.png)
Nga Gazeta ‘Si’- Po sikur protestat në kampuset amerikane të shtrihen përtej Atlantikut?
Ky skenar duket ende i largët. Por në Francë dhe në Mbretërinë e Bashkuar, studentët tashmë kanë filluar të pushtojnë kampuset. Dhe autoritetet politike dhe akademike kanë frikë megjithëse për momentin lëvizja, e cila prek edhe Italinë, është e kufizuar.
Autoritetet franceze, të shqetësuara për ndikimin në shoqëri të sulmit të Hamasit më 7 tetor dhe luftës izraelite në Gaza kanë shfaqur një përzierje vendosmërie dhe dialogu ndërsa dyfishojnë përpjekjet e tyre për të parandaluar që lëvizja amerikane të pushtojë Francën. Dhe qeveria britanike, e cila ka mbajtur një qëndrim luftarak në lidhje me demonstratat e vazhdueshme pro-palestineze muajt e fundit në rrugët e Londrës, ka kontaktuar zyrtarët e universitetit për të kërkuar që ata të jenë të vendosur dhe të kapin çdo shenjë të asaj që ata e shohin antisemitizëm.
Edhe pse protestat nuk janë përfshirë plotësisht në Europë, në Francë çështja ka ndezur një përleshje partizane midis një të majtë radikale që valëvit flamurin palestinez dhe një të djathte që bën thirrje për ndërprerjen e fondeve publike nëse demonstratat nuk ndalen menjëherë.
Të hënën, gjatë një tentative fushimi në Sorbonë që policia e pastroi shpejt, Rima Hassan, një kandidate për zgjedhjet europiane për partinë e majtë populiste France Insoumise (LFI), deklaroi në platformën sociale X: “Studentët e Sorbonës u mobilizuan për të denoncuar gjenocidin e vazhdueshëm në Gaza. Është koha e kryengritjes, le të shkojmë t'i mbështesim!”. Po atë ditë, presidentja e rajonit të Parisit, konservatorja Valérie Pécresse, njoftoi se po pezullonte fondet për një qendër tjetër proteste, Sciences Po. Pécresse akuzoi "një pakicë të radikalizuar që bën thirrje për urrejtje antisemitike dhe po shfrytëzohet nga LFI dhe aleatët e saj islamo-majtë".
Në Mbretërinë e Bashkuar, grupe studentësh kanë filluar të improvizojnë kampe që nga e mërkura në universitete si Manchester, Leeds, Bristol, Neëcastle, Lancaster dhe Edinburgh. Por organizata që qëndron pas këtyre protestave është shumë dobët e koordinuar. Ashtu si në Francë, numri i pjesëmarrësve nuk është në përpjesëtim me përmasat e mobilizimeve amerikane dhe deri më tani nuk ka pasur episode vandalizmi apo konfrontimi me policinë.
“Ne kemi qenë gjithmonë të qartë se njerëzit kanë të drejtë të protestojnë në mënyrë paqësore dhe në përputhje me ligjin, por pa abuzuar apo frikësuar njerëzit e tjerë,” shpjegoi një zëdhënës i Doëning Street. “Policia ka kapacitetin dhe kompetencat për të ndaluar trazirat dhe protestat dhe do të ketë mbështetjen tonë të plotë.”
Në Universitetin e Mançesterit, më shumë se 100 studentë u mblodhën në të ashtuquajturin Kampin e Rezistencës Palestineze, në Brunsëick Park, për të kërkuar që qendra e arsimit të lartë të ndërpresë lidhjet e saj me kompanitë e armëve si BAE Systems dhe me Universitetin e Tel Avivit.
Bashkëpunimi me Izraelin
Në qytetet italiane, përfshirë Torino, Pizë, Bolonja dhe Romë, grupet studentore kanë kërkuar prej javësh që universitetet t'i japin fund bashkëpunimit me Izraelin dhe në disa kampuse ka pasur përplasje me policinë. Si rezultat i protestave në Shtetet e Bashkuara, studentët nga universitetet si La Sapienza në Romë kanë shpallur mobilizime dhe pushtime më 7 maj. Në Spanjë, sipas agjencisë së lajmeve Efe, një kamp universitar në solidaritet me Palestinën që filloi të hënën në Shkollën Filozofike të Universitetit të Valencias do të vazhdojnë për një kohë të pacaktuar për sa kohë të kenë “forcë” për të “arritur fundin e gjenocidit palestinez ”.
Në Francë, përveç Parisit, ka pasur protesta në Rennes, Toulouse, Strasburg, Lion dhe Grenoble, sipas një numërimi të Le Monde .
Një kërkesë e zakonshme që kalon nëpër protesta është që universitetet të rishikojnë ose anulojnë marrëveshjet e tyre me homologët e tyre izraelitë. Kjo ishte një nga temat e së enjtes në një takim me dyer të mbyllura midis studentëve dhe administratorëve të Sciences Po, një çerdhe për elitat politike të Francës dhe një vendosje e ndikimit global. Për dy orë, rreth 320 persona folën për luftën dhe ndikimin e saj në kampusin parizian: pushtimi nga policia dhe dëbimi i një oborri javën e kaluar, bllokimi i një rruge për një ditë dhe në fund marrëveshja për të liruar zonën.
“Ka qenë një debat i ashpër, me qëndrime mjaft të qarta, me shumë emocione dhe tani shpresoj që të gjithë të gjejnë një qetësi,” tha në fund të takimit administratori i përkohshëm i qendrës, Jean Bassères. Në krah të Bassères-it u shfaq edhe kreu i Shkollës së Çështjeve Ndërkombëtare, Arancha González Laya, i cili deklaroi: “Dialogu nuk është gjithmonë komod, por në demokraci asgjë nuk është komode dhe ne kemi prioritet rrugën e hapjes së dialogut”.
Protestat mund të shënojnë fushatën për zgjedhjet europiane në qershor: në Francë tashmë po ndodh. E majta radikale dhe socialdemokratët – të parët haptazi pro-palestinez dhe të dytët që kërkojnë një ekuilibër – po luftojnë një betejë që është projektuar në kampuset.
Franca është një nga vendet perëndimore me popullsinë më të madhe myslimane dhe hebreje. Dhe në debatet intelektuale dhe politike ka një fiksim të përsëritur mbi amerikanizimin e supozuar të Francës: një riprodhim atje i protestave të parë në Kolumbia dhe Los Anxhelos do të ishte prova përfundimtare.
Qeveria franceze dëshiron ta shmangë atë. Kryeministri Gabriel Attal ka premtuar: "Nuk do të ketë kurrë të drejtë për bllokim, as ndonjë tolerancë për veprimin e një pakice agjituese dhe të rrezikshme që kërkon të imponojë rregullat e saj mbi studentët tanë dhe mësuesit tanë".
Burimi: El Pais/Përshtati Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
