Një studim i ri në shumë vende europiane tregoi se njerëzit që jetojnë me hepatit B dhe C kanë frikë nga stigma dhe diskriminimi, me disa që thonë se nuk trajtoheshin mirë në mjediset e kujdesit shëndetësor.
Hepatiti B dhe C janë viruse që shkaktojnë inflamacion të mëlçisë dhe mund të përhapen përmes marrëdhënieve seksuale, gjilpërave të përbashkëta ose gjatë shtatzënisë nga nëna tek fetusi.
Ndërsa hepatiti B mund të parandalohet përmes vaksinimit, hepatiti C mund të kurohet përmes trajtimit.
Por nëse nuk trajtohen, këto viruse mund të çojnë në kancer të mëlçisë dhe vdekje.
“Ndjeva sikur ishte gabimi im”
Joy Ko zbuloi se ajo kishte hepatit B kur u përpoq të jepte gjak vetëm në moshën 21-vjeçare ndërsa studionte në Britani. Ajo tha se kur i tha familjes së saj për virusin, ishte shumë e vështirë.
Ko, e cila tani është 39 vjeç, tha se nëna e saj fillimisht e akuzoi atë se kishte bërë një jetë të shthurur dhe e pyeti se si e kishte marrë virusin.
“Reagimi i saj më bëri të ndihem sikur ishte gabimi im,” thotë Ko, e cila shtoi se kur shkoi për herë të parë për të marrë përgjigjen e analizave, ajo gjithashtu u ndje e stigmatizuar.
“Edhe i dashuri im nuk reagoi mirë. Unë i thashë se kam hepatit B, por doktori më tha se jam mirë sepse ngarkesa ime virale është e ulët. Gjithçka që duhet të bëj është të kem monitorim të rregullt të gjakut”, thotë Ko, duke shtuar se pavarësisht se nuk ishte në rrezik, i dashuri i saj u nda me të menjëherë më pas, duke thënë se për shkak të virusit, ata nuk kishin të ardhme.
Ko tha se ajo ishte aq e frikësuar nga diagnoza saqë ajo ndaloi së shkuari në kontrolle mjekësore për pesë vjet.
“Edhe pse isha e frikësuar, ende nuk doja të kthehesha në sistemin mjekësor sepse e ndjeja veten si një njeri të pistë dhe thjesht nuk doja të kujdesesha më”.
Vetëm kur bashkëshorti i saj i kërkoi asaj të martoheshin, gjërat ndryshuan. Pas propozimit, ajo tregoi diagnozën e saj dhe ai e detyroi atë të shkonte në takime mjekësore.
Ko është tani punonjëse mbështetëse në një klinikë në Londër për të ndihmuar njerëzit që luftojnë me një diagnozë të hepatitit.
“Unë mund ta ndjej luftën e tyre, sepse kam përjetuar luftën e tyre, frikën e tyre, diskriminimin, çdo gjë në lidhje me atë përvojë. Të gjithë pacientët tanë në fakt e mbajnë të fshehtë diagnozën e tyre ashtu si unë, dhe unë e kuptoj pse,” thotë Ko.
Në të vërtetë, sondazhi i ri, i kryer nga Aleanca Botërore e Hepatitit (ËHA) dhe Qendra Evropiane për Parandalimin dhe Kontrollin e Sëmundjeve (ECDC), zbuloi se një e katërta e pjesëmarrësve në shtatë vende europiane nuk u kishin thënë miqve të tyre se jetonin me hepatitin B ose C.
Pothuajse të njëjtit persona nuk u kishte thënë as familjeve të tyre.
Sipas ECDC, rreth gjashtë milionë njerëz jetojnë me infeksion kronik të hepatitit B dhe C në vendet e BE. Megjithatë, ka të ngjarë që numri të jetë më i lartë, pasi shumë raste mbeten të padiagnostikuara.
Në veçanti, sondazhi i ri tregoi se njerëzit me hepatit B dhe C përjetojnë stigmë që mund t’i shtyjë ata të shmangin kontrollet.
Gati gjysma e njerëzve që jetojnë me hepatit C dhe më shumë se një e katërta e njerëzve që jetojnë me hepatit B thanë se nuk trajtoheshin mirë në mjediset e kujdesit shëndetësor, sipas sondazhit.
Viruset mund të ndikojnë gjithashtu në shëndetin mendor, me mbi një të tretën e pjesëmarrësve të sondazhit që raportojnë shqetësime të moderuara ose të rënda emocionale si ankthi dhe depresioni.
“Unë mendoj se është shumë zhgënjyese që në Evropë ne ende po shohim këtë nivel shqetësimi me aksesin në kujdesin shëndetësor,” thotë Cary James, shefi ekzekutiv i Aleancës Botërore të Hepatitit.
Sondazhi përfshiu 547 pjesëmarrës nga Britania, Spanja, Gjermania, Danimarka, Bullgaria, Rumania dhe Kroacia, me përgjigjet e mbledhura në shkurt dhe mars 2024.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
