Treg

BB: Pse një pjesë e botës nuk ka akses në internet?

Banka Botërore vlerëson se 4.3 mld njerëz në botë tashmë përdorin Internetin, dhe 90% e njerëzve që e përdorin, mbulohen të paktën me shërbim bazik. Disa vende kanë nivele të larta të përdorimit të internetit; anëtarët e Oragnizatës së Bashkëpunimit Ekonomik dhe Zhvillimit (OECD),një grup i ekonomive të zhvilluara, kanë 84 % të individëve që përdorin internetin. Disa vende, si Islanda ose Korea e Jugut, numërojnë gati çdo person si përdorues të internetit.

Po çfarë ndodh me pjesën tjetër të botës? Çfarë pengon gjysmën e popullsisë së botës për të përdorur internetin?

Banka Botërore ka identifikuar disa gjetje rreth asaj që i mban njerëzit off line. Sondazhet janë bërë në familjet e vendeve të Partneritetit Lindor (PU) të Armenisë, Azerbajxhanit, Bjellorusisë, Gjeorgjisë, Moldavisë dhe Ukrainës.

Në këtë grup vendesh, pjesa e individëve që përdorin internetin rregullisht (në tre muaj para studimit të secilit vend) ndryshon midis rreth 80 përqind në Azerbajxhan dhe 50-60 përqind në Gjeorgji dhe Ukrainë. Këto sondazhe përfshijnë secila pyetje se pse njerëzit janë jashtë linje (off line), dhe arsyet janë të ndryshme, duke siguruar disa të dhëna se si politikat publike mund të bëjnë më shumë për të lidhur më shumë njerëz.

Qasja dhe përballueshmëria

Nuk është për tu çuditur se, njerëzit janë shpesh offline sepse nuk kanë qasje në rrjete. Por përtej qasjes, përballueshmëria e dobët është një sfidë. Njerëzit në katër nga vendet e AEP ku të dhënat janë të disponueshme sqarojnë se ata nuk mund të kenë një pajisje për të përdorur internetin dhe i referohen kostos së lartë të aksesit - ose tarifës mujore ose kostove fillestare të konfigurimit - si arsyet e tyre kryesore që i bëjnë të mos jenë ende të lidhur me internet. Për shembull, pothuajse 60 përqind e moldavëve që nuk janë të lidhur me internet raportojnë se kostot e pajisjeve (siç janë kompjuterët) janë pengesa.

Një pjesë e këtyre personave që nuk kanë askes në internet thonë se u mungon interesi, nevoja ose dëshira për t'u lidhur me të. Mbi një e katërta e armenëve që nuk janë të lidhur në internet- si në zonat urbane ashtu edhe në ato rurale - raportojnë se nuk kanë asnjë interes, dëshirë apo nevojë për t'u lidhur në internet. Kjo përgjigje krijon probleme në një botë gjithnjë e më dixhitale; njerëzit dhe bizneset që iu nevojitet interneti mbeten mbrapa, në drejtim të qasjes në informacion, shërbime dhe tregje.

Po ashtu rreth një e treta e të rinjve të akses në internet si në Armeni ashtu edhe në Gjeorgji, thonë se ata ose nuk janë të interesuar ose nuk mendojnë se duhet të lidhen me internet. Në të njëjtën kohë, pak më shumë se gjysma e jo-përdoruesve të internetit, të moshës 56 vjeç dhe më të mëdhenj, si në Armeni ashtu edhe në Gjeorgji, nuk duan të lidhen me internet ose besojnë se nuk kanë nevojë për të.

Një pjesë mund të vijë për shkak të mungesës së vetëdijës për përfitimet nga interneti, ose për shkak të mungesës së aftësive për të përdorur internetin në mënyra që mund të përfitojnë nga përdoruesi. Për shembull, në secilin prej vendeve të BE-së, më shumë njerëz mund të përdorin portalet në internet të kërkimit të punës për të gjetur mundësi punësimi për të gjitha nivelet e aftësive dhe arsimit. Në Gjeorgji, për shembull për vitin 2018, vetëm 30 përqind e përdoruesve të internetit të moshës 15–29 vjeç kanë kërkuar ose aplikuar për një punë në internet. Vetëm një në tetë përdorues të internetit në zonat rurale ka përdorur bankare në internet.

Prandaj, adresimi i mungesës së aftësive për të përdorur internetin është pjesë e zgjidhjes. Në Azerbajxhan, rreth një e pesta e popullsisë urbane dhe një e katërta e popullsisë rurale thonë se atyre u mungojnë aftësitë e duhura dixhitale. Kjo është e ndryshme në vende të ndryshme.

Për shembull, në Armeni, një e treta e të anketuarve në zonat rurale vërejtën mungesën e aftësive si pengesë. Mungesa e aftësive për të përdorur internetin gjithashtu mbetet e vërtetë në të gjitha grupmoshat në Armeni (15 përqind-19 përqind).

Gjithashtu një rol të rëndësishëm luan edhe niveli arsimor. Mbi gjysma e njerëzve (55 përqind) që nuk kanë përdorur kurrë internet në Armeni kanë arsim të mesëm ose më të ulët, dhe gjithsej 85 përqind e atyre që nuk kanë përdorur internetin ndonjëherë janë të moshës 36 vjeç e lart. Që nga viti 2015, ky hendek i raportit arsimim-internet është shpërndarë në mënyrë të barabartë midis të gjitha niveleve të arsimit për armenët, me rreth 17 përqind të njerëzve të të gjitha niveleve të arsimit që nuk kanë aftësi për të përdorur internetin.

Cilat politika publike mund të ndihmojnë?

Janë tre mënyra përpjekjeje që mund të ndihmojnë në ndërtimin e kësaj ndarje dixhitale në përdorim. Së pari - dhe më e dukshmja - janë masa që rrisin qasjen ndaj internetit, duke bërë të mundur që rrjetet të shkojnë më thellë në zona rurale ose të largëta. Masa të tilla do të zvogëlojnë kostot e përdorimit të rrjetit dhe do të rrisin stimujt që ofruesit e shërbimeve të hyjnë në tregje të reja - përmes presionit konkurrues ose marrëveshjeve të tilla si partneritetet publike-private.

Agjensitë publike gjithashtu mund të konsiderojnë përpjekjet afatshkurtra për të rritur përballueshmërinë. Shumë vende kanë dhënë pajisje falas për studentët, për shembull.

Armenia kishte një program të suksesshëm për të përmirësuar kushtet e financimit për të blerë pajisje. Gjeorgjia ka një program që që siguron familjet në nevojë dhe bizneset e vogla në zonat rurale me kuponë që mbulojnë koston e tarifave të lidhjes në internet.
Dhe së treti, programet i bëjnë njerëzit më të vetëdijshëm dhe përmirësojnë vetëdijen për qasje në internet.

Në Kosovë, Qeveria ka organizuar një program për të rritur pjesëmarrjen në internet dhe gjenerimin e të ardhurave të të rinjve duke i trajnuar ata të kenë sukses në platformat dixhitale të punës.

Malajzia ka një sërë programesh për të trajnuar njerëzit me të ardhura më të ulëta për të punuar në internet ose për të krijuar biznese në internet. Rritja e gamës së shërbimeve publike dhe private të ofruara në internet - nga bankingu deri në arsim - gjithashtu mund të rrisë atraksionin për një audiencë më të gjerë.

Adresimi i shkaqeve të një ndarjeje dixhitale në përdorim - duke i bërë shërbimet gjerësisht të arritshme, të përballueshme dhe tërheqëse - do t'i lejojë më shumë njerëzit të shfrytëzojnë mundësitë dhe të përfitojnë në një botë që bëhet sa më shumë dixhitale.


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë