.png)
Nga Gazeta Si - Në moshën shtatëdhjetë e gjashtë vjeç, Steven Spielberg sigurisht që nuk dëshiron të pushojë pas 59 regjish, 34 prej të cilave për filmat artistikë të shfaqur në kinema. Mbërriti në Berlin për të marrë një Ari të Artë për karrierën që e afron atë edhe më pranë Oscars për të cilin ai është nominuar me “The Falbelmans”.
Regjisori ka rrëfyer se po punon në një serial për Napoleonin, duke u nisur nga skenari që Stanley Kubrick nuk ishte në gjendje ta realizonte kurrë (thuhet sepse ai nuk ishte në gjendje të bindte Jack Nicholson të nënshkruante një kontratë për të qëndruar në dispozicion për njëzet vjet, duke qenë se filmi duhej të ndiqte bëmat por edhe plakjen e perandorit). Spielberg nuk tha shumë për projektin, përveç se do të ketë shtatë episode të prodhuara nga Hbo, në bashkëpunim me të venë nëntëdhjetë vjeçare të regjisorit, Christine, dhe me kunatin e tij Jan Harlan, por mjaftoi për të ndezur kureshtjen e të gjithëve.
Modest deri në tepri (“Unë nuk mendoj se kam frymëzuar ndonjëherë ndonjë regjisor tjetër me kinemanë time, ndërsa shpesh jam frymëzuar nga të mëdhenjtë e së kaluarës”), atij i është kërkuar të zërë vendin e John Ford-it, i cili në filmin e tij të fundit “udhëzoi” të riun Fabelman: çfarë do t’i rekomandonit një regjisori aspirant? Përgjigja e tij nuk ka asnjë hezitim: “Nisuni gjithmonë nga një skenar i mirë, sepse janë historitë dhe jo pamjet që e shtyjnë publikun të shkojë në kinema. Hapi i parë është të dish të skriptosh mirë dhe nëse nuk je i aftë, mos ki turp të kërkosh ndihmë nga ata që mund ta bëjnë më mirë se ti”.
Filmi i fundit, “The Fabelmans”, i cili gjurmon jetën e tij nga mosha 8 deri në 18 vjeç, duke trajtuar gjithashtu ndarjen traumatike të prindërve të tij, shumëkujt iu duk si një lloj vetë-terapie, por Spielberg preferon shpjegime të tjera: “Është e vërtetë që divorci i prindërve të mi ishte një traumë dhe se në filmat e mi shpesh kam vënë në qendër idenë e familjes si një rrugë shpëtimi. Por forca e vërtetë lëvizëse për ‘The Fabelmans’ ishte frika që më pushtoi gjatë pandemisë, duke menduar disa herë për vdekjen. Kjo është ajo që më shtyu të tregoj një histori të tillë private. Sikur të mos kisha kaluar kaq shumë kohë i mbyllur në shtëpi me familjen time, ndoshta nuk do të kisha gjetur guximin për ta bërë këtë”.
Nga ana tjetër, entuziazmi për kinemanë është gjithmonë i njëjtë, i aftë për të kapërcyer çdo pengesë, “gjëja më e rëndësishme në jetën time, përveç lindjes së një fëmije”.
Nëse këto do të ishin fillimet, do të mund të arrinte vetëm atje ku dimë: “Unë kam bërë gjithmonë atë që dija të bëja, por edhe atë që nuk dija, duke sfiduar veten çdo herë. Dhe gjithmonë me një dozë të mirë ironie dhe dëshirë për të luajtur: nuk është rastësi që mbiemri im me origjinë gjermane pak a shumë do të thotë mali që luan”.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
