.png)
Gazeta Si – Ata që e njohin mirë e përshkruajnë si të turpshme dhe të rezervuar, por me forcë dhe empati të madhe, të cilat i shfrytëzoi në marrëdhëniet e saj me ministrat e jashtëm të 27 vendeve, të cilët i udhëhoqi kur ishte Përfaqësuese e Lartë e BE-së në Komisionin Juncker.
Federica Mogherini, e arrestuar (dhe më vonë e liruar), si pjesë e hetimit për parregullsi të dyshuara në dhënien e një programi trajnimi të financuar nga Bashkimi Evropian nga Shërbimi Evropian i Veprimit të Jashtëm (Ministria e Jashtme e BE-së) për Kolegjin e Evropës, rektore e të cilës është që nga shtatori 2020, kishte ringjallur rolin e Përfaqësueses së Lartë pas epokës së Catherine Ashton, e cila nuk kishte lënë një përshtypje të mirë.
Kur erdhi puna për të vendosur për postet kryesore në BE në vitin 2014, kryeministri i atëhershëm Matteo Renzi arriti të krijonte një konsensus në Evropë rreth Mogherinit, pavarësisht mbështetjes së fortë të Massimo D’Alemas brenda Partisë Socialiste.
Si Përfaqësuese e Lartë, ajo arriti të krijonte një rol për Bashkimin Evropian në skenën ndërkombëtare gjatë atyre viteve – nga viti 2014 deri në vitin 2019 – që ende respektonte multilateralizmin, duke filluar me mbrojtjen e saj të marrëveshjes bërthamore me Iranin, pasi Shtetet e Bashkuara në mandatin e parë të Donald Trump vendosën të tërhiqeshin prej saj në vitin 2018.
Disa ditë më parë, një burim diplomatik evropian, duke e krahasuar atë me pasardhësit e saj, fillimisht Josep Borrell dhe tani, Kaja Kallas, theksoi “aftësinë e saj për të zgjidhur mosmarrëveshjet midis ministrave brenda Këshillit të Punëve të Jashtme, ndoshta për shkak se vetë ka qenë ministre”, për të arritur vendimet unanime të nevojshme për të ecur përpara në politikën e jashtme.
Gjatë mandatit të saj në krye të diplomacisë së BE-së, Mogherini punoi gjerësisht në Ballkan dhe në fushën e Mbrojtjes.
Ajo nisi punën që Borrell më vonë e vazhdoi, përfshirë edhe Fondin e Paqes. Gjithashtu, funksionarja italiane, investoi shumë në marrëdhëniet me Afrikën dhe Lindjen e Mesme.
Emërimi i saj në Kolegjin e Evropës në Bruges, një fondacion privat i dedikuar për trajnimin e udhëheqësve të ardhshëm evropianë dhe punën për integrimin, u mbështet fuqimisht nga ish-Presidenti i Këshillit Evropian, Herman Van Rompuy, kryetar i bordit drejtues të institucionit.
Përzgjedhja e saj u prit me polemika për shkak të metodës së përdorur dhe faktit se lajmi u bë publik në një fazë të vonë të procesit të përzgjedhjes.
Jon Worth, një profesor në Bruges, ngriti çështjen e procesit të përzgjedhjes dhe kualifikimeve të Mogherinit (një diplomë në shkenca politike dhe një doktoraturë), pasi ajo mburrej se kishte shërbyer si Përfaqësuese e Lartë e BE-së për Punët e Jashtme, por nuk kishte përgatitje akademike.
Worth gjithashtu mblodhi rreth dyzet firma në protestë, duke u ankuar për mungesën e “transparencës” së Kolegjit.
Mogherini është përpjekur ta rigjallërojë Kolegjin: ajo krijoi Akademinë Diplomatike, me nismën e Parlamentit Europian dhe vitin e kaluar hapi një kampus të ri në Shqipëri.
Më 5 dhjetor 2024, ajo u riemërua unanimisht për një mandat të dytë nga bordi drejtues i Kolegjit, pas një rekomandimi unanim nga Këshilli Akademik.
Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
