasoja të rënda për shëndetin publik – për shembull, bllokimin e aksesit në një nga maternitetet më të mëdha në rajon. Autoritetet tani po shqyrtojnë hapjen e korsive të rezervuara për urgjencat mjekësore.
Lojërat Olimpike dhe Paraolimpike mund të ishin një mundësi për të trajtuar faktin se 91% e stacioneve të metrosë së Parisit janë të paarritshme për personat me aftësi të kufizuara. Por në vend të kësaj, ky problem masiv thjesht është lënë pas dore.
Dyfishimi i tarifave të metrosë (në kundërshtim me premtimin e propozimit të ofertës për transport publik falas), si dhe kërkesa për të marrë një kod QR për të udhëtuar në zona të caktuara të Parisit, nuk e bën transportin më gjithëpërfshirës. Shumë punëtorë pa dokumente që ofrojnë shërbime shpërndarjeje nga restorantet në zonat e kufizuara nuk do të jenë në gjendje të kenë akses në kartën e çmuar Sésame.
Mbikëqyrja shtrihet përtej kodeve QR. Legalizimi i mbikëqyrjes algoritmike, i cili lejon analizën e sjelljes në kohë reale duke përdorur AI për të parashikuar akte të supozuara të dyshimta, është një "shkelje e së drejtës për privatësi", sipas Amnesty International. Ky sistem, i nxitur nga paragjykimet njerëzore kundër popullatave të caktuara, do të përforcohet. Për më tepër, ajo do të vazhdojë edhe përtej Lojërave Olimpike.
Fabula madhështore dhe magjepsëse e paraqitur para botës gjatë ceremonisë së hapjes mezi fsheh padrejtësitë e shumta mbi të cilat janë ndërtuar këto Lojëra Olimpike dhe Paraolimpike.
Parisi shkëlqeu shumë, duke shfaqur fytyrën e tij më të mirë, por me çfarë kostoje? theguardian/Pershtati Gazeta "Si"
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
