Komploti i filmit tuaj duhet të zhvendoset, ndoshta, ose duhet të zbulohet një lidhje e ngushtë midis personazheve. Ndoshta heroit tonë i duhet vetëm një moment për të vajtuar. Koha për një pamje të ngushtë të një fotografie të përshtatur bukur. Një shkrepje e thjeshtë, do të mendonit – por jo. Ka kaq shumë shembuj të fotografive të edituara tmerrësisht që fansi i filmave me sy të mprehtë, Justin Gerber u bë viral me një postim në Twitter të imazheve të gabuara që ai kishte parë në një vit të vetëm, duke përfshirë tri dekada kinemaje nga 1990-ta deri tani.
Gerber gjeti portrete në film ku fytyrat nuk përputheshin me kokat e tyre, pjesët e trupit ishin jashtë proporcionit, ndriçimi ishte i paqëndrueshëm dhe sfondet ishin të rreme. Ky fenomen shfaqej herë pas here, pavarësisht nga zhanri i filmit, data e publikimit ose shkalla e prodhimit. Por pse imazhe të tilla të formuara keq u lanë për t’i parë të gjithë?
“Scream 2” (1997) pic.twitter.com/eKT5jv5iXN
— Justin Gerber (@JustinGerber7) March 5, 2022
“Ndonjëherë është thjesht një lloj makthi”, thotë ndihmësdrejtori i artit, Seth Rutledge për procesin e bashkimit të fotove të tilla. “Skenaret shkruhen pa asnjë ide se çfarë ekziston apo jo”. Rutledge ka punuar në disa shfaqje televizive të njohura vitet e fundit, nga Snowpiercer te Batwoman dhe Supergirl, dhe aktualisht është përgjegjës për sigurimin e portreteve për një film romantik për adoleshentët Disney+. Kjo do të thotë të krijosh shumë selfie në telefon dhe foto familjare të krijuara për t’u vendosur nëpër shtëpitë e personazheve.
“Kryesisht bëj sete dhe vendndodhje, kështu që përfshihem në realizimin e këtyre fotove në Photoshop të njerëzve në sfond,” thotë ai. Shpesh departamenti i artit do të ketë nevojë për diçka dhe do të thotë: “Hej, a mund ta bëni këtë foto sfondi që nuk e shohim kurrë në TV?”
Nëse skenari kërkon një pamje komode të dy personazheve të përqafuar, Rutledge duhet ta bëjë këtë të ndodhë. Zgjidhja e qartë është të organizoni një sesion fotografik me aktorët, por ka orare kontradiktore për t’u marrë parasysh. Nëse aktorët nuk mund të arrijnë në xhirime në të njëjtën kohë gjatë preproduksionit, atyre do t’u kërkohet të paraqesin portrete të tyre në vend që të mund të bashkohen së bashku. Por as kjo nuk shkon gjithmonë sipas planit. Drejtori veteran i artit, Dan Yarhi, thotë: “Ju u kërkoni atyre fotografi dhe më pas agjenti i tyre ju dërgon fotot e aktorit. Është sikur, “Jo, ju supozohet të luani një djalë të pastrehë!”
Yarhi ka punuar në departamentet e artit në film dhe TV që nga fillimi i viteve 1970 dhe ekipi i tij ishte përgjegjës për fotot me kornizë që u shfaqën në “Resident Evil: Retribution” në 2012 – të cilat u shfaqën në fillin e Gerber si një shembull i redaktimit të dyshimtë.
“Duhet të mbani mend gjithashtu se gjërat ndodhin në një set në mënyrë spontane”, thotë Yarhi. “Ata filmojnë kryesisht në mëngjes, dhe pastaj ndonjëherë unë kthehem pasdite, dhe ata e kanë kthyer grupin dhe tani po tregojnë një drejtim tjetër”.
The Change Up (2011) pic.twitter.com/e2C9yA7KLd
— Amusing Pseudonym (@iekobrid) March 7, 2022
Kjo mund të shkaktojë dhimbje koke. Imagjinoni të përgatisni një kornizë fotografie të krijuar për t’u ulur jashtë fokusit në një raft të largët, më pas një aktor improvizues e merr atë ndërsa kamera rrotullohet.
Para se të vinte cilësia 4K, njerëzit nuk i vinin re vërtet këto gjëra. Tani kemi televizor HD që çdo shikues i mprehtë mund të ndalojë dhe inspektojë, kështu që cedimet e vogla në prodhim dallohen si lugina të thata dhe industrisë së filmit i është dashur të përshtatet. “Deri në fillim të viteve 2000, askush nuk u kujdes dhe gradualisht me kalimin e kohës, po bëhet më problem”, thotë Rutledge.
Por ai dëshiron të bëjë diçka të qartë: kjo nuk është rezultat i punës dembele apo të pafrymëzuar. “Të gjithë ata që kam parë ndonjëherë duke punuar në këto gjëra u intereson vërtet, ata duan të bëjnë më të mirën që munden”, thotë ai. “Kur këto gjëra ndodhin ose sepse askush nuk kishte kohë ose askush nuk kishte burimet e nevojshme për ta bërë atë siç duhet, dhe dikush ndoshta ndihet keq për këtë”.
Dhe për shumë produksione, fotot mbështetëse thjesht nuk janë prioriteti kryesor.
“Ju lutemi mbani mend se ato quhen filma dhe janë të destinuara për t’u parë në një ekran të madh, jo për t’u ndalur dhe për t’u zmadhuar. Do t’ju kujtoj se Mona Lisa është e famshme për buzëqeshjen e saj, jo për sfondin e dyshimtë me fokus të butë të pikturës”.
Marrë nga The Guardian, përshtati në shqip Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
