Ndërsa pjesa më e madhe e botës lufton dëshpërimisht për të ulur çmimet në rritje që po ulin standardet e jetesës, Kina po përpiqet të bëjë të kundërtën.
Çmimet e konsumit u rritën me vetëm 0.7% në mars, krahasuar me një vit më parë. Në Amerikë, ndërkohë, inflacioni i çmimeve të konsumit ishte ende 5% muajin e kaluar, pavarësisht se ra ndjeshëm; në Bashkimin Evropian ishte 8.3% dhe në Mbretërinë e Bashkuar 10.1%.
Çmimet po ngecin ose po bien në Kinë pavarësisht faktit se Banka Popullore e Kinës (PBOC) ka ulur normat e interesit dhe pompon para në sistemin financiar për të forcuar ekonominë, dhe pavarësisht heqjes së masave të rrepta të kontrollit të Covid në fund të vitit të kaluar.
Pasiguria mbi ekonominë do të thotë që familjet kineze vazhdojnë të kursejnë para në vend që të dalin për të shpenzuar, dhe kompanitë mbeten të kujdesshme për të bërë investime të reja. Kjo po ngre spektrin e rënies së çmimeve dhe pagave, nga të cilat ekonomia mund të luftojë për t’u rikuperuar.
“Pikëpamja jonë kryesore është se ekonomia e Kinës është deflacioniste,” shkroi Raymond Yeung, kryeekonomist për Kinën në ANZ Research, javën e kaluar, menjëherë pasi Kina publikoi shifrat e rritjes së PBB-së për tremujorin e parë.
Megjithëse PBB-ja u zgjerua me 4.5% në tremujorin e parë, kjo rritje reflektoi kryesisht ndikimin e kërkesës së ndrydhur midis blerësve pas tre viteve të kufizimeve pandemike, shtoi Yeung. Duke e hequr këtë, rritja e PBB-së do të kishte qenë vetëm 2.6%.
Ka shumë para në ekonomi. Dhe PBOC është përpjekur të inkurajojë njerëzit të shpenzojnë duke rritur likuiditetin bankar nëpërmjet mjeteve të shumta të politikave, të tilla si operacionet e tregut të hapur dhe ulja e raporteve të rezervës së detyrueshme.
Por konsumatorët duket se mezi kanë reaguar. Në vend që të shpenzojnë para, njerëzit po grumbullojnë para me një normë rekord. Pjesa më e madhe e huadhënies së re bankare i ka shkuar qeverive vendore, të cilat janë përdorur për të shlyer nivelet e larta të borxhit të tyre, sipas analistëve.
Kombinimi i pazakontë i rënies së çmimeve dhe ofertës së paprecedentë të parasë në ekonomi ka nxitur bisedat për deflacion.
Deflacioni ‘ka filluar’
Deflacioni përkufizohet si një rënie e qëndrueshme dhe e gjerë në nivelet e përgjithshme të çmimeve për mallrat dhe shërbimet për një periudhë kohore.
Është e keqe për ekonominë sepse, në një mjedis të tillë, konsumatorët dhe kompanitë mund të shtyjnë shpenzimet në pritje të rënies së mëtejshme të çmimeve, gjë që vetëm sa do të përkeqësonte problemet ekonomike.
Problemi ka pllakosur ekonominë e ndenjur të Japonisë për dy dekada, dhe zyrtarët e saj vetëm kohët e fundit kanë arritur të fillojnë të ndryshojnë prirjen.
“Për të përshkruar situatën aktuale ekonomike të Kinës me një fjalë, deflacioni ka filluar dhe ekonomia ka rënë në territorin e recesionit,” tha Liu Yuhui, një profesor në një institut të lartë qeveritar, Akademia Kineze e Shkencave Sociale (CASS).
Pulsi i ekonomisë reale është ende “i dobët”, pasi çmimet e pasurive të paluajtshme dhe asetet financiare “nuk janë rritur”, shtoi ai.
Familjet kineze janë shumë në borxhe dhe nuk kanë aftësi apo vullnet për të shpenzuar, tha ai. Qeveritë vendore, financat e të cilave janë shkatërruar nga një kombinim i përplasjes së pasurive të paluajtshme dhe pandemisë, po sillen gjithashtu si “zombi” për shkak të problemeve të tyre me borxhet.
“Për shkak të çështjes së bilancit personal … gatishmëria për të përdorur kredinë nga subjekte të ndryshme në të gjithë sistemin ekonomik po shembet me shpejtësi,” tha Liu.
Dhurata me para?
Yu Yongding, një ish-drejtor i Institutit të Ekonomisë dhe Politikës Botërore në CASS, shprehu një pikëpamje më të kujdesshme. Por ai pranoi se ekonomia po përballej me presion deflacioni.
“Për mendimin tim, edhe pse deklarata ‘ka filluar deflacioni’ nuk është domosdoshmërisht e saktë, nuk është një gabim i madh. Tërheqja e vëmendjes ndaj deflacionit është plotësisht e saktë,” shkroi ai në një artikull të postuar javën e kaluar në faqen kineze të lajmeve Netease.
“Kërkesa e pamjaftueshme agregate është një problem i spikatur me të cilin përballet ekonomia.”
Li Daokui, një profesor i ekonomisë në Universitetin Tsinghua, i cili kishte shërbyer në komitetin këshillues të PBOC, i bëri thirrje Pekinit të shpërndante 500 miliardë juanë (72.5 miliardë dollarë) kupona konsumi për të nxitur shpenzimet për pjesën tjetër të këtij viti.
“Edhe me një vlerësim konservator, 500 miliardë juanë në kuponat e konsumit do të sjellin një trilion juanë në konsumin e përgjithshëm”, tha Li në një video të postuar në llogarinë e tij në rrjetet sociale Weibo.
Në këmbim, qeveria mund të marrë të paktën 300 miliardë juanë nëpërmjet taksave të krijuara nga rritja e shpenzimeve, tha ai
“Pra, duhen vetëm 200 miliardë juanë shpenzime që qeveria qendrore të nxisë një trilion juanë në konsum,” tha ai. “Pra pse të mos e bëjmë? “
Nga ana e saj, PBOC ka hedhur poshtë fjalët për deflacion dhe ka mbrojtur politikat e saj aktuale.
“Nuk ka asnjë bazë për deflacion ose inflacion afatgjatë,” tha Zou Lan, një zyrtar i PBOC, në një konferencë shtypi në Pekin të enjten e kaluar.
“Ndërsa politikat mbështetëse financiare hyjnë në fuqi, kërkesa e konsumatorëve pritet të ngrohet dhe rritja e çmimeve ka të ngjarë të kthehet në nivelet mesatare të viteve të mëparshme në gjysmën e dytë të këtij viti,” tha ai.
Burimi: CNN Business/Përshtati Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
