Pilita Clark – Përgjatë rrugës për në punë, çdo mëngjes kaloj në një vend të papërshtatshëm, konkretisht në hyrjen e pasme të "Financial Times", ku duhanpirësit e fundit të mbijetuar të ndërtesës, ende mund të kenë një kthinë të qetë për veten e tyre. U bënë vite që kur kam ndjerë nevojën tu bashkohem , derisa jo shumë kohë më parë, mora një cigare nga një prej pak njerëzve që unë di që ende pi duhan me kokën jashtë deritares. Një burrë të cilin nuk e kisha takuar kurrë më parë më ofroi një çakmak. Ndërsa tymosnim në shoqë rinë e një ri-tjetrit, ai nisi të më tregonte rreth punës së tij në një pjesë të largët të godinës ku njerëzit punonin për konferencat dhe ngjarjet e Financial Times. Teksa e dëgjoja që fliste në lidhje me se si të gjithë e kanë masakruar veten për të promovuar një konferencë që mund të anulohej, nisi të krijohej një mendim i tmerrshëm: po fliste për një ngjarje për të cilin duhej të punoja. Ishte një këmbanë e menjëhershme, për të kujtuar vlerën e të tymosurit në punë . Është një nga mënyrat më të lira dhe më efektive për të kuptuar se çfarë po ndodh në zyrë . Në shumë raste emergjente mund të jetë shumë efektive.
Unë isha duke punuar në Washington në 1994 kur qyteti u trondit nga arrestimi i Aldrich Ames, një oficer i CIA-s i cili u zbulua të ishte mol sovjetik i një niveli të lart shkatërrimi dhe që kishte tradhë tuar një zinxhir të tërë agjentësh amerikanë për para.
Ames ishte një duhanpirës i tmerrshëm. Por zakoni i tij i të tymosurit e ndihmoi atë të merrte informacione të dobishme rreth operacioneve të CIA-as kundër Rusisë nga tryeza që nuk ishin aq pranë tryezës së tij të punës. Kur ai shkoi të tymoste jashtë në zyrat qendrore të CIA-s, takohej me shokët e tjerë të agjencisë dhe do të bënte thashetheme tregtare. Ky ishte një shembull vdekjeprurës se si të tymosësh në zyrë ndihmon të potencosh rrjedhjen e informacionit, ende është çuditshmë risht rilevante.
Në teori, sa më shumë njerëzit të përballen me njëri-tjetrin, aq më shumë ka gjasa që ata të shkëmbejnë ide. Jo shumë vite më parë, një pjesë e madhe e kësaj ngjarjeje ndodhi natyrshëm. Në vitet 1990, punonjësit e zyrës amerikane u thanë hulumtuesve se ata shpenzonin deri në 70 për qind të ditës së tyre duke biseduar me kolegët ballë për ballë . Kjo ka ndryshuar qartësisht në një epokë të zhurmshme, të punës në shtëpi, të komunikuar me telefon mes njerëzve që punojnë .
Zyrat e sotme janë plot me njerëz që ndezin ekranet e kompjuterëve dhe i mbajnë sytë aty e me kufje në vesh për tu bllokuar zhurmat. Dhe të paktë janë ata që tymosin, fatmirësisht. Ne po shohim një sërë "zgjidhjesh" për t'i bërë punëtorët të ndërveprojnë me njëri-tjetrin, duke filluar me shkallët. Një shkallë e gjerë që lejon dy njerëz të flasin krah për krah është një ide që arkitektët po ofrojnë për të rritur ndërveprimin në zyrë. Kjo është mirë nëse jeni duke ndërtuar një zyrë të re ose mund të përballoni një rikonstruksion. Një ide tjetër më e thjeshtë: një makinë kafeje me rrota që mund të zhvendoset në mënyrë strategjike për të tërhequr ekipe të ndryshme punëtorësh në të njëjtin vend me qëllim inkurajimin në biseda produktive. Kam mësuar për këtë nga Ben Waber, një amerikan që kam takuar vitin e kaluar, i cili drejton një kompani të quajtur Humanyze dhe studion lëvizjen e njerëzve në zyrë. Personalisht, më pëlqen të di se ku mund të gjej një kafe çdo ditë. Duke qenë e detyruar të ndjek një makinë që zhduket, tingëllon e lodhshme. I jam borxhlie një lexuesi për hiletë e mia të preferuara: një frigorifer birre në zyrë.
Një burrë nga SHBA-të i cili ka filluar të menaxhojë disa kompani më ka shkruar për të më treguar disa përfitime të provuara. Të gjithë e njihnin njëri-tjetrin shpejt, tha ai, "nga punonjësi i prodhimit tek CEO" dhe kjo bëri një ndryshim të madh në mënyrën se si punonin me njëri-tjetrin. Ai këmbënguli në disa rregulla bazë: askush nuk mund të hapte frigoriferin deri sa të gjithë në ndërtesë të mund të pinë dhe të gjithë duhet të ishin të sigurtë se mund të vozisnin në shtëpi ose të merrnin një ashensor. Informatori im më tha se kurrë nuk kishte humbur produktivitetin me këtë mënyrë sjelljeje në kompani. Ai planifikon të matë nëse njerëzit janë më produktivë kur një frigorifer birre është i pranishëm. Mezi pres të shoh rezultatet. * Burimi- Financial Times
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.